Ik ben mn hele leven alleen maar mishandelt. 
Er waren kleine groepen goede mensen... met daar omheen heleboel slechte mensen die toch me wisten te mishandelen in juist Nederland, waar je moet doen alsof dat nooit gebeurd...

Volgens een paar werkenden... Die zelf ook van alles thuis uit spoken... 

Het doel van de scholen was om een mishandel vrije plaats te creëeren

, maar op den duur zakt ieder z'n goede voornemen al gauw in, als je niet in buurten les geeft met goede omgevingen die goed gedrag verwachten, afdwingen en zelf neer zetten, verandert je les al gauw...  
Alle beetjes aan slecht gedrag leveren een totaal som op aan heel veel slechte invloeden per school. 

Alle mensen groeien elke dag, en "eten" die input op...

"Het is maar net wat het beestje krijgt, zo kan hij leven..."
 

Thuis:

• m'n ouders scheiden en dat was logisch met zo'n moeder als ik had, en onduidelijk over waarom wegens m'n vader. Maar hij werd wel ziek van die situatie. Dus je wist dat het logisch was. Te zwaar werk. Geestelijk kapot. Agenten en militairen, zeker als agenten zulk werk moeten doen, wat toen ongeveer zoiets wel tijdelijk was, voor een nog best lange periode, dan krijg je minstens ptss. M'n moeder was maar een "billenpoetser" zoals ze zelf altijd uitlegde... Ze had een korte zusters opleiding gedaan. En stopte lijken en verschoonde ouderen. Ze was niet vanuit een wereld met diepe kunde over allerlei zaken. En raakte zelf in allerlei geestelijke ziekten verstrengeld. Dus te veel was dit ook voor haar geest. Lief was ze niet, of niet meer... Wel als houding naar anderen, maar dat zakte altijd al snel in... Je kwam bij haar in een web... Het duurde even voor je haar aard zag. Het trieste is dat mn kinderen juist dit soort typen nu constant hier op scholen als leraren treffen. Het is dus wel een grotere groep aan mensen die zo denken en doen, dan men in kaart heeft en uberhaupt grip op heeft. 2 kappoten mensen met een omgeving die ongeveer net zo kan zijn... Dat was gedoemd. Mn grootouders aan alle kanten vond ik prachtige mensen, met heel veel fantastisch voorbeeld gedrag. En er was ook nooit iets mis. Ik was erg intens gelukkig met hen. En weet dat ik geluk heb gehad. En op hun beurten vonden zij dat ook. Zij hadden geluk met hun ouders en familieleden. En kwa opvoeding was er niets mis. Zo leek het, en dat beeld is altijd zo gebleven. Ze waren oprecht, warm, lief, correct, juist, voor het goede, en altijd met God. Slim en handig. Talentvol etc. Het zat in de genen dan ook met alles mee... Er leek aan hen nooit iets zichtbaar dat zo'n scheiding te weeg zou brengen en de ziekten die mn ouders opliepen. Dat is eerder wegens werk en de nieuwe tijd geweest denk ik... Andere invloeden, nog dreiging tot nieuwe oorlogen etc. Veel stress. Veel ellende, maar net geen echte oorlog. Met mooie tijden, die ze ieder mooi invulden met vrienden. Al was er onder die vrienden ook best eens veel mis. Bij de een meer dan de ander. Al die invloeden vond ik al te veel. Al die mensen met die gebeurtenissen. En enkele met een twist, of waar later de foute draai nog van gevonden moest worden. Te kort kwamen velen wel, maar ze probeerde wat. M'n grootouders hadden alles gewoon beter voor elkaar gekregen uiteindelijk. Dus ook al waren die mensen dan vreemd rond om ons heen, we redden ons met die grootouders en als familie altijd weer. 
• Thuis werd ik wel extreem mishandelt, door mn moeder en broers. Mn moeder redde zich niet meer. En raakte in steeds ergere geestelijke ziekten. Die vreemde omgeving loste niets correct op. Dat hoefde zij niet. Zij hadden ook weer ouders en grootouders en daar redde ze zich ook mee. Ze lieten veel in het midden en keken dan maar door problemen van elkaar heen. Wat wel gezelligheid gaf, maar niet altijd de oplossing die nodig was. Ik had daardoor veel extreme mishandelingen en kreeg hen over me heen alsof ik maar moest doen dat er niets gebeurd was. Zo extreem, dat kun je in andere artikelen van me lezen. Ik zit in ieder geval onder de littekens. Hun geestelijke twisten waren zwaar. En ik werd dagelijks met pogingen tot moord op me belast. De dagelijkse woorden terug van mij naar hen was, als ik straks onder het gras lig, in mn graf, dan sta je er wel op, en weet niemand er van, maar ik weet het! En wat zeg je dan? Ga je dan zielig doen, alsof het niet is gebeurd door jou? Het leek er ook altijd op alsof ze al plannen hadden om het te verdoezelen. Met geluk kwam ik steeds weer vrij, met veel fysieke schade. Het was een ramp. Ik kreeg een slot op mn deur. Er zaten gigantische gaten in de muren van ons huis en in de deuren. En niemand deed echt wat er tegen. Ik vertelde het wel iedereen, al keek ik ook of je er niet te jong voor was. Het is schokkend. Maar toch wist ieder ongeveer wel wat er was. Zeker leraren, en de huisarts, en mn moeders vrienden, maar de leraren waren van mening dat ik het zo ontzettend goed deed en waar ga je dan heen? Dat is terecht en juist benaderd, maar toch te verlaten... dus ook al kwam ik goed terecht ik heb door hun benadering niemand... niemand die echt wat voor me doet... me echt begrijpt. En zij waren allen jong, dus konden ook nog weinig voor me. Na 30 jaar kreeg ik van het AMK dat mn moeder nota bene op mn gezin wilde zetten via de politie... met leugen na leugen... om zich uit haar situatie te redden, want ik had om een arts voor haar gevraagd... en de 112 had geen arts gebracht, maar een brandweer. Midden in de nacht... zo loog mn moeder dat ik gek was... maar ik vroeg geen brandweer verweerde ik nog, maar niemand luisterde... Ze had hen alles al verteld naar haar idee... Dus de fout van 112 werd zo ook weg gepropt... (Ik had eerder nog nooit zo'n fout in mn leven mee gemaakt... 112 heeft namelijk alles op tape... hoe kan er niemand later terug luisteren.... en horen wat er wel is gezegd door mij...? Dan hoor je me toch zeggen dat zij niet reageerd en zij de hele avond vreemd is en ruzie maakt nadat ik een ongeval had.... en ik nu haar niet kan helpen, maar zij voor haar gedrag toch een arts nodig heeft... er was echt iets mis met haar... heel extreem gedrag... eigenlijk was een crisisdienst voor haar wel wat... maar ze reageerde echt niet meer... express denk ik nu... maar toen was het vreemd, en ik was door haar niet naar het ziekenhuis gebracht, zoals de ambulance artsen hadden afgesproken met haar... alleen onder die voorwaarde mocht ik met haar mee, zodat ze een ander konden helpen... tot overmaat van ramp kwam de brandweer ipv de arts die haar zou begeleiden na zoveel gekte tegen mij... in ieder geval om haar recht te zetten en mij als nog de rust te geven, zoals moest, met dat ziekenhuis bezoek... alles ging van kwaad naar erger... en ze nam steeds meer de overhand... en loog steeds meer zich overal uit... over de rug van mij en mn kinderen heen.... plus dat ieder wist van haar gedrag van vroeger.... tot aan de revalidatie fisiotherapeut van mn zoontje aan toe, die eerlijk toe gaf dat ik beter mn moeder niet mee moest geven met mn zoontje naar haar praktijk.... want zij was een verschrikkelijke vrouw geweest tijdens de scheiding van mn vader... etc... Alle rampen die kunnen opstapelen in Nederland werden zichtbaar... maar nadien nog erger....  ) al die fouten zijn al mishandeling op zich....

