Door San-Daniel gepubliceerd op Saturday 28 December 21:22

 

Geachte confrêre, 

 

Gaarne zou ik vernemen hoe de jury tot besluit gaat komen. Ik word elk uur van de dag gebeld door hijgende dames stemmen die willen weten of er al iets bekend is.. 

 

Op zich is dat niet vreemd, ik ben ondertussen wel het e.e.a gewend maar het begint nu ook al in de vroege ochtend uren als ik mij nog in mijn bed bevind en het eist zienderogen zijn tol.

 

Mijn Fbook kan de boodschappen en beloftes niet meer aan. Mijn gebrek aan nachtrust tekent mij zodanig dat ik vrijwel niet meer in mijn eigen dorp, nb, word herkend. 

 

Ik durf mij dan ook haast niet meer op straat te begeven.  Geruchten gaan nu zelfs dat ik ernstig ziek zou zijn of verslaafd. 

 

Ondertussen wordt ik gebombadeerd met foto materiaal dat aan de verbeelding weinig tot niets overlaat. Het baart mij ernstige zorg al die poses en kiekjes die de weinige nachtrust die ik nog genoot, nu danig beginnen te beïnvloeden. 

 

Waren het eerst nog afbeeldingen van ernstig schrijvende dames in mantelpakjes  of de zelfde dames met een boek in de hand onder een schemerlamp nu krijg ik rond uit wulpse afbeeldingen toegezonden. 

 

Er zijn zelfs twee dames gesignaleerd in een buurdorp die met een foto van de achterkant van mijn boek: 'de Compostela' overal de kroegen afliepen om te vragen of iemand mij kende. Laveloze taferelen hebben zich afgespeeld waar boeren gratis drank aangeboden kregen als zij mijn adres maar wilden doorgeven. Dit baart mij ernstige zorg. Met namen daar zij de acronym 's.l.e.t' vertaald toonden in het spaans en daar bij op zich zelf wezen en toen naar mij vroegen. dat kan toch niet ..!! Ik ben een eerzaam wijnboer. 

 

Ik vrees dat het mijn goed naam mogelijkerwijs zou kunnen schaden. Er is één boer die enige gelijkenis vertoonde met de kaft foto van mijn boek,van zijn brommer gesleurd en pas toen zijn helm afgerukt werd  bleek dat het om een tandloze oude knar ging die nu nog, trillend,  bij zit te komen in het bejaardenhuis. 

 

De zelfde dames gaan nu kruipend en kloppend van deur tot deur.. U snapt dat ik vrees dat zij uiteindelijk mijn dorp zullen bereiken en het is toch te absurd voor woorden dat ik bij de geringste klop op de deur, mijn adem inhoud en me verstoppen moet achter het grote wijnvat in mijn keuken. 

 

Dit is geen leven meer! Ik heb vernomen van mede jury leden dat ook zij onderhevig zijn geraakt aan extreme, externe druk.  Het geheel begint onmenselijke vormen aan te nemen. Ik heb duidelijk het gewicht van de functie onderschat en mijn hart bloedt voor die jury leden die makkelijker binnen het bereik wonen van deze niets ontzienende kandidaten. 

 

U heeft per postduif mijn voorkeuren hopelijk ontvangen, tot na de uitslag verblijf ik verscholen in mijn bodega.Ik zou u verzoeken om de uitslag indien mogelijk te vervroegen voor ik ontdekt wordt, daar ik vrees  dan zwaar misbruikt te worden.. 

 

Rest mij te tekenen met de meeste hoogachting en respect

 

uw dienaar in deze,

 

San Daniel (jury lid. inzake s.l.e.t.ten verkiezing)