Wat zou het ons schrijven ten goede kunnen komen, als we anoniem gingen publiceren. Het is niet zo moeilijk om vast te stellen dat er veel lof en waardering wordt gegeven op artikelen die dit eigenlijk niet verdienen. Een vaststelling daarbij is dat deze schrijvers op basis van connecties, die al bestonden of in de loop van de tijd zijn ontstaan, met een wederzijdse bejubeling van hun schrijven worden bevestigd, zonder dat het werk op haar kwaliteit wordt gewogen.
Recent zag ik weer een op zich goed verhaal, met meer dan twintig taalfouten, zonder daarbij een kanttekening van de in mijn ogen veelal goede lezers/schrijvers. De fouten moeten hen zeker ook zijn opgevallen. Het kan best zo zijn dat het verhaal op zich positief en goed is, maar toch is de schrijver gediend met een opmerking hierop. Ook lees je geregeld stellingen en redeneringen die totaal niet kloppen of tegenstrijdig zijn. Het als persoon populair/geliefd zijn speelt een grote rol en leidt tot het toedekken met de mantel der liefde.
Eigenlijk werkt het systeem van een internet schrijverssite dit in de hand. Logisch dat er in het intieme schrijversverkeer vriendschappelijke relaties ontstaan. Op zichzelf is daar niets mis mee en sociaal gezien zelfs toe te juichen. De meeste vriendschappen zijn in wezen meestal oppervlakkig omdat de genegenheid slechts uit het geschreven woord wordt gedistilleerd. In de praktijk blijkt dat dit soort kritiek niet door iedereen op prijs wordt gesteld en zo ontstaat er een terughoudendheid.
Persoonlijk ben ik ook selectief en schat in of de betreffende schrijver dit wel op prijs zal stellen of niet. Als dit niet het geval is, stop ik er gelijk mee. Ook tracht ik in te schatten of de schrijver er mee gediend is en pas mijn “toon” daarop aan. Ik heb ook ervaringen met schrijvers die dit dankbaar aanvaarden en dat geeft mij als criticaster een fijn en voldaan gevoel. Zelf ontvang ik graag kritiek en bij voorkeur nog onder mijn artikelen, zodat het ook voor de andere lezers leerzaam kan zijn.
Niemand van ons schrijft feilloos, ook niet degene die kritiek levert. Zowel voor het geven als accepteren van opmerkingen is een bepaalde moed en visie nodig. Een anoniem publiceren en honoreren zou het wat gemakkelijker maken. Maar is het te verwezenlijken?
Toch interessant genoeg om mijn gedachten even de vrije loop te laten!
Reacties (21)
Ik stel het wel op prijs om op fouten gewezen te worden, ik heb het ook wel aangegeven, zeg het aub, het kan alleen maar ten gunste van je schrijven zijn als het foutloos is. Foutloos schrijven blijf ik moeilijk vinden, sommige dingen krijg ik er gewoon niet in! Gebeurt of gebeurd bijvoorbeeld... Was het nou..., het is gebeurd en het gebeurt nu? Kijk, daar ga ik al...
Het is net het gewone leven. Tegen de één zeg je echt wat je vindt en bij de ander hou je je op de vlakte. En met weer anderen bemoei je je gewoon niet. Maar allemaal naamloos? Dat lijkt me een onoverzichtelijke brij! (en saai)