Nederland met het 'goede' rechtssysteem.

We denken vaak dat Nederland zo'n goed ontwikkeld land is met een goed zorgsysteem is, goede rechten met vrijheid van meningsuiting. Maar ook, een rechtssysteem waar werkelijk waar alles ver te zoeken is. 

Zo belandde ik bij de rechtbank waar ik zo geschrokken van ben. Ik ook denkend dat wij een 'goed en eerlijk' rechtssysteem hebben. We wonen tenslotte in Nederland, dat kan toch ook niet anders? 

Na inmiddels drie rechtszaken tussen mij en mijn ex, een hoop nieuwe regels verder ten aanzien van kinderalimentatie, gezag en omgangsregelingen. En geloof me, het is te gek voor woorden!

Mijn zoontje, het meest dierbaarste in mijn leven die ik dag en nacht zal beschermen met alle liefde.

Maar wat blijkt? Of de vader nou na vier maanden zwangerschap je de deur uitzet, terwijl hij loopt te rommelen met een andere vrouw op zijn werk? Je laat zitten met schulden van inboedel? Je als 22 jarige zwanger vrouw noodgedwongen weer bij je ouders moet gaan wonen? Maar dan plots; Zaterdagochtend post. Hij is naar een advocaat gestapt om gezag af te dwingen. Onze zoon was nog niet eens geboren. Maanden niks van hem vernomen, en dan nu dit? 

Het duurde ook niet lang voor onze zoon te vroeg ter wereld moest komen vanwege zwangerschapsvergiftiging, met vrezen voor zijn en mijn leven. Ondanks dat hij vergelijkbaar was met 8 weken te vroeg, had hij nu meer kans om te overleven. Zo ging het ook. Ik heb mijn zoon alleen op de wereld gezet. Om vervolgens na twee korte bezoekjes van zijn vader weer VIJF maanden niks van hem te horen. 

Maar wat maakt het ook uit? Als vader is werkelijk waar alles 'oke'.

Horeca en elke avond tot 3 uur zuipen met je vrienden, wat zou het? Als vader heb je sterke rechten, of je nou gezag hebt of niet. Of je nou verantwoording neemt voor je eigen kind of niet. 

Als de vader met zijn 'troffee' wil zwaaien, moet dat van ons rechtssysteem kunnen. Als hij alleen maar graag alleen wilt zijn met zijn zoon of niet. Waar ik bedenkingen bij heb. Hij was tenslotte de gene die ook seksuele dingen deed met zijn neef. Waar mij een beetje lacherig over gedaan werd. Moet ik daar mijn kind aan meegeven? 

De vader van mijn zoontje is niet een 'vader' waarvan ik zou verwachten. Geen enkele affectie, geen communicatie, hij loopt enkel een halve meter achter zijn zoon aan. 

Maar goed, 'een vader heeft sterke rechten'. Er is geen bewijs dat hij niet goed voor hem zou zijn. Nee, maar of hij goed voor hem zou zijn is ook maar de vraag. Communiceren doen we niet. Ondanks dat we mediation hebben geprobeerd, maatschappelijk werk. Dat kan een vader gewoon opgeven zonder iets te moeten. Dan wordt er maar niet gecommuniceerd, alles in het belang van het kind. De band tussen vader en zoon is nou eenmaal erg belangrijk. Vast belangrijker dan dat ouders met elkaar (of in ieder geval proberen te) communiceren natuurlijk!

Alles in het belang van het kind.

Als alleenstaande moeder heb je recht op kindgebonden budget. Maar! Heb je nooit samen gewoond als gezin is er geen draagkracht meetpunt. Dat vervalt, waardoor het kindgebonden budget dit altijd zal overfinancieren. 

Dus welja, je zet een kind op de wereld waar je geen verantwoording hoeft te nemen, niet hoeft te betalen en waar je alleen quality time mee kan besteden, als je wilt. 

Zelfs dingen als eisen dat het huis kindvriendelijk is of zoals een kinderzitje in de auto, is wel mogelijk. Maar daar hoeft de vader voor alsnog niks mee te doen. 

Als moeder heb je helemaal niks meer te zeggen over je kind die al vanaf vier maanden zwangerschap alleen aangaat. Alimentatie, neehoor. Omgangsregeling, jahoor. Overnachting bij vader, jahoor.

Maar goed, met zijn nieuwe vriendin heeft mijn ex inmiddels alles vast goed op orde. Samen lekker meer dan €3000,- lekker leven, lekker vakantie van drie weken. Wat zou het ook? Mamma komt wel rond met een kleine €1000 inkomsten. Vader hoeft niet te betalen, waarvoor ook wel? Staat betaalt toch wel. 

Wel lusten, geen lasten. Heerlijk toch!

Ziek rot land.