Creatievelingen, hulp gevraagd! Hoe zet ik een onderneming op?

Zelfs na een time-out hier, kun je blijven rekenen op steun van Xeaders. Hartverwarmend. Nogmaals wil ik jullie om hulp vragen, naar aanleiding van jullie steun en hulp op het mijn vorige artikel. Ik wil namelijk een eigen onderneming starten.

De Xead-helpdesk. Al meer dan eens heb ik er gebruik van mogen maken. Als ik iets geleerd heb in mijn, niet altijd even gemakkelijk verlopende, leventje, is het wel dat ik hulp mag vragen en vooral mag accepteren. 

Wat niet inhoudt dat ik me ergens gemakkelijk vanaf wil maken, me niet in wil zetten of graag anderen voor mijn karretjes span! Ik ben alleen van mening dat het goed is niet altijd koppig te blijven en alles zelf op te willen lossen, als er een hele hoop mensen voor je klaarstaan die er veel meer versand van hebben dan ik!

Daarom vroeg ik hulp, over Uitkering, bijstand en financiën.

Er werd massaal gereageerd. Niet iedereen heeft er verstand van, maar betuigden wel hun steun of spraken een bemoedigend woord. Enkel dat al, maakt mijn enorme onrust wat minder. Ook de verhalen, reacties van mensen die in hetzelfde schuitje hebben moeten zitten, financieel of lichamelijk, te maken hebben gehad met uitkering, WAO, de sociale dienst.. of met enorme vermoeidheidsklachten, fibromyalgie.. Het laat je voelen dat je er niet alleen in staat. En dat sterkt je. 

Niet klagen.

Meer dan eens krijg ik te horen dat ik niet zo te koop zou moeten lopen met mijn ellende. Het verward me wel eens; ik ben graag open, transparant en eerlijk. Mag ik niet zeggen dat het niet lekker gaat? Mag ik anderen dat niet 'aandoen'? ....
Als ik mijn vorige verhaal niet had geschreven, had ik ook niet zoveel tips gehad. Duidelijkheid, van mensen die er verstand van hebben. Dingen die ik niet zelf kon vinden, niet wist en geen antwoord op had. Maar wel van enorm belang zijn voor keuzes die ik moet maken. 

Als ik niet om jullie hulp had gevraagd, had ik geen 'positieve insteek' gekregen, omdat jullie niet hadden geweten dat ik daar behoefte aan had. Ik heb besloten te doen waar ik me goed bij voel. Als mensen daar aanstoot aan nemen, aan mijn geklaag, mijn getreur en depressieve geneuzel..dan spijt me dat. Bij deze; de kans is groot dat ik dit ben. Dat dit is hoe ik schrijf, hoe ik in elkaar zit. En als je daar moeite mee hebt, is dat je goed recht! Maar veroordeel niet, lees gewoon niet meer wat ik schrijf. Dan hoef ik me niet schuldig te voelen en dan hoef jij je niet meer te ergeren. Dank je wel.

Nu, onder andere naar aanleiding van jullie input, wil ik mezelf bij elkaar rapen.

Ik weet dat ik vooruit moet, moet kijken naar mogelijkheden en naar de toekomst. Soms beangstigd me dat enorm, maar op betere dagen zoals vandaag, probeer ik er het beste van te maken. Lees ik jullie tips terug, en ga bij mezelf te raden wat ik zelf kan doen om het beter te maken.

Ik wil een eigen onderneming beginnen. Een Huiswerkbegeleiding- en bijles organisatie ('tje).

Ik wil me niet vastklampen aan het ophouden van mijn hand bij instanties. Ik wil kijken wat ik zelf kan. Wat kan ik proberen? Die lieve Berna gaf de suggestie iets met bijles te proberen. En daarmee sloeg ze misschien wel de spijker op zijn kop. Ik speel met het idee om bijles en huiswerkbegeleiding aan te bieden in mijn omgeving. Door mijn ervaring op stages (groep 1-2, 3, 5/6, 6, 7 en VSO groepen in het speciaal onderwijs) heb ik ervaren dat ik misschien wel niet geschikt ben om voor de klas te staan. 

Mijn droom is het altijd geweest om leerlingen te helpen, te begeleiden in een proces, hun gang van de basisschool naar de middelbare. Om hen handvatten te bieden om het leven aan te kunnen, op sociaal, emotioneel en cognitief gebied. Zeker de leerlingen met speciale behoeften, dan wel op sociaal-emotioneel gebied, dan wel op cognitief gebied, zou ik willen ondersteunen. Ik wil al mijn leerlingen een prettige tijd geven op school, een fijne jeugd voor zover je daar als juf invloed op kunt hebben. 

Maar wat ik steeds meer merk binnen het onderwijs is de prestatiegerichtheid. Er moet gescoord worden, punten, cijfers, doelen, normen. De leerkracht krijgt er zoveel werk bij (administratief!), dat er weinig tijd overblijft voor de leerlingen die het het meeste nodig hebben. Zoveel kinderen, zo weinig tijd. En ieder kind moet op gezette tijden, data, voldoen aan de normen. Maar ieder kind is uniek! Niet ieder kind ontwikkelt zich even snel als de ander... Er moet onderwijs op maat geboden worden, maar hoe?

Ik wil heel graag leerlingen tijd, veiligheid en ruimte bieden.

Om tot betere resultaten te komen. Daarom juist, lijkt bijles en individuele begeleiding me heerlijk!! Dat wil ik bewerkstelligen. Ik ben bezig met tekst voor op een website en ben me aan het inlezen over de Kamer Van Koophandel. Het enige waar ik nu tegenaan loop, is een passende naam.

Een naam voor huiswerkbegeleiding en bijles. Wie schiet? 

Het gaat dus om een eenmansonderneming voor bijles en huiswerkbegeleiding voor leerlingen in het (speciaal) basisonderwijs en het speciaal onderwijs (bo, sbo en (v)so). Een goede naam is iets wat mijns inziens enorm belangrijk is voor een bedrijfje. Daarom wil ik jullie vragen om mij te helpen! Wie schiet, wie heeft er een idee? Denk mee, alle input is welkom!! Jullie zijn fantastisch!! 

mandy, april 2012.