Onder de Vleugels van de Raaf: 11. Maar slapen...nu nog niet!!!

Ik hoor het krassen op de zoldervloer
Gisteren zat het nog achter de muur,
Soms denk ik, het zit enkel in mijn hoofd,
Het geluid dat kraakt in mijn kamer.

Dan uit de  hoeken van mijn ogen,
Vingers die rekken en reiken naar mij,
Ogen in het donker, een mond wijd open,
Rijen tanden als messen die snijden.

Het fluistert iets vreemds wat ik niet begrijp,
Glibberige woorden die op slangen lijken,
In bed zoek ik mijn redding tussen de dekens,
Ik sluit mijn ogen maar slapen…nu nog niet!!!

© Rudi J.P. Lejaeghere

Gedicht uit de collectie van mijn Poe-achtige poëzie, een verzameling van 16 zwart geladen gedichten.