Een vlinder op mijn pad

Om mijn koude voeten voor het naar bed gaan een beetje op te warmen, besloot ik vannacht nog even het vuilnis buiten te zetten. Een beetje beweging om de bloedsomloop in mijn bevroren tenen te activeren. Bij mijn tweede rondje, toen ik met armen vol oud papier onderweg was naar beneden, stuitte ik op een smurfige verrassing.

Midden op de koude tegels onder schemerig tl licht zat zowaar een kleine vos.
Ik liet direct alles uit mijn handen vallen en haalde snel mijn camera.
Geduldig liet de vlinder zich van alle kanten op de foto zetten. Ik heb wel eens wat meer moeite moeten doen.

Hij bewoog wel maar was niet heel actief. Ziek, zwak, misselijk?

Zonder moeite (heel voorzichtig) kon ik de vlinder oppakken. Ooit zo’n prachtig insect gezien?

Ik nam hem mee naar huis om aan te sterken. Ik had de vlinder op een tafel naast een kamerplant gezet, maar vond hem vanmorgen onder de strijkplank.

Hij is wel de meest poseerwaardige vlinder die ik ooit heb gehad.

Af en toe fladdert hij wat, maar nooit meer dan een paar seconden.
Momenteel ijsbeert hij in de vensterbank om af en toe wat dromerig uit het raam te staren.

Ik heb gezien dat hij een kleine scheur heeft in zijn rechtervleugel. Ik durf hem eigenlijk niet buiten te zetten. Ik ben bang dat hij direct ten prooi valt aan hongerige vogels.
 

Wordt vervolgd…