Gewoon jammer.
Dat was het dan. Eerst was hij, blij en aangenaam verrast, nu is de deur dicht, opnieuw de stop met enige overleg. Het is oprecht jammer, mijn bedoelingen waren oprecht en zuiver, ik hoef niet zo nodig slingers aan de wand. Ik meen het echt; nu heb ik echt compassie, ik zweer, zo jammer dat hij met modder blijft gooien, dat hij ...