Water is voor vrijwel al het leven op onze planeet van levensbelang. Mens, plant en dier kunnen niet zonder water leven. Waar de één meer vocht nodig heeft dan de ander, afhankelijk van de klimaatzone waarin bijvoorbeeld planten en dieren gedijen, voor de mens geldt toch in het algemeen overal ter wereld eenzelfde regel. Voor een optimale vochtbalans heeft men minimaal 1½ liter, maar liever 2 liter water per dag nodig.
Water is bij uitstek de beste vochtleverancier. Zowel kraan- als bronwater bevatten zeer nuttige mineralen: calcium, kalium, natrium en magnesium. Calcium is goed voor onze botten en tanden. Kalium en natrium hebben een belangrijke rol bij het ondersteunen van de bloeddruk en het hartritme. Kalium heeft bovendien een (licht) vochtafdrijvende werking, goed om het hart te ontlasten en nuttig bij het afvallen. Magnesium is onontbeerlijk voor een goede werking van het zenuwgestel. Aan de hoeveelheid mineralen is wel een maximum gesteld, omdat een teveel hieraan niet goed is voor de gezondheid.
Nu kan het benodigde water per dag ook in de vorm van koffie, thee, melk, soep, frisdrank, vruchtensap enzovoorts worden gedronken. Uiteindelijk gaat het er om die bepaalde hoeveelheid binnen te krijgen, zou je zeggen. Dat klopt ook wel, maar vocht in een andere vorm dan water bevat meestal ook stoffen, die niet zo goed voor de gezondheid of bijvoorbeeld voor de slanke lijn zijn.
Berucht zijn daarbij de (fruit-) suikers/extra calorieën in frisdrank en vruchtensap, maar ook de cafeïne in koffie en (zwarte) thee kan bij een aantal mensen ongewenste effecten veroorzaken, zoals bijvoorbeeld nervositeit, hoofdpijn en slapeloosheid. Melk bevat dan weer een redelijke hoeveelheid ongewenste (verzadigde) vetten. Bij soep, zeker de kant-en-klare vormen, is het vaak hoge zoutgehalte een negatief punt.
Ons lichaam bestaat gemiddeld voor 70% uit water. Het ene lichaamsdeel of orgaan verschilt daarin nogal wat van het andere: de hersenen bestaan maar liefst voor 90%, hart en longen voor 79% en de huid voor 70%, maar de botten slechts voor 22% uit water. Onze tanden zijn het 'droogst' en bestaan voor slechts 10% uit water.
Onze waterrijke weefsels hebben water nodig, om bijvoorbeeld de afvalstoffen te kunnen afvoeren. Het is dan ook goed om bijvoorbeeld bij koorts veel te drinken, zodat het lichaam van binnenuit als het ware wordt 'schoongespoeld'. Ook bij het volgen van een dieet is het zinvol om ruim voldoende water te drinken; afvalstoffen worden aldus sneller afgevoerd, hetgeen gewichtsverlies bevordert. Bij een (dreigende) blaasontsteking is er slechts één remedie: veel water drinken en veel plassen, om een bacteriële ontsteking zoveel mogelijk te voorkomen.
Water is eveneens de beste remedie bij een kater. Je krijgt een kater, omdat het je lichaam niet lukt de hoeveelheid alcohol, die je tot je genomen hebt, tijdig af te breken. Bij inname van een grote hoeveelheid alcohol raken de afbraaksystemen (lever en nieren) overbelast, waardoor de afvalstoffen zich in de weefsels ophopen. Daarnaast onttrekt alcohol per definitie vocht aan het lichaam.
Om de vochtbalans goed te houden en de afvalstoffen te helpen afvoeren, moet je beslist een paar glazen water extra drinken. Het beste zou zijn één op één: één glas alcohol en dan één glas water.
Mocht dit niet lukken, drink dan in ieder geval een paar glazen water voor het slapen gaan en de kater zal er de volgende morgen minder door zijn.
Wie niet tijdig voldoende drinkt, droogt snel uit. Hierdoor kunnen een aantal nare klachten ontstaan, zoals hoofdpijn, gewrichtspijn, stress, hoge bloeddruk en zelfs bepaalde allergieën, die te voorkomen zijn door voldoende vochtinname.
Nee, dat is nu ook weer niet waar. Een teveel aan water, in een (te) korte tijd gedronken, kan zelfs watervergiftiging (hyponatremia) veroorzaken.
