Hoewel velen ze niet zullen kennen, zijn zowel de segmenten als de vruchten van de nopales cactus (Opuntia), een cactussoort met platte, afgeronde segmenten uit Mexico en het zuidwesten van de Verenigde Staten, goed eetbaar. De cactusvruchten heten in het Nederlands ook wel cactusvijgen; in het Engels worden ze, naar de vorm en de stekels, prickly pears genoemd.
De nopales cactus komt vooral voor in warme streken, zoals in Mexico, in de Amerikaanse staten Californië, Arizona, New Mexico, Nevada, Utah en Texas, maar de plant is ook wel langs de Middellandse zee te vinden. Op markten in Mexico zijn zowel de cactussegmenten als de vruchten altijd wel te vinden.
In de Mexicaanse keuken worden de (jonge) cactussegmenten geschild en rauw of gekookt gegeten als groente, bijvoorbeeld in salades of stoofschotels. De vruchten worden over het algemeen geperst; de pulp gaat vaak in sauzen of jam, het sap wordt meestal verwerkt tot limonade.
In de Verenigde Staten zijn de cactusvijgen of prickly pears, behalve op groente- en fruitmarkten, ook wel te koop in supermarkten. In onze streken echter zijn de prickly pears een stuk moeilijker te vinden; ze moeten immers van ver worden ingevoerd. Ik heb ze wel gevonden in een toko met veel uitheemse, buitenlandse producten, op de markt (bij een dito kraam) en in een biowinkel, echter allemaal in een grote stad; in kleine plaatsen en dorpen zijn ze – door gebrek aan vraag – waarschijnlijk nooit te vinden.
In Mexico en het zuiden van de Verenigde Staten is de prickly pear niet alleen een veel voorkomende, maar ook een populaire vrucht. De smaak van de sappige cactusvijg ligt ergens tussen een niet te zoete bubblegum en watermeloen. Prickly pears worden ook in de Verenigde Staten op veel verschillende manieren toegepast: ze worden vaak verwerkt in jam, snoep of ijs, het sap wordt veel gebruikt in cocktails of in sauzen en vinaigrettes, maar er wordt natuurlijk ook gewoon limonade van gemaakt. Het vruchtvlees wordt verder vaak gebruikt in fruitsalades, vruchtenmoes en vruchtentaarten.
De cactusvijgen, die op markten en in winkels worden verkocht, zijn vrijwel altijd ontdaan van de vele, kleine, haarfijne doorns of stekels, waarmee ze normaal gesproken vol zitten. Toch heb ik al een aantal keren een paar onzichtbaar kleine, maar duidelijk voelbare stekels in mijn handen gehad.
Wanneer je namelijk de hele prickly pear wilt gebruiken, moet je de buitenkant goed onder warm water afwassen. Door de wasbeweging wil nog al eens een eenzaam overgebleven stekel in je handen gewreven worden. Zoals een splinter is dit een tijdje ongemakkelijk en licht pijnlijk. Voortaan was ik mijn prickly pears dus met (huishoud-) handschoenen aan.
Zou je ooit in de gelegenheid zijn een paar prickly pears zo van de cactus af te kunnen plukken, zorg dan voor dikke leren handschoenen om ze vast te pakken. De stekels kunnen er met een harde borstel worden afgeschuurd of boven een open vuur worden weggebrand.
Wanneer je de prickly pear schilt, zul je vrijwel nooit last van eventueel overblijvende stekels hebben. Snij daarvoor een klein stukje van de boven- en onderkant af, snij de prickly pear over de lengte een stukje in, zodat je door de schil en net in het vruchtvlees zit. Nu kun je de schil voorzichtig van het vruchtvlees 'afrollen'. Wanneer je de prickly pears vers gebruikt (zonder koken), dan is dit een goede manier om ze te verwerken.
Deze prickly pear pie is een Amerikaans recept, dat veel in het zuidwesten – waar de nopales cactus voorkomt – wordt bereid en gegeten als nagerecht. Het is een typische scheptaart; dat wil zeggen dat de taart en moesvulling zacht blijven en niet in punten kunnen worden gesneden. Iedereen aan tafel krijgt een bord of een schaaltje, waarin een schep of portie van de prickly pear pie wordt gedaan. Eventueel wordt er nog wat suiker, honing of stroop over gegoten of vanillevla, yoghurt, ijs en/of slagroom bij geserveerd.
Verder nodig: een kookpan, een staafmixer, een handmixer, een deegkom, een klein schaaltje, een ovenschaal of dichte bakvorm van tenminste 26 cm doorsnee.
Was de cactusvijgen goed af
Verwijder een stukje van de boven- en onderkant en snij de cactusvijgen in vieren
Doe de cactusvijgen in de kookpan
Voeg water en suiker toe
Breng het geheel aan de kook en laat het 10 minuten zachtjes koken
Pureer de massa met de staafmixer
Meng in een klein schaaltje de melk met de custardpoeder tot een glad papje zonder klontjes
Schenk het custardpapje bij de cactusvijgenpuree en roer goed door
Laat het geheel nog ongeveer 5-8 minuten zachtjes koken
Haal de pan van het vuur en laat de cactusvijgenpuree afkoelen en indikken.
Verwarm de oven voor op 180 °C
Snij de boter in plakken en doe deze in de bakvorm
Zet de bakvorm met de boter in de oven en laat deze mee verwarmen
Meng tarwemeel, suiker, bakpoeder, zout en melk in de deegkom
Schraap het merg uit het vanillestokje en voeg dit aan het beslag toe
Meng alles nog even door elkaar
Haal de (hete) bakvorm met de gesmolten boter uit de oven
Schenk het beslag er bovenop (NIET ROEREN)
Schenk de cactusvijgenpuree in het midden van het beslag (NIET ROEREN)
Zet de bakvorm in de oven
Laat de prickly pear pie in de oven in 20-25 minuten op 180 °C afbakken
(Door de zwaartekracht zal de cactusvijgenpuree naar de bodem zakken en het beslag er als een (bijna) gesloten laag overheen liggen.)
Wanneer je niet van de vele, harde, maar eetbare pitjes in de prickly pears houdt, druk de puree dan nog een keer door een zeef vòòrdat je het custardpapje toevoegt.
Indien je geen prickly pears in de winkel kunt vinden, gebruik dan een moes van een andere fruitsoort, zoals bijvoorbeeld rabarber, cranberry's, ananas, mango, appels, (stoof- of hand-) peren, perziken, pruimen of abrikozen, of een combinatie hiervan.
Vervang (een klein deel van) de suiker door vanillesuiker en laat het vanillestokje achterwege.
Vervang (een deel van) de suiker door zoetstof om mee te bakken (zoals bijvoorbeeld Stevia of Tagatesse).
Vervang het tarwemeel door witte bloem, maïsmeel of juist door stevig volkorenmeel.
Serveer de prickly pear pie koud of warm.
Serveer de prickly pear pie als nagerecht, eventueel met een bolletje ijs of een toef slagroom.
© 2015 Foto's: Asmay, Wikimedia Commons.
Meer weten of boeken vinden over exotisch fruit? Klik hier.
Voor van alles en nog wat over taart en cake, klik hier.
Zie ook:
Amerikaanse-keuken-polentapap-met-prickly-pear
Amerikaanse-keuken-peach-cobbler
Duitse-keuken-Birnenkuchen
Franse-keuken-peren-tarte-tatin
Of lees verder via:
https://asmaysrecepten.wordpress.com/
Reacties (8)
ook dit lijkt me lekker, moet juist nog de vruchten vinden!