Een mooi gedicht/rijmpje over mijn kaarsjes waar ik van geniet in een moeilijke rotsituatie...
Ik brand een kaarsje elke dag
Zodat er elke dag een lichtje schijnen mag
Doe maar eens een kaarsje in het donker aan
Er verschijnen zoveel meer wegen waar je kunt gaan
Wegen die je in het donker echt niet ziet
Veroorzaakt door een rotsituatie en verdriet
Verdriet door duistere onmacht en onbegrip
Het maakt me allemaal heel erg sip
Daarom elke dag maar een kaarsje voor mezelf branden
Omdat mijn leven niet meer ligt in mijn handen
Misschien taboe of overdreven voor sommige mensen
Maar geloof me in iedere rotsituatie zou ook jij een lichtje wensen
Een lichtje wat alle kanten op schijnt
Zodat je niet volledig in een zwart gat verdwijnt
Een lichtje van pure hoop in onzekerheid en verdriet
Zodat je toch evengoed nog andere dingen om je heen ziet
Dus nu heb ik een kaarsje aan eigenlijk zijn het er acht
Totdat het weer licht word houden deze kaarsjes de nachtwacht
Zodat er de hele nacht een lichtje op me schijnt voor mijn gevoel
Als een soort bescherming van hoop begrijp je wat ik bedoel?
Hoop doet leven daar probeer ik me aan vast te houden elke dag
Brand jij ook een kaarsje voor mij.. dan bezorg je me vast een glimlach
Reacties (4)
http://schrijf.land/2463/ons-kaarsje