De maat is vol ik geef de pijp aan onze spreekwoordelijke Maarten.
Vandaag las ik een epistel van mijn besnorde vriend dhr Hage sr.
In zijn epistel viel te lezen dat naar het zich laat aanzien binnen afzienbare tijd er een vaartax ingesteld gaat worden.
Het verbaast me niets want de inzet van elke regering, of het nu links of rechts is, is om het plezier van elke inwoner zo veel mogelijk te vergallen.
Elke poep en scheet, jawel letterlijk als figuurlijk, dient geld te kosten.

De vaartax of vaartaks gaat ingevoerd worden.
Aangezien betalen aan een dergelijke idiotie mij teveel tegen de borst stuit geef ik mijn boot gratis weg.
Gratis en voor niets ik doe dit niet uit menslievendheid maar meer uit aangeboren recalcitrantie.
De vaartax, 'ik pis op u en het liefst met ferme straal' driewerf bah.
Voor de liefhebber heb ik een lief bootje, er zit wel wat werk aan.
Dat schorremorrie uit de tweede kamer heeft het voor elkaar ik doe er vrijwillig afstand van.
Die parlementaire jakhalzen, bloedzuigers in tweedelig pak, tweede kamer schorem.

Woorden schieten me tekort en dat gebeurt niet vaak kan ik u verzekeren.
Maar ik ben er nu klaar mee.
Ik heb dus een gratis boot maar er zit wel een beetje werk aan.
Maar de oprechte watersporter, de stoere zeebonk haalt hier zijn neus voor op.
Fluitje van een cent en dan kan je weer de woelige baren op.
Terwijl ik binnensmonds vloekend, dat dan weer wel, op de kade sta.

Dat gespuis uit Den Haag heeft het voor mij definitief vergald.
Dus kom mijn scheepje maar ophalen, ik kap er mee.