Wanneer mensen bij zware werkzaamheden of sporten namelijk extreem veel vocht verliezen door zweten, lijkt het het eenvoudigst om zo snel mogelijk het vochtverlies aan te zuiveren door een paar liter water achter elkaar te drinken. Echter, door het zweten is er niet alleen vocht, maar ook vooral natrium verloren gegaan; zweet is immers zout. Door in één keer veel water te drinken, kun je het vochtverlies wel aanvullen, maar niet het natrium. Hierdoor raakt de natriumconcentratie in het bloed danig uit balans, hetgeen watervergiftiging wordt genoemd. Symptomen van een watervergiftiging zijn onder andere: misselijkheid, braakneigingen, verwardheid, wazig zien, slechte motoriek. In geval van zo'n extreem vochtverlies kun je het beste een zogenaamde isotonic, maar nog liever een hypertonic sportdrank tot je nemen. Hierin zit een hogere concentratie zout (en suiker) dan normaal gesproken in de balans van het menselijk bloed te vinden is, zodat dan vooral het natriumtekort snel kan worden aangevuld
In Nederland is de kwaliteit van drinkwater ronduit goed. In de Waterleidingwet zijn namelijk strenge kwaliteitseisen gesteld, die strikt worden nageleefd. Zo mogen stoffen als fluor, chloor, lood en nitraat niet of slechts in zeer geringe mate in het drinkwater aanwezig zijn. Daarnaast gaan de Nederlandse eisen een stuk verder dan de Europese drinkwaterrichtlijn; er wordt in Nederland – in tegenstelling tot in andere Europese landen – geen chloor gebruikt voor het reinigen van kraanwater. Het drinkwater wordt hier gereinigd met UV-licht en heeft mede daardoor zelfs de hoogste waterzuiverheid van Europa.
Het kraan- of leidingwater is in Nederland overal van een even goede kwaliteit en doet niet onder voor die van bronwater. De smaak van het kraanwater kan echter wel per regio verschillen. Dit smaakverschil wordt veroorzaakt door de hoeveelheid mineralen, de grond of het gesteente waarmee het water in aanraking is geweest en, indien afkomstig uit een bron, de periode dat het water ondergronds is geweest.
Bronwater is water, dat afkomstig is uit een bron, die geen contact heeft gehad met het grondwater. Bronnen, waaruit water wordt gewonnen, worden vooraf door de overheid goedgekeurd. Bronwater is van nature zuiver, maar niet altijd automatisch gelijk 'drinkbaar'.
Bronwater wordt meestal van de bron(nen) naar de fabriek vervoerd, waar het wordt gebotteld. Net als bij kraanwater mag bronwater maar een beperkte hoeveelheid mineralen bevatten.
Mineraalwater bevat – de naam zegt het al – mineralen, die de smaak van het water beïnvloeden. Net als bronwater komt mineraalwater uit een geïsoleerde bron. In tegenstelling tot bronwater echter, wordt mineraalwater direct bij de bron gebotteld. Voor mineraalwater is er geen wettelijke hoeveelheid mineralen vastgesteld. Een teveel aan mineralen is echter niet goed voor het lichaam (de nieren kunnen er overbelast door raken), waardoor de meeste mineraalwaters liever niet elke dag gebruikt dienen te worden. Sommige soorten mineraalwater (zoals Spa) zijn echter, door de specifieke samenstelling, niet belastend voor de nieren en kunnen wel zonder probleem dagelijks worden gedronken.
Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, maar voor wat betreft de kwaliteit is er (in Nederland) geen verschil tussen kraanwater en bronwater.
Kraanwater is wel een stuk goedkoper dan de gebottelde trendy bronwaterflesjes en daardoor beslist een beter alternatief voor dagelijks gebruik.
© ASMAY. *13
Foto's: Office.microsoft.com.
Meer weten of boeken vinden over de kwaliteiten van water? Klik hier.
Of over de bevindingen met water en muziek van Masaru Emoto? Klik hier.
Voor van alles en nog wat over water en waterzuivering,
klik hier.
Zie ook:
Zoetstoffen-welke-zijn-er-en-wat-doen-ze
Light-producten-hoe-licht-is-light-eigenlijk
Voedselvergiftiging-1-hoe-kom-je-er-aan
Voedselvergiftiging-2-hoe-kom-je-er-van-af
Of:
Asmay-s-voeding-gewicht
Reacties (8)
Het drinken van water moet meer gestimuleerd worden!
het is gezonder dan al die frisdranken!