Aanslagen keer op keer
Er vallen tientallen onschuldige doden
en gewonden meer en meer
Vergeldingsacties in opdracht uitgevoerd
Mensen worden de mond gesnoerd
Waarom?
Een vraag die ik mij dagelijks stel
Maar het blijft stil
En ik veronderstel
Dat niemand mij hier een duidelijk antwoord
Op kan geven
Kom op mensen laat men toch in vrede leven
Haat en nijd gezaaid door ……
Mensen sterven en waarvoor?
Ik ben stil
Ik slik en wrijf door mijn ogen
Mijn roep om vrede zal ook nu weer wel bestemd zijn voor
Dovenmansoren
22 maart 2016
RinaJansen
Reacties (13)
Goed gedicht
De vraag is of wij onschuldig zijn, ben je onschuldig als je met je ogen dicht loopt ?
Alleen terroristen en vergeldingsactivisten hebben dovemansoren, die houden de geweldspiraal in stand. En die is momenteel behoorlijk aan het escaleren.
Stel dat het Westen voortaan geen vergeldingsmaatregelen meer neemt, ik zeg het Westen omdat daar veel van de aanslagen gepleegd worden, wat moet je dan doen om het te stoppen?
Want dat terreurspul stopt evengoed niet.
We kunnen toch ook niet alles maar gewoon accepteren? Dan maak je je toch ook belachelijk?
Dan ben ik en iedereen met dezelfde mening maar belachelijk, Candice heeft per slot van rekening altijd gelijk,
Ik stel gewoon een vraag en meer niet.
Ik hou erover op.
Mijn reactie onder het artikel van JanPianoMuziek, http://plazilla.com/page/4295183195/hallucinant-om-over-terreur-in-eigen-land-te-lezen en de link naar het artikel over wat er aan de hand is in Molenbeek beantwoordt toch de vraag die je me stelde, "wat moet je dan doen om het te stoppen?"
Het geeft alternatieven voor geweld aan om terroristisch geweld In onze contreien te stoppen, Dat Is niet hetzelfde alles 'gewoon maar te accepteren' en je volgens jouw woorden 'dus zo belachelijk te maken.'
Dat jij alleen keihard optreden met vergeldingsmaatregelen als oplossing ziet, weten we zo onderhand nu wel. Op elke alternatieve trek je weer van leer om te laten weten dat terugslaan met keihard geweld de enige juiste oplossing is voor het probleem, Andere oplossingen zijn voor jou, dat blijkt, onacceptabel.
Nu ben ik, met respect, even assertief.
Je weet zo onderhand nu wel hoe ik erover denk. Probeer dat eens te accepteren en ga niet steeds weer opnieuw tegen mijn visie in telkens wanneer je weer ergens een kans ziet. Ja, ik weet dat jij dat zelf wel uitmaakt, maar het enige wat je er mee bereikt, is dat je daarmee steeds meer irritatie opwekt.
Je zegt weer eens opnieuw 'Ik hou erover op', De vraag is hoe lang je dat vol kunt houden :)
No hard feelings, maar dit moest er even uit.
Het is gruwelijk en het enige antwoord is keihard terugslaan.