Ja, ja, al drie hele weken! Of pas drie weken, het is maar hoe je het bekijkt en ervaart. En of ‘het’ bevalt? Geen idee, het is namelijk een ‘itje’ en die bevallen niet. Nooit. Hahaha, ik zie je denken: “waar heeft Theun het in hemelsnaam nu over?”
Mijn bril.... Ik heb over mijn nieuwe bril. “Je moet er wel eerst even wennen”, zeiden ze.
Dat kan een week zijn, of wat langer duren. Maar zal ik er ooit aan wennen?
Voor mijn gevoel ben ik een stukje vrijheid kwijt. Turen van achter het glas, dag in en dag uit, dat is niks voor mij.
Het enige wat er nog aan ontbreekt, zijn de Geraniums!
Er zijn mensen die bijna hun leven lang al een bril dragen, maar bij mij duurt het wennen altijd wat langer. Vierenvijftig jaar, …..op z’n minst. Het linker brillenpootje is voortdurend in conflict met mijn gehoorapparaat, die twee verdragen elkaar niet! En rechts knelt het pootje tegen mijn hoofd.
Na een beetje buigen, een beetje draaien, voelt het al een stukje beter.
Maar het is en blijft iets vreemds op mijn neus. En het gekke is, ik loop ineens ook een stuk hoger. Met mijn één meter zeventig lijkt het wel of ik drie meter ben.
Puur lengtebedrog!
Maar mensen, wat een uitzicht! Ik heb in het verleden kennelijk een hoop gemist want alles staat mij ineens kraakhelder voor de geest. HD is nu echt HD.
Multi focus, ook mijn tablet kan ik nu perfect lezen. Het valt mij nu pas op dat de keukenklok weer rond is geworden. “Dat komt door de cilinder”, zegt de opticien. Dat is toch wonderbaarlijk mooi? Die cilinder was ik namelijk al jaren kwijt.
Tja, zo zie je maar weer, brillengeluk bij een ongeluk.
Wat dan wel weer jammer is tijdens een regenbui,……er zitten geen ruitenwissers op. Zou je die ergens kunnen bestellen? En stof dan? Geen enkel probleem.
Ik heb nogal vrij lange wimpers en die vegen met regelmaat het stof van de binnenkant. Alleen tijdens een regenbui wordt het dan een wazig zooitje en ruitenwissers aan de binnenkant zijn al helemaal niet te krijgen, volgens mij.
Maar wat zit ik nu te zeuren, ik kan tenminste weer veilig auto rijden zonder met mijn arm uit het raam de vangrail te hoeven volgen om de weg te kunnen vinden!
Theun, dit brillengezever gaat nergens over. Je hebt nu vier ogen en kan alles zien. Basta! Dank je opticien, dank voor het glas, het plastic montuur, het plastic doosje en het veel te kleine poetsdoekje.
Ik zie het allemaal weer helemaal helder.
Reacties (12)