Ik had wel goede scholen gehad....

Al is alles daar beperkt tot leren.... en dat hoort ook zo, zij gaan over leer zaken... thuizen moeten normaal zijn... Realiteit is anders... daar waar je les geeft heeft de les invloed op de omgeving en anders om de omgeving op de les... Doen alsof er geen wisselwerking is, is onvoldoende...

Maar wat kun je? En wat is juist? 

Want zoals bij mij thuis mn moeder was het probleem... en groeide in de stad lokaal uit tot een nog groter probleem, ook op andere gezinnen...

• wegens bijvoorbeeld dat zij mocht werken voor syndroom van down en andere verstandelijk gehandicapten zonder diploma... ze bemoeide zich overal al op los... vrouwen moesten werken en zij mocht van hen dan maar dat... en was altijd die vervelende die niet eens inzicht kon hebben,maar wel alle groepsgesprekken deed over de kinderen van die ouders... als een soort juf... achterlijk onkundig natuurlijk... de lijkenstopper als je begeleider van je kind .... de hele dag.... en dan met zulke leugens.... super kwetsbare kinderen die zij dan zogenaamd "hielp"... ik zat er zelfs veel tussen de middag, maar ben totaal nergens toe bevoegd... die organisaties lieten alles toe en gebruikten die ouders.... ze bleven maar kletsen dat opvang zo moeilijk is en zij wel beter zijn dan die ouders.... mn moeder was gewoon een neppert er tussen.... beter waren ze thuis af natuurlijk... Het was een ramp! Mn moeder kon niet alleen hun kinderen beliegen en hun ouders, maar ook mij en mn broers... we moesten met de gehandicapten maar hele dagen mee, als gelijke... in de snoezelruimtes etc... moesten maar bevrienden met hen, ipv met onze vriendjes spelen... niet dat dat erg is en zich.... maar mn moeder maakte ons bijna net zo, terwijl wij andere input behoeften.... het is klein houdend met de input voor een gehandicapten die alleen muziek aan kan in een donkere ruimte... terwijl wij wilden spelen en leren... als grote slimme kinderen... dus ik wilde liever de bieb... of thuis spelen... Maar zij moest werken, dus moesten wij maar met die gehandicapten hele dagen mee doen... Er was geen opvang voor ons... (Omdat wij gezond zijn, zij men vroeger... gezonde kinderen konden de hele dag alleen zijn....) 

 

• Ze studeerde verder werd een therapeut, maar voelt zich eerder medium, verlicht en is in italie in een sekte... ze hakt schedels open inmiddels voor de kristallenenergie... na man zoveel die ze trouwde en verliet voor een rijkere man... ieder wacht op die nog rijkere man, zodat ze deze weer verlaat... en wacht weer af wat ze dan gelooft wegens hem... want ze wisselt veel van geloof... ze eindigt steeds graag als leider van een sekte... of een onderdeel er van... Ze voelt zich nog even helemaal thuis in die clubjes... en die man betaald wel.... al voelt ze zich "genaaid" en alleen... want die man is steeds weg en heeft steeