Als je kind anders, dan anders is. Wat dan?
Ik heb een heel lief zoontje, maar vanaf het moment dat hij naar een kinderdagverblijf ging tot een paar weken geleden, hoorden we eigenlijk steeds maar weer hetzelfde verhaal.
"Wat een leuk ventje, maar er is iets."
Ja, wat moet je daar nu mee? Vele gesprekken en onderzoeken volgden, maar niemand die ons iets wijzer kon maken wat er nu aan de hand was. Het enige wat bleek, was dat hij een spraak-taalachterstand had en dat hij wel eens andere sloeg. Dat is natuurlijk niet zo leuk om te horen, dus ging hij op logopedie.
Gelukkig was daar vooruitgang in te zien, maar niet genoeg. Zodat ons werd geadviseerd om een "rugzakje" voor hem aan te vragen, die hij dan kon gebruiken voor ondersteuning op de reguliere basisschool. Helaas na 2 maanden kwam het bericht van de school, dat het niet ging werken daar en dat wij maar een andere school moesten zoeken. Een cluster 2 school, die gespecialiseerd is in spraak-taalproblematiek.
Zo gezegd, zo gedaan. Met een brok in mijn keel, nam ik afscheid van hem in de taxibus, want ik kon hem niet meer zelf halen en brengen naar school. Hij word voor half 8 `s ochtends opgehaald en `s middags rond kwart over 4 weer thuis gebracht. Ja, het zijn lange dagen, maar hij doet het goed! Ook deze school kwam met de mededeling, dat zijn spraak-taalontwikkeling super vooruit gaat en dat hij eigenlijk niet op deze school thuis hoort, want zijn gedrag zit hem in de weg. Daar gaan we weer!
Ondertussen wilde ik eindelijk wel eens weten wat er hand was met mijn smurf. ik heb uit eigen beweging een kinderpsycholoog/orthopedagoge in de arm genomen en zij heeft hem uitvoerig getest. De diagnose luidde: PDDNOS, een stoornis in het autistisch centrum. Het was een schok, maar tegelijker tijd viel er een hoop dingen op zijn plaats. We zijn ons nu aan het verdiepen in de stoornis, wat een hele uitzoekerij is, want elk kind/mens reageert anders op zo`n stoornis. Ik lees nu boeken, ga naar autismecafé`s, praat met andere mensen er over en zoek hulp bij deskundigen, zoals het autismecentrum en bureau jeugdzorg. We zijn er nog lang niet, maar we komen er wel! Het belangrijkste is dat ik veel van mijn zoontje hou en nu we dit weten, eigenlijk nog veel meer !
Reacties (6)