Meningsverschillen

Wat één van de kenmerken van de sociale media is, van álle sociale media, is dat iedereen over van alles en nog wat een mening heeft. Dat is natuurlijk heel normaal. Wat echter ook opvalt, is dat je er met de regelmaat van de klok 'clashes of opinions' aantreft, vaak ellenlange 'discussies' waarin men elkaar probeert te overtuigen dat de mening van de ander 'onjuist' is. Niet zelden wordt dan al snel op de man gespeeld in plaats van op de bal. Dit soort meningsverschillen treedt niet sporadisch op, maar blijkt strijk en zet te zijn waar vele zichzelf beschaafd noemende lieden zich schuldig aan maken.

Ook blijkt dat dergelijke 'discussies' een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefenen op een schijnbaar neutraal publiek. Elkaar afmaken is een volksvermaak dat sinds mensenheugnis al in trek is. Sinds het Colloseum in Rome tot aan Facebook, Twitter en sites zoals deze. Ik sta er telkens weer hoofdschuddend versteld van als ik hier weer eens ongewild mee geconfronteerd wordt. Ongetwijfeld zullen er weer mensen zijn die zich door dit artikel persoonlijk aangesproken voelen en de drang niet kunnen weerstaan om zich te 'verdedigen'; ze hebben immers gelijk, vinden ze, dus hun gedrag en reacties zijn gerechtvaardigd. Dit artikel is dan ook voor al diegenen bedoeld die zich hierin menen te herkennen.

Meningsverschillen

Zou er respect bestaan voor afwijkende meningen - uiteraard zonder dat je het met zo'n mening eens hoeft te zijn - en zou vrijheid van meningsuiting betekenen dat men dat respect voor een afwijkende mening uit principe en uit overtuiging toont, op een beschaafde manier zonder daarbij op de man te spelen, zonder anderen daarbij te beledigen en te lasteren, dan zou de wereld er heel anders uitzien.

Even naar mezelf kijken

Ik heb een bepaalde kijk op mezelf, een bepaalde mening over hoe ik 'ben' en over hoe ik op anderen (denk) over te komen. Ik ben me er tevens van bewust dat mijn mening wat dat betreft vaak sterk zal afwijken van hoe anderen mij zien; anderen kunnen en zullen meningen over mij hebben die totaal niet stroken met hoe ik mijzelf zie. Is dat een reden om daar ruzie over te gaan maken? Voor mij in elk geval niet. Als iemand mij als arrogant ziet, of als betweter, of als wat dan ook, dan heeft die persoon daar goede redenen voor, redenen die voor die persoon vanuit zijn overtuigingen geredeneerd waar zijn (en dus heeft hij gelijk), iets wat ik niets anders kan dan dit te accepteren, ook al ben ik het er niet mee eens. En als het goed is, zet dat mij ook aan het nadenken: hoe komt het dat die persoon mij zo ziet? Respect voor diens mening tonen en begrip proberen te verkrijgen maakt een beter mens van je en bovendien, het verbetert de relatie(s) met personen die je anders zien zoals je zelf denkt dat je bent.

Deze monoloog rolde er zonder na te denken in éne keer uit, intuitief, alsof ik niet zelf aan het woord was. Ik ga het in elk geval nog even nalezen zodra het gepubliceerd is, de informatie die het bevat lijkt me best wel waardevol te zijn. Deze monoloog rolde eruit nadat ik het volgende gedicht over 'Meningen' had geschreven.

MENINGEN

Wie stelt dat een mening ‘verkeerd’ is
Verheerlijkt het eigen gelijk
Geeft aan dat de vrijheid van uiting
Slechts geldt voor zichzelf, ongewis

Kritiek, algemeen, zonder namen
Betrekt men direct op zichzelf
De inhoud volledig ontkennend
Synopsis: men oordeelt hier zonder begrip

*

© Nescio, 28 april 2016

afbeelding: upcoming.nl