Meer dan driekwart van de mensen die opgenomen zijn op een intesive care krijgen te maken met een delier. Het treed op bij 60% van mensen in verzorgingshuizen. Veel mensen weten echter niet wat een delier is. Het fonds psychische gezondheid vind het belangrijk dat zowel het Nederlands publiek als hulpverleners weten wat de symptomen van een Delier zijn. Hierdoor word veel leed en angst voorkomen en krijgen mensen met een delier een betere hulp.

Acute verwardheid

Een delier (delirium) is te omschrijven als een acute verwardheid, een soort kortsluiting in de hersenen. Het ontstaat binnen korte tijd (meestal binnen enkele uren of dagen). Maar duurt vaak een paar dagen of weken. Bij oudere mensen duurt een delier soms langer. Een delier kan wijzen op een ernstige acute lichamelijke ziekte.  Er moet dan snel medisch worden ingegrepen. Als de uitlokkende factor wordt behandeld en de lichamelijke toestand verbeterd neemt de verwardheid meestal weer af.

Symptomen

Alleen een deskundige zoals een psychiater of een psycholoog kan een officiële diagnose stellen. Maar er zijn signalen waarop u kunt letten. Hieronder staan er enkele:

1. Iemand is zich minder bewust van zijn omgeving en kan zijn of haar aandacht minder goed sturen en vast houden.

2. Deze verstoringen in het bewustzijn en de aandacht ontwikkelen zich in een korte tijd en het bewustzijn en de aandacht van de persoon zijn duidelijk anders dan voor de delier. Vaak wisselen de symptomen in de loop van de dag in ernst.

3. De verstoringen komen naar verwachting niet van een andere neurocognitieve (zoals dementie) of door een ernstig gedaald bewust zijn, zoals een coma.

Maatregelen

Het is van groot belang dat medisch specialisten op de hoogte zijn van (preventieve) maatregelen om te voorkomen dat een delier optreed of dat hij verergert.

1. Aanpak van de oorzaak: medicijnen worden aangepast, infecties worden bestreden.

2. Het creëren en waarborgen van een veilige omgeving: het is belangrijk dat naasten informatie krijgen over wat er aan de hand is en wat ze zelf kunnen doen. Rust en de beperking van het aantal prikkels voor diegene met een delier zijn van belang. Zeker als het persoon met de delier angstig en paniekerig is. Ook om te voorkomen dat hij of zij zichzelf schade toebrengt door bijvoorbeeld een infuus eruit te trekken of uit bed te stappen terwijl dit nog niet veilig is.

3. Indien nodig behandeling met medicijnen. Hierbij wordt vaak een Psychiater of bij ouderen een Geriator ingeschakeld.

Herstel

Vroegtijdige herkenning en behandeling verkorten meestal de duur ervan. Hoewel een delier een voorbijgaande aandoening is, hersteld niet iedereen ervan. Volledig herstel bij ouderen is minder waarschijnlijk.