Beelden van de andere kant van de spiegel.

Een eeuwenoude zwarte spiegel van de Azteken is het gereedschap wat John Dee gebruikt om in contact te komen met doden en engelen. Archimedes versloeg een hele vloot met spiegels en Narcissus ontdekt er zijn enige ware geliefde in. Deze vorm van divinatie met spiegels om met geesten te communiceren is gelieerd met het (huidige) psychomanteum van Raymond Moody.

De spiegel en divinatie

De spiegel werd in vroeger tijden geregeld voor divinatie gebruikt niet allerminst omdat deze reflecteert. Weerkaatsende objecten zijn van oudsher verbonden met het portaal van de geesteswereld. Contact met deze wereld der schaduwen is door de eeuwen heen van belang voor praktisch iedere cultuur. Ieder volk kende wel zijn eigen vorm van divinatie. Kruiden, kaarten, planten, objecten van allerlei aard, rook en de beat van de drums werden gebruikt om zodoende contact met de voorouders te krijgen.
Profeten uit oude tijden en waarzeggers gebruikten hier in het begin kommen gevuld met water voor. Door hierin te staren waren zij in staat antwoorden op vragen over het verleden, heden en de toekomst te geven. Later worden gepolijste stenen gebruikt voor het zelfde doel.
De eerste door de mens gemaakte spiegels zijn gevonden in Rome, Griekenland en Egypte. Deze zijn gemaakt van zilver, koper, tin of andere metalen waarvan het oppervlak werd gepolijst en de achterkant soms gegraveerd. Subtiel opmaken zal niet echt mogelijk geweest zijn want dit soort spiegels reflecteert niet meer dan een wazig evenbeeld. .

Pas toen men in de Middeleeuwen in staat was glas te maken konden meer reflecterende spiegels gemaakt worden, Justus von Liebig ontwikkelt uiteindelijk in 1836 de zilverkleurige glascoating, een techniek die nu nog steeds gebruikt wordt.

De magische spiegel: Archimedes en Narcissus

De vermeende magische werking van de spiegel wordt ook geassocieerd met Archimedes(287-212 v.Chr) en Narcissus.
Reflectie werkt betoverend. De eerste mens zal dit wonder al aanschouwd hebben tijdens het drinken van water en zij hun beeltenis zagen. In de Griekse mythologie kennen we de zichzelf minnende schone Narcissus die dit ervoer toen hij bij een helder poeltje stopte om water te drinken. Niet zomaar een poeltje maar een heilige vijver waar verbazend genoeg nooit herders met hun kuddes langskwamen. Al drinkend zie hij zijn eigen evenbeeld in het kristalheldere water. Dit moest wel een ander zijn! Een geest die in het meer leeft! Als betoverd staart hij naar de heldere ogen en werd op slag verliefd op zijn evenbeeld. Alleen waarom wordt zijn liefde niet beantwoord? Waarom vlucht die schone jongeling steeds weg als hij wil zoenen? Zelfs zijn tranen verstoren het spiegelbeeld van zijn geliefde. Maar nooit bleef zijn grote liefde. Steeds vluchtte deze om pas weer terug te komen als het water weer rustig was.. Narcissus kwijnt uiteindelijk weg van verdriet en sterft. Zelfs onderweg naar de onderwereld staart hij nog in het water van de Styx naar zijn evenbeeld.

Reflectie werd als iets 'bovennatuurlijks' beschouwd. Dit vinden we ook in een legende over de Griekse wiskundige Archimedes. Hij vond gigantische spiegels uit die zonnestralen reflecteerden op Romeinse oorlogsschepen en verbrandde zo de hele vloot.

John Dee

John Dee is een echte duizendpoot, die zich tijdens zijn leven richt op zowel de wetenschap als magie. In die tijd viel magie nog niet onder per definitie onder het zweverige. Voor wetenschappers is het toen heel gewoon zich hierin te bekwamen, omdat magie en wetenschap nog wordt gezien als bijzondere aspecten van een samenhangend wereldbeeld. Het is een slimme jongeman die voor zijn vijftiende al Latijn studeert en op achttienjarige leeftijd zijn bachelorgraad behaalt in Cambridge.

Hij is wiskundige, astroloog, alchemist, astronoom, geograaf, filosoof en magiër dus niet zomaar een spiritueel hobbyist die in de zwarte spiegel een oeroud divinatiemiddel herkent. Dee geniet heel wat aanzien. Hij schopt het indertijd tot persoonlijk adviseur van Koningin Elizabeth I die onvoorwaardelijk vertrouwen in hem heeft. Zijn bovennatuurlijke en alchemistische praktijken stuiten ook op weerstand, uit religieuze hoek, maar ook vanuit het volk. Elizabeth blijft hem trouw. De laatste 25 jaar van zijn leven wijdt Dee aan de hermetische filosofie en het bovennatuurlijke. Hij is ervan overtuigd dat hij hiermee zijn kennis nog verder kan verruimen.

Contact met engelen
John Dee doet een poging middels een kristal in contact te treden met engelen. Zijn eerste pogingen zijn niet bevredigend. Hier komt verandering in als hij in 1582 Edward Kelley ontmoet. Samen organiseren zij spirituele conferenties. Volgens eigen zeggen dicteren engelen hem in die tijd verscheidene boeken.

De zwarte spiegel van John Dee

Dee gebruikt vele glimmende en reflecterende objecten voor zijn occult onderzoek. Hij schrijft hierover in zijn dagboek en meerdere werken.

Deze zwarte spiegel van de Azteken is gedateerd op de 15e -16e eeuw en heeft John Dee (1527-1608/9) naar verluid gebruikt om in contact te komen met de doden. De spiegel is gemaakt van vulkanisch glas en maakte voordien onderdeel uit van een verzameling (geroofde) Mexicaanse kunstschatten. Cortés bracht de spiegel tussen 1527 en 1530 naar Europa. De wonderlijke spiegel is nu te zien in het British Museum.

Bij de Azteken werden spiegels geassocieerd met de god Tezcatlipoca, God van de nacht en nachthemel, oorlog, de kou en het Noorden. Tezcatlipoca betekent rokende spiegel en dat was dan ook zijn belangrijkste attribuut: een spiegel van vulkaanglas waar rook uit kwam. Volgens de overleveringen kon deze godheid zijn vijanden doden met deze rook. Mexicaanse priesters gebruikten deze spiegels voor divinatie en om visioenen op te wekken.

De houder van deze spiegel is heeft een papieren label met het handschrift van de Engelse antiquair Sir Horace Walpole. Hij kwam in het bezit van deze spiegel in 1771. Op het label staat een tekst die begint met 'The Black Stone into which Dr Dee used to call his spirits' later is toegevoegd ' Kelly was Dr Dee's associate and is mentioned with this very stone in Hudibras (Samuel Butler 1664) Part 2. Canto 3 v .631. Kelly did all his feats upon The Devil's Looking-glass, a Stone.'

Spiegeltje spiegeltje aan de wand.. Het psychomanteum

Al die oude kennis over de wonderen van reflectie wordt heden ten dage in de praktijk van de parapsycholoog nog steeds gebruikt en is verder uitgewerkt tot hulpmiddel om van oude pijnen af te geraken.

Het Psychomanteum, beelden van de andere kant van de spiegel
In de parapsychologie en spiritualisme wordt het psychomanteum gebruikt. Het is een kleine afgesloten ruimte voorzien van een comfortabele stoel, gedimd licht of kaarslicht en een spiegel die zo staat opgesteld dat de persoon die erin kijkt zichzelf niet kan zien maar slechts duisternis waarneemt. Als men plaatsneemt in een dergelijke ruimte zou men met de geesten uit het dodenrijk kunnen communiceren.

In zijn boek 'Reunions' beschrijft Moody het psychomanteum onder meer als een handig gereedschap om 'oud zeer' kwijt te raken en vergelijkt het met het Griekse Necromanteion, de tempel van necromantie (communiceren met de doden) gewijd aan Hades en Persephone.
Het psychomanteum is bij het grote publiek bekend geworden door toedoen van Raymond Moody, de geestesvader van de term 'bijna dood ervaring.' Geïnspireerd door technieken van de Ouden van 2500 jaar geleden van het orakel van de Doden in Ephyra Griekenland ontwerpt hij een psychomanteum. De bezoeker hiervan ervaart vaak contact met overleden geliefden.

Contact wordt gemaakt door het schouwen in een zwarte spiegel, zo dat het eigen spiegelbeeld niet zichtbaar is. Een zwarte spiegel zoals John Dee en de Azteken gebruikten. Is het een vorm van meditatie die de beelden brengt? Zijn het werkelijk overledenen? Of zijn de reflecties echo's van het eigen onderbewustzijn en wat daarvandaan vanuit het diepste van jezelf naar boven borrelt?

De 'hocus pocus' van weleer blijkt te werken, getuige de resultaten van Moody met zijn psychomanteum maar de vraag blijft natuurlijk of 'de ervaring' nu een werkelijk contact met een andere entiteit is of een reflectie van het 'Ken u zelve.'

Bronnen:
The Synchronicity Highway: Exploring Coincidences, the Paranormal & Alien Contact; Trish MacGregor & Rob MacGregor
Psychic Library: psychomanteum
Life after Life: psychomanteum
Wikipedia: John Dee ; Psychomanteum; Tezcatlipoca
Britisch Museum : Dr Dee's mirror
Controversial: Mirror gazing

 

Meer reacties weergeven