Tijden veranderen. De jaren '50, '60 van de vorige eeuw lieten een geheel ander straatbeeld zien dan tegenwoordig met een geheel andere mentaliteit dan vandaag de dag. Ook de media waren toen eenvoudiger (zuil vertegenwoordigend), anders qua opzet en zeker minder gevarieerd en toegankelijk dan in het heden. Een tijd waarin internet, facebook, twitter, Plazilla en smartphone nog onbekende begrippen waren. In die vroegere decennia van de vorige eeuw had de wijkagent op z'n fiets nog aanzien en respect; er werd braaf naar zijn preken geluisterd als je als kind, betrapt op kattekwaad zoals belletjetrek, had bezondigd. Gezag straalde nog gezag uit, de uitvoering en controle van orderhandhaving was toen eenvoudiger te realiseren dan vandaag de dag.
In die vroegere jaren kwam je op straat nauwelijks allochtonen of 'buitenlandse Nederlanders' tegen. De eerste Turken werden toen al wel naar Nederland gehaald om het werk op te knappen waar autochtone Nederlanders geen trek in hadden. Echte 'asielzoekers' waren er toen nog nauwelijks, voor zover ik weet. Maar dit artikel gaat niet over asielzoekers - daarvoor verwijs ik naar tal van andere artikelen die met de regelmaat van de klok hier op Plazilla gepubliceerd worden.
Toegegeven, indien vele generaties wordt teruggegaan, zijn vele autochtone Nederlanders in feite ook allochtoon, omdat ze 'import' zijn uit andere streken zoals uit Franse en Duitse gebieden. Waar dit artikel echter het accent oplegt, is op de recente, snelle demografische veranderingen binnen de Nederlandse landsgrenzen.
De vraag is: Wanneer mag je jezelf een ‘echte’ Nederlander noemen?
Ik ben houder van een Nederlands paspoort en ik ben in Nederland geboren. Ben ik dan een ‘echte’ Nederlander?
Naast houder van een Nederlands paspoort en het feit dat ik in Nederland geboren ben - maar met dit soort uitspraken moet je tegenwoordig erg voorzichtig zijn in Nederland - ben ik bovendien ‘caucasian’ – een term die met name in de Verenigde Staten nog steeds door de overheid wordt gehanteerd, voornamelijk om een groep te beschrijven die gewoonlijk blanken worden genoemd. Bij de bepaling of ik een ‘echte’ Nederlander zou kunnen zijn, kan zoiets wellicht van belang zijn, alhoewel niet noodzakelijk, omdat de inheemse bevolking van Nederland van origine ‘Caucasian’ is, met eigen roots, met een eigen cultureel erfgoed.
Ik ben houder van een Nederlands paspoort, ben als ‘Caucasian’ in Nederland geboren en heb dus blanke roots. Sterke argumenten om een ‘echte’ Nederlander genoemd te kunnen worden. Maar toch voel ik twijfel, ben ik daarom automatisch een echte Nederlander?
Volgens andere geluiden zou je je namelijk ook zeker een echte Nederlander mogen noemen als je niet-Caucasian bent, mits je maar in Nederland geboren bent en in het bezit bent van een Nederlands paspoort.
Een echte Nederlander ben je dan ongeacht etnische roots.
Hier ontstaat langzaam maar zeker een probleem
De huidskleur is in deze in het geheel niet belangrijk, de etnische roots echter wel. Want die verdelen de steeds breder wordende opvatting van wat onder echte Nederlanders kan of mag wordeb verstaan, in verschillende kampen.
Niet-kaukasische Nederlanders delen in het algemeen het culturele erfgoed van kaukasische Nederlanders niet, vice versa. En dat levert problemen op. Niet kaukasische Nederlanders beginnen kaukasische Nederlanders van discriminatie te betichten en eisen dat delen van het culturele erfgoed van de kaukasische Nederlanders verdwijnt. De kaukasische Nederlanders respecteren de niet-kaukasische Nederlanders niet, is het verwijt!
Kaukasische Nederlanders beginnen zich dan -zoals te verwachten was- te roeren. Tevergeefs, zo lijkt steeds meer het geval te zijn. Hun culturele erfgoed wordt ineens en totaal onbegrijpelijk als racistisch bestempeld, ook al is toch overduidelijk dat het merendeel van de kaukasische Nederlanders absoluut niet racistisch is – integendeel zelfs, ze zijn immers altijd uitermate tolerant geweest. En dat heeft zoals het zich steeds meer laat aanzien, de nodige onaangename consequenties. Dat blijkt uit gekleurde, stemmingmakende berichtgevingen in de media en toenemende demagogische 'tactieken' die verschillende politieke partijen hanteren
Kaukasische beelden, herinneringen en gewoontes verdwijnen steeds meer uit de tegenwoordige, dagelijkse ervaringswereld van de Kaukasische Nederlander. Het 'echte' Nederland zoals kaukasische Nederlanders dat altijd hebben gekoesterd, is rap aan het verdwijnen. De etnische Nederlandse roots zijn ongewenst geworden in eigen land. Eigen land? De tolerante, kaukasische Nederlanders hebben geen eigen land meer, voelen zich steeds meer een ongewenste gastheer tussen hun vele gasten.
Tolerantie muteert steeds vaker en sneller in onverdraagzaamheid, extremismistiche groepen steken bij beide 'partijen' steeds brutaler de kop op, escalaties lijken onvermijdelijk.
Een echte Nederlander kun je als kaukasische Nederlander alleen nog maar zijn als je in staat bent om je roots en het kaukasisch-culturele erfgoed van Nederland los te laten en je erbij neer kunt leggen dat je geen eigen land meer hebt.
Alhoewel geboren in Nederland en houder van een Nederlands paspoort, voel ik me allang geen echte Nederlander meer. Ik heb me gelukkig al lang geleden afgescheiden van Nederland, heb me losgeweekt van de massa en ben vertrokken om als onafhankelijke, pacifistische en niet-racistische wereldburger elders op de wereld, op een plek naar eigen keuze, te genieten van mijn vrijheid.
PS: dit artikel is niet geschreven met de bedoeling om kritiek te uit op, of steun te betuigen aan de instroom van asielzoekers in Nederland. Het vertegenwoordigt slechts het verwoorden van mijn spontane gedachten, zonder deze als maatstaf voor (het denken) van anderen neer te zetten. Elke andere visie, denkwijze of overtuiging over dit onderwerp heeft evenveel bestaansrecht als hetgeen in dit artikel is geuit,
© Nescio, 26 februari 2016,
Reacties (22)
Slechts één opmerking met betrekking tot je laatste zin.
'De' wereld bestaat alleen in de media, zoals op TV, in kranten en tijdschriften en via sociale tools zoals Facebook, Twitter, Plazilla, enz. Dit soort virtuele werelden levert je alleen *indirecte* ervaringen op.
Daarnaast, en veel belangrijker, is er de *directe ervaringswereld* die je als individu op een persoonlijke en directe manier beleeft. Je overtuigingen omtrent jezelf en over je directe omgeving, inclusief andere personen die daarin optreden, bepalen de emotionele impact en je reacties, casu quo de mate van balans en geluk die je in die persoonlijke ervaringswereld beleeft, conform gestalte krijgt.
In feite is de wereld (dat wil zeggen, de persoonlijke ervaringswereld) al geordend per individu; hoe deze is geordend, kun je helemaal zelf bepalen (gelukkig maar!)
Laat je je niet door angst regeren en bezit je voldoende kennis, dan leeft je in balans met jezelf en je directe omgeving en heb je alleen contacten waarbij win-win situaties ontstaan.
Eigenlijk is dit off-topic, het heeft überhaupt geen enkel raakvlak met de inhoud van mijn artikel "Echte Nederlanders". Maar dit terzijde, deze off-topic discussie is in elk geval een interessante. In mijn artikelenlijst kun je meerdere artikelen vinden die het tot stand komen van persoonlijke werkelijkheden, volgens mijn visies, beschrijven.
Schokkend om te horen vond ik de (weliswaar door een ander geschreven) woorden die Máxima uitsprak tijdens een toespraak: de Nederlander bestaat niet!
Herinneringen zullen hoe dan ook altijd blijven bestaan. Dat betreft een onuitwisbaar stukje persoonlijke geschiedenis, uit het geheugen ophaalbaren ervaringen die je ooit hebt gehad. Maar het kunnen ophalen van herinneringen aan Nederland zie ik niet als onlosmakelijke verbondenheid met mijn Nederlandse 'roots'. Verbondenheid met je 'roots'uit zich volgens mij meer door 'trots te zijn' dat je Nederlander bent en door nationalistische gevoelens te koesteren en te uiten.
Maar dat is slechts mijn mening. Een andere zienswijze heeft evenveel bestaansrecht, alleen de waarde ervan verschilt van persoon tot persoon.
1. Ben je in Nederland geboren?
2. Klaag je minimaal 10 keer per dag?
3. Heb je minimaal 1 fiets tot je beschikking?
4. Kun je minimaal 3 toepassingen van molens opnoemen?
5. Weet je wat het poldermodel is?
6. Durf je je mond open te trekken als je het ergens niet mee eens bent?
7. Is het meest gegeten avondgerecht aardappelen - groenten - vlees ?
8. Kun je minimaal 10 Belgen-/Duitsers moppen vertellen?
9. Heb je een Oranje Outfit? (Nederlanders weten waarvoor)
10. Gebruik je ziekten en/of menselijke vleeswaren als vloekwoord?
Indien van 2 t/m 10 tenminste 8 van deze vragen volmondig met ja kunnen worden beantwoord, ben je een Nederlander. Uiteraard moet het antwoord op vraag 1. een 'Ja' zijn.
:-)
1. Ja
2. Ik? Nog nooit gedaan. -))
3. Ja twee zelfs. Race en mountain.
4. Eh ... oef dat .... hout, graan en water?
5. Ja dat weet ik nog wel.
6. Nog nooit gedaan. -))
7. Nee absoluut niet. Ieks, ieks en eet ik eigenlijk niet.
8. Nee ben heel slecht in moppen.
9. Nee, moet dat dan? Oh voor voetbal. Waarom niet voor hockey? Daar winnen we tenminste nog veel mee.
10. Nee want ik doe niet aan vloeken.
O jee, ik ben geen Nederlandse.