Doortje2

Ik ben een schrijfster! “Je moet een horrorverhaal schrijven als je nog wilt dat ik je volgende boek uitgeef! Boeken lopen voor geen meter maar de lezers willen nog altijd horror lezen. Je laatste boek is van vorig jaar en je lezers worden ongeduldig. Waar blijft het volgende boek van hun favoriete schrijver? Kom op Agneta, ve...

'Pang, peng..sputter sputter' en met een doffe dreun er na geeft het gaspedaal van mijn lelijk eendje geen respons meer. Mijn rechtervoet heeft de regie verloren en de natuur neemt het van mij over. Zonder motorgeluid rollen we verder en verder, omdat het bergafwaarts gaat rollen wij voort en voort. De ijsharde regen slaat tegen...

Helemaal geen zin. He-le-maal. Geen. Zin. Een gemaskerd bal, en dan niet eens een thema hebben. Of nou ja, eigenlijk wel. Het staat in grote koeienletters op de kaart: ‘’Thema: GEEN THEMA!’’ De enige verplichtingen zijn dat alle bezoekers gemaskerd zijn en dat je je niet voor mag stellen. Aan niemand niet. Ik denk niet d...

Het Beloofde Varkensland Eigenlijk kan niks mij weghalen van mijn heerlijk ontbijtje, maar toen ik hoorde dat er een boer naar mij opzoek was die er uitzag als een varken wist ik gelijk dat jij het was. Ben jij het 1225? Jeetje wat ben ik blij je te zien. Toen ik hoorde dat jij het als enige overleefd had, was ik benieuwd hoe gi...

Materialistische liefde Mevrouw en meneer lopen op straat, terwijl zij een discussie voeren. Mevrouw is duidelijk niet blij. ‘’Klaar. Ik ben helemaal klaar met je!’’ ‘’Schat.. Luister nou even naar me!’’ ‘’Hoe vaak heb je nou eigenlijk iets voor me gekocht? Hm? Kan me de laatste keer niet herinneren. En geloo...

Het intelligente lichaamsmaatje: de 'Wholemaker' De datingsburau’s gillen het uit. Ze kunnen nu hun hele matchhandel wel opvouwen. De zoektocht naar het ongevonden dekseltje van man en vrouw, heeft nog weinig zin meer. De duizenden gestolde tranen die getuigen als mijlpalen op de zoveelste keer genomen weg naar het nieuwe gelu...

Even stond ik stil. Ik stond niet zomaar stil, mijn hart stopte even met kloppen, mijn adem stokte achter in mijn keel, mijn ogen zagen even helemaal niks meer, mijn benen bleven als bevroren staan terwijl mijn armen doelloos naast mijn lichaam bungelde. Het was maar een ogenblik, een kort moment in tijd zeker niet meer dan een ...