"Dat is tenminste één ding dat opgelost is. Nu moet mijn man nog thuiskomen, en moet ik het plaatje van Freddy Krueger...." Haar gedachten werden onderbroken door een angstaanjagende gil uit de woonkamer. Waar kan die gil vandaan komen. Sandra is alleen thuis, of toch niet?

Thriller:  Alleen in een polder huis, of niet?

Een gil vol doodsangst galmde door de woonkamer.
Sandra  schrok wakker, en zag nog net dat Freddy Krueger zijn scherpe messen tegen de keel van het slachtoffer zette en deze de keel doorsneed.
Het bloed spoot uit haar nek, en als een slappe vaatdoek zakte het meisje in elkaar.

Een rilling liep over het lichaam van Sandra, dit zijn helemaal geen films voor mij.
Met een klik van de afstandsbediening zette ze de televisie uit, en  keek op haar horloge: 23.00.
Haar man was naar de voetbal,  en was nog niet thuisgekomen.
"Het zou wel weer nachtwerk worden." Zei ze tegen zichzelf.

Sandra stond op van de bank, zette overal de lampen uit en liep de trap op naar boven.
Een vluchtige blik wierp ze uit het slaapkamer raam, voordat ze de gordijnen sloot.
Er was weinig te zien, want ze woonde in een polder.
Geen huizen om haar heen, geen auto's die langsreden.
Sandra heeft hier nooit willen wonen, maar haar man  had grote plannen met dit huis.

Sandra woonde liever in een rijtjeswoning, dan hoefde ze tenminste niet bang te zijn wanneer ze alleen thuis was.
Het huis was oud, en kraakte aan alle kanten, Sandra is verschillende keren 's nachts wakker geworden van het gekraak.
Ze was bang dat er iemand in huis was, haar man wist er dan altijd gerust te stellen.

Nu was hij er niet om haar gerust te stellen, nu was ze helemaal alleen.
Ze kleedde zichzelf om en ging in bed liggen, maar steeds wanneer ze haar ogen sloot zag ze het meisje voor zich uit de Freddy Krueger film.
Ze zag de scherpe messen van Freddy Krueger tegen haar keel aan.
Ze bleef draaien en woelen, maar slapen kon ze niet.

Een krassend geluid hoorde ze langs het raam.
Sandra voelde de rillingen over haar lijf lopen, wat moest ze doen?
Het leek of iemand met scherpe pinnen langs het raam liep, net als in de film Freddy Krueger.
"Dat kan niet, ik maak mezelf alleen maar gek." Probeerde zichzelf voor te halen.
De gedachten verdwenen niet, en het geluid bleef aanhouden.   

Sandra's gsm lag op het nachtkastje, ze pakte de gsm en belde haar man.
Ze kreeg een kiestoon, maar er nam niemand op.
Nogmaals probeerde ze haar man te bellen, weer hetzelfde kiestoon maar geen reactie.
Mopperend legde Sandra de gsm weg, altijd hetzelfde als ik hem nodig heb is hij er niet.

In de tussentijd was het 23.30 geworden, dus een vriendin bellen was ook veel te laat.
Sandra draaide zich op haar linker zij en sloot haar ogen, het doordringende krassende geluid was nog niet gestopt, en Sandra kon geen andere gedachten in haar hoofd krijgen.
Het beeld van Freddy Krueger was ook nog op haar netvlies gebrand.
Slapen zat er voorlopig niet in, Sandra klikte het nachtlampje aan, en pakte haar boek.

Het was een boek van Stephen King, het was wel een thriller maar dit vond ze meestal niet zo erg als een horror film.
Ze had gehoopt dat het lezen van een boek haar op andere gedachten zou brengen.
Ook dit hielp niet, het viel Sandra wel op, dat het krassende geluid gestopt was.

"Dat is tenminste één ding dat opgelost is. Nu moet mijn man nog thuiskomen, en moet ik het plaatje van Freddy Krueger...." Haar gedachten werden onderbroken door een angstaanjagende gil  uit de woonkamer.

Waar kan die gil vandaan komen.
Sandra is alleen thuis, of toch niet?

Wordt vervolgd...

Liefs,
Sabrina aka galaxy.

Nog meer thriller verhalen die ik geschreven heb:
http://www.xead.nl/bloedsporen-in-de-sneeuw