Vorig deel nog lezen? Verbazingwekkend eigenlijk, hoe snel een mens hersteld van een zware ingreep als in dit geval een borstamputatie. Oké, de pijnstillers dragen zeker de eerste dagen hier hun steentje aan bij en we maken kennis met de oedeemtherapeut – ik wist tot voor kort niet dat die bestonden – maar afgezien van enig...

Eerdere delen “Als het verband er af gaat willen we graag dat jij er bij bent,” en ze richtte het woord tot mij tijdens één van de eerste gesprekken. Ik knikte: “Natuurlijk.” “We kunnen wel zeggen dat het meevalt, maar dat doet het niet,” vervolgde ze. Nee, nee dat begreep ik wel. Ik had ondertussen op internet al ...

Vorig deel De fles waarvan ik zojuist de inhoud leegde in mijn keel gooi ik weg. Dat drink ik de laatste weken vaker dan gewoonlijk; iets met alcohol. Het vergemakkelijkt het slapen. Ik luister naar haar ademhaling wanneer ik naast haar lig, de dekens en de stilte van de nacht over ons heen. De twijfel heeft het overgenomen van ...

Vorige deel nog lezen? Het huis ruikt naar steunbetuigingen die in de vorm van een bos bloemen soms per twee worden bezorgd. Het is hartverwarmend hoeveel mensen er met ons meeleven in deze voor ons zulke bange dagen: kaarten met hartverwarmende teksten die ons dikwijls tot tranen roeren. Berichtjes op de telefoon. Familie, coll...

Eerst vorige delen lezen? Aan het ontbijt keuvelen de kinderen zoals ze dat altijd doen: Kaj die zwijgend, rustig op gang moet komen en Jens die honderd procent alert is vanaf het moment dat zijn oogjes open gaan. Oma, die na de onheilstijding direct de trein heeft genomen en in ieder geval blijft tot na de operatie, glimlacht g...

Vorige deel lezen? “Hebben jullie nog ergens hulp bij nodig? Misschien bij uitleggen aan de kinderen?” Het is tijdens het eerste gesprek al dat Marjan, de vriendelijke glimlach, dit aan ons vraagt. We kijken elkaar aan: “Nee hè?” vraagt Monique en ik schud mijn hoofd: “Nee, dat kunnen we zelf wel en verder …. zou no...

Eerst deel 1 lezen? Het zelfde kantoor. Dezelfde glimlach. Het is de maandag na de MRI scan, één dag voor de operatie. “We zijn toch wel geschrokken van wat de scan ons heeft laten zien,” begint Marjan voorzichtig en de stilte die er op volgt lijkt minuten te duren. Misschien moeten wij nu iets zeggen, vraag ik me af, maar...

Vanachter haar ordentelijk bureau glimlacht ze naar ons. Wanneer je niet beter zou weten dan zou het een vriendelijke glimlach zijn. Zo eentje die je welkom heet of op je gemak stelt. Nu lag er iets van medeleven in besloten en eigenlijk wist ik het al voordat ze het uitsprak: “Ik heb geen goed nieuws.” Nog altijd die glimla...

Eerst deel 3 lezen? Tevreden kijkt hij uit het raam. Onder hem doen de kleurige parasols van het terras hem denken aan een lappendeken. Zo één waar zijn moeder hem vroeger in verpakte als hij zich ziek voelde en een vreemd gevoel van missen welt in hem op. Nee, niet nu dwingt hij zichzelf en hij probeert zijn aandacht op iets ...