Jacqueline de Lange + Volgen

Jullie hebben mij een tijdje moeten missen,dat wil zeggen mijn verhalen,even een time out

Aan de titel zullen velen van jullie meteen snappen wat er aan de hand is

Zoals jullie weten leefde ik ruim 14 jaar samen met mijn zwarte labrador,14 jaar was ze,zeer lief ,trouw en erg aan mij gehecht en vice versa

In mijn handen zag zij het levenslicht,en helaas is ze op 17 september 2017 in mijn handen weer naar het licht terug gekeerd,over de regebnboog,waar ze bevrijd een nieuw bestaan mag opbouwen

Al een tijdje ging het niet zo goed met Amber,ze ging qua gezondheid erg achteruit,zag slecht,was erg moe en vele zaken van weleer deed ze niet meer

Grote wandelingen waren er niet meer bij,een bloke om was uiterste haalbare,ik was er blij mee,ze genoot op haar manier,maar kwamen we thuis ging ze direct slapen

Op de bewuste zondag van 17 september,was het aanvankelijk als iedere dag,op tijd uit bed,Amber uitlaten en haar eten geven.Ik moest werken,en dan zou een vriend haar haleverwege de morgen even uitlaten

Ik kwam rond de klok van 12 thuis en ze was erg enthousiast,ze begroette me en wilde erg aangehaald worden,ze at een droog sneetje brood en liep met mij nog een blokje om

Het was een uur of twee dat ik dacht ik ga even een stukje fietsen en ben zo terug,dat deed ik wel vaker

Ik had mijn jas al aan,en de deurklink van de voordeur in mijn hand toen ik in de woonkamer een klap hoorde,ik liep terug smeet mijn tas in de hoek en zag direct dat er iest goed fout was,Amber lag onder de eettafel en komn niet meer opstaan,ze was verlamd,en liet alle urine lopen,was de controle helemaal kwijt

Ik wist direct die heeft een hersenbloeding gehad

snelde naar de telefoon en trachtte de dierenarts te bereiken,kreeg een man in heel ander district die geen tijd zei te hebben en niet kwam voor zoiets

daar sta je dan,kwaad en verbijsterd

Op hoop van zege ander nummer gebeld,hier in dorp,waar nooit iemand is in weekend maar gelukkig nu een der artsen administratie zat te doen,die mij direct zei ik kom eraan

Die korte tijd van wachten zeer intens met Amber doorgebracht,ze keek me verward aan en in haar ogen een prachtige glans,ik mocht in hqaar ziel kijken,ze was al ver weg en praktisch niet meer aanspraakbaar,ze was verdwaasd,ze begreep in feite wel en niet wat er met haar gebeurde,een hond voelt het aan als einde er is,en zo heeft zij dat juiste moment ook geweten,ik was erbij en daar ben ik heeel erg dankbaar voor

 

De dierenarts kwam en alles ging zeer snel,Amber kreeg een injectie en later de fatale prik,ze was binnen enkele minuten officieel overleden

..........................

Tranen stroomden over mijn wangen,ik heb gebruld dat ze er niet meer was,al weet je dat het goed is,ze was op

Samen met de dierenarts hebben we haar in de auto naar de praktijk gebracht,raar in de kliniek te zijn waar ik vaak met Amber kwam,haar laatste rustplaats

Ze zou twee dagen later erna worden opgehaald

 

Ik heb haar niet meer gezien,ze lag er naar bij en ik wou het beeld ik van haar had niet vertroebelen

RUST ZACHT LIEVE SCHAT!!!!