Kleine lettertjes schreeuwen om gezien te worden. Geel geacceerde woorden bang om niet opgemerkt te zijn. De cursieve alinea draait het rad voor mijn ogen. De focus ligt enkel op vetgedrukte taal. Een sierlijke handtekening imponeert, tekent het geheel, onderstreept de macht om toestemming te verlenen. Mijn gekalligrafeerde init...

Hartverscheurend Met zijn rug tegen de muur, zoekt hij naar verdediging. Hoe kan hij zich weer veilig voelen. Terug in de loopgraaf, of voor, in de eerste linie, wetend dat hij nog maar een lage rangorde heeft. Gevoed door pratende mensen zonder echte wapens, zal hij het goede voorbeeld zijn. De consequentie, opgesloten tussen v...

Proza, Hoe moest ze het weten? Hoe moest ze het weten dat ze wel weer werd gehaald? Haar hersenen nog niet dusdanig ontwikkeld dat tijdsbegrip er een plaats in had. Hoe moesten haar ouders weten wat een verdriet en angst er schuil ging achter die grote ogen, ze had nog geen stem te verheffen. Huilen kon niet van te voren, ze ove...

Proza, De herrijzing van een eenzame ziel het woord Compassie komt in mij op, een verhaal gaat er aan vooraf. Mijn lavastroom Ik sluit me op, ik sluit me af, mijn tranen laat ik vloeien. Zie geen mens hier om me heen, geen zachte doek om mijn tranen te drogen. Ik ruik helemaal niets! Zie geen beweging, met doofstomheid geslagen....

Proza, Diepe wateren Gegraven kuilen aan beide zijden, de zee wijkt uiteen. Een brandend hart doet de rest van het laagstaande water verstomen. In het midden van de scheidende wateren is een pad droog gelegd voor volgers. Een voorbeeld is gesteld. Er is hoop dat de voetstappen van de volgers een diepe geul in het gouden middenpa...

Proza, Voor gek verklaard Jarenlang marcheerde ze mee in de meute, werd ze gezien als een waardevol lid van het leger. De titel slaat nergens op, maar het was het begin wat mij bracht tot het volgende verhaal dus laat ik het staan. Soms komt er een titel in je op maar een totaal ander verhaal ontpopt zich in je hoofd. Mijn woord...

Proza, Zand in mijn ogen Een fictief verhaal, haal er maar uit wat je denkt dat er staat. het mooie is dat iedereen vaak leest wat hem of haar zelf bezig houdt. Zand in mijn ogen Gisteren kwam ik in een zandstorm vele korrels in mijn oog, door tranen van geluk dreven ze uit mijn ogen maar vandaag doe ik voor de zekerheid mijn br...

Proza, De grote onbekende stond zomaar voor mijn deur. De grote onbekende Wie bent u? Hoe heet u vraag ik aan de man voor mijn deur. Hij richt zich tot mij en vraagt, wat doet mijn naam ertoe? Waarom wil toch iedereen mijn naam weten? Jij mag me zelf een naam geven! Wat komt erop in je hoofd, wat voel je nu je me ziet, vraag me ...

Proza Ze ziet het aankomen, het gevaar, de toekomst die er niet meer is. Ze ziet het aankomen, het gevaar, uit alle macht trapt ze op de rem maar het mag niet baten. Wijd opengesperde ogen kijken in de toekomst die er niet meer is. Tot hier en niet verder, het eindstation is bereikt. In een schreeuw gooit ze de naam van haar gel...