Voor veel ouders is het (weer) wennen om een pasgeboren baby thuis te hebben. Nou moet je net een huilbaby hebben! Hoe gaan we hiermee om!?

Omgaan met een huilende baby

Ik moet eraan denken hoe blij ik was dat ik de baby hoorde huilen net na de geboorte, het teken dat ze veilig geboren was. Nu ze thuis is, kan het heel vermoeiend zijn als ze herhaaldelijk huilt. Steeds herinner ik me eraan dat dit haar enige manier is om met ons te communiceren. Eerst dacht ik dat ik alles verkeerd deed, maar nu zie ik het als een teken van een gezonde ontwikkeling. Geleidelijk zal ik leren wat haar huiltjes betekenen zodat ik minder gestrest en gefrustreerd ben over wat ik moet doen om haar te troosten. Net als alle baby's huilt de mijne zelden gewoon om het huilen, dus zoek ik altijd naar een verklaring.

Ik probeer te begrijpen waarom mijn baby huilt en probeer vooral niet gespannen en bezorgd te zijn wanneer ik haar oppak omdat ze die spanning dan voelt en we in een vicieuze cirkel belanden. Als ik wel gespannen ben, neem ik eerst een pauze van een paar minuten om even af te koelen en mezelf in een positievere gemoedstoestand te brengen.

Waarom huilt een baby?

• Honger: is het tijd om mijn baby te voeden?
• Te warm of te koud: is het tijd om een dekentje erbij te halen of juist niet?
• Plas- of poepluier: voelt mijn baby zich ongemakkelijk en moet ze verschoond worden?
• Verveling: is het tijd om extra aandacht te schenken aan mijn kind zodat ze zich niet verveelt?
• Eenzaam: heeft mijn baby behoefte aan aandacht en liefde?
• Moe: is het tijd om haar in slaap te wiegen?
• Gestoord door harde geluiden of felle lichten: misschien heeft ze een rustig en donker plekje nodig.
• Ziek: is het tijd om een dokter in te schakelen?

Hou vooral rekening met je eigen rust en durf andere mensen om hulp te vragen. Een vuistregel voor de (kersverse) moeders: geen blije moeder = geen blij baby.

Behoefte aan slaap

Ik realiseerde me dat ik de volledige zorg had voor een hulpeloos wezentje, dat op mij rekende voor zijn voeding, verschoning, badje, aandacht en liefde. Naar mijn dagschema hoefde ik niet meer om te kijken, dit was totaal onvoorspelbaar geworden. Ik moest elk probleem dat het had herkennen en oplossen, dit allemaal terwijl ik fysiek en mentaal uitgeput was door slaapgebrek en het (snel) aanleren van nieuwe vaardigheden en de zorgen die alle jonge ouders hebben. Het kost tijd om alles goed onder de knie te krijgen. Heb geduld en laat je niet wegslaan door kleine strubbelingen!

Uit onderzoek blijkt dat een jonge baby haar ouders 400-750 uur slaap kost in haar eerste levensjaar! Tot de vijfde maand gaan er twee uur slaap per nacht verloren en dat neemt geleidelijk af tot een uur per nacht tot het kindje 2 jaar is. De truc is: dutjes doen!! Slaap met je baby mee! ik ontdekte dat ik met dutjes effectief mijn batterijen weer kon opladen. Ook kon ik mijn partner 's nachts vaker meehelpen met de zorg (hij heeft 2 linker handen, daar wil je dus bij staan!). Natuurlijk realiseer ik me dat mijn slaapgebrek voortkomt uit de ontwikkeling van de baby. Hoewel een pasgeborene het grootste deel van de dag slaapt, zal ze regelmatig wakker worden, huilen en willen drinken. Ze zal 2 tot (maximaal) 4 uur aan een stuk door slapen. Als ze drie maanden is, zal een baby ruwweg veertien tot zestien uur per dag slapen. Dit is verdeeld over dag en nacht (dus nog niet aan een stuk door). Pas later zal ze 's nachts langer slapen en overdag vaker wakker zijn. Het maakt voor haar geen verschil dat ik heel graag wil dat ze 's nachts langer slaapt!