Ik wil u dit niet onthouden maar de ster van Idols II (2003) in terug onder zijn nieuwe artiestennaam Bo Saris (zijn vrienden noemen hem altijd al Bo en de achternaam van zijn moeder is Saris).

Het begin:

Al in zijn jonge jaren is Boris gevangen door de muziek omdat zijn vader een bekende jazzmuziekant is en ook is hij docent op het conservatirium in Amsterdam. Nadat Boris zijn middelbare school heeft afgerond wordt de pas 17-jarige muziekliefhebber toegelaten tot de voorbereidende klas van het conservatorium van Maastricht, hij zal deze studie niet afmaken omdat hij meer van de praktijk is dan van de theorie.

Spaans succes:

Vanaf 2001 is Boris lid van de band Sofuja (Soul Funk and Jazz) die vooral succes heeft in Spanje. Samen met de band doet hij mee aan het Nationaal Songfestival met het nummer: "She Would", helaas voor Boris en zijn vrienden worden ze niet uitgeroepen tot winnaar en gaan ze niet naar het Eurovisie Songfestival.

Eigen benen:

Na twee mooie jaren is het volgens Boris tijd om om eigen benen te gaan staan en gaat hij meedoen aan de tweede editie van Idols, vanaf het begin is duidelijk dat hij een van de grote favorieten is op een hoge klassering maar dat hij uiteindelijk de winnaar van het tweede seizoen van idols zou worden kwam voor velen toch als een grote verrassing.

Vlak na zijn mooie overwinning komt zijn eerste single uit: "When you think of me", dit nummer is al platina voordat het goed en wil in de winkels ligt en staat uiteindelijk drie weken op nummer 1.

Luister hier het mooie nummer: http://www.youtube.com/watch?v=IQ0eivONMO4

De tweede en derde single floppen allebei en even lijkt het erop dat we te maken hebben met een One-day-fly, maar gelukkig blijkt dit niet zo te zijn.

2004 - 2006:

Angie Stone is dermate onder de indruk van Boris dat ze hem uitnodig om in 2004 samen met haar het nummer: "Stay for a while" te zingen tijdens haar PURE-sessie voor The Box. In 2005 wordt hij genomineerd voor een Edison in de categorie "Beste zanger".

In april 2004 staat hij ineens onder de naam Bo-Rush de single No Sunrise te zingen voor de Haarlemse groep Relax.

In 2006 komt zijn tweede album uit en staat hij tot tweemaal toe in het voorprogramma van Katie Melua in de Heineken Music Hall.

Vanaf 2007:

Met een aantal spectaculaire optredens in een vol Paradiso schut Boris zijn Idols-imago definitief van zich af en gaat hij een plekje verwerven in de hedendaagse muziek, de bevestiging krijgt hij als hij met zijn tweede album de Edison Jazzism Publieksprijs op mag halen. Als hij dan later tijdens een uitzending van Giel Beelen het nummer Ordinary People samen met John Legend zingt is zijn naam definitief gevestigd.

In februari 2009 is album nummer 3 klaar en hoewel het succes uitblijft geeft Boris nog eens extra gas en gaat de studio's in met Andre Harris van het productieduo Dre & Vidal om album nummer 4 op te nemen.

Naamswijziging:

Onder het mom van een nieuwe start besluit Boris onder de naam Bo Saris verder te gaan binnen de muziekindustrie.

Ik was al fan en ik ben nog meer fan geworden.