Ooit was er een meisje in mijn leven
en dacht ik haar te kennen
ook deed ik veel om haar geven
totdat ze me begon te jennen
ze weerde me uit haar leven
en ontkende mijn bestaan
ik kon haar niets meer geven
we moesten uit elkander gaan
soms is een breuk onherstelbaar
leugen na leugen kwetste mijn ziel
zelfs mijn bestaan werd genegeerd
in haar verhaal in andermans boek
ooit zorgde ik voor haar en ging op zoek
naar iets wat nog herkenbaar was
Mijn gevoel bleef koud als ijs
het is voorbij, ik heb haar nooit gekend
zij bracht me van de wijs
met leugens en verdoemenissen
mijn leven trachten uit te wissen
ik ga er niet langer in mee
zij pleegde verraad en negeerde mij
ik hou de eer aan me zelf, dat maakt me
vrij en blij.
15/05/2016 12:35
Reacties (10)
Teveel stomme dingen gezegd, gedaan. Teveel tranen en pijn. Ik blijf alleen, enn nooit en nooit meer die grappen! Helemaal klaar mee. Het kan met die wijven nooit eens normaal gaan. Godverdomme je verzint het niet maar het gebeurt, telkens verbaas je je weer. Denkt; 'Erger dan dit, is niet mogelijk' Ohh jawel!! Ohh jawel, het kan zo erg tot je knakt en helemaal kapot bent.
maar je leert er veel van