Wat heerlijk is het toch om een hondje te hebben. En tijd genoeg om met haar bezig te zijn, veel te wandelen, daar is zij dol op. Urenlang hetzelfde snelle loopje van haar smalle lijf en ranke pootjes. Prachtig om te zien. Zij heet Senna, en is op 2 november elf jaar geworden. Een kooikerhondje. Haar voorouders komen reeds veelvuldig voor op schilderijen van Rembrandt en Jan Steen. Van oorsprong werden kooikerhondjes, een echt Hollands ras, gehouden door eigenaren van eendenkooien. De kooikerhondjes trokken met hun witte opstaande pluimstaart de aandacht van de eenden, die daardoor nieuwsgierig geworden massaal de eendenkooi binnenkwamen, en daar door de kooiker werden opgesloten. Ooit voor de consumptie. Nu nog worden eendenkooien sporadisch gebruikt om eenden en andere watervogels te ringen of the chippen en ze daarna weer los te laten. Maar goed ... Senna ......nu dus elf jaar en in prima conditie. Uitgebalanceerd voer en al enkele jaren wat toevoegingen zoals zalmolie en glucosamine, ter voorkoming van bijvoorbeeld gewrichtskwalen. Senna is nu vijf jaar mijn hondje. Ze heeft de eerste vier jaar van haar leven bij een jong gezin in Groningen doorgebracht tot daar een kindje werd geboren met allergie voor hondjes. Daarna heeft ze twee jaar in de heuvels van Zd. Limburg gewoond. Het gezin waar ze toen was heeft haar gratis en voor niets afgestaan. Voor mij nog steeds onbegrijpelijk. Ik hou het erop dat Senna daar twee jaar een speeltje voor de opgroeiende kinderen geweest is en dat men na twee jaar op haar uitgekeken was. Tenminste zo werd het me verteld, al was het in iets andere bewoordingen. Ik mocht haar gratis meenemen, en dat ze ernstig verwaarloosd was bleek wel uit de kosten die in ons eerste jaar gemaakt werden voor de dierenarts, meer dan EUR 1000. Gelukkig gaat het nu een stuk beter met Senna. Van een angstig, teruggetrokken, en triest en veel te dik kooikerhondje vijf jaar geleden is het nu een mooie volwassen hond die plezier heeft in het leven, geniet van lekkere dingetjes (niet teveel) en als werkhondje graag meegaat op lange wandelingen. Een stadse hond is ze geworden, hier aan de noordrand van Rotterdam, niet bang meer voor verkeer en zelfs niet van vuurwerk en harde stadse geluiden. En ook geniet ze in bossen, en aan het strand. Ze is prima op gewicht, net tien kilo. Houdt van autorijden, gaat heerlijk mee naar Frankrijk in de zomers. Is ook socialer geworden ten opzichte van andere honden, minder bang. En ook kan ze urenlang lekker genietend in haar mandje rond liggen kijken. 's Nachts is ze mijn kruikje op het dekbed. Zo gezellig. Afhankelijk van conditie, van gewicht en voeding (en ik denk ook van aandacht)kunnen kooikerhondjes wel 16, soms 17 jaar worden. Natuurlijk gaan we daarvoor !!!