Daar was ik zes maanden...
Ooit in verleden tijd.
Echter die minuten en uren
die raak ik niet meer kwijt.
De woestijn, zo woest en ook wel heel fijn
Het moest gewoon zo zijn
Op het grove zand en rotsen...
en het oorlogsvenijn.
Doch...ik sticthe mede
mijn aandeel in vrede!
Egypte en Israël...zij kunnen door één deur
En...daar pas ik ook nog bij!
Reacties (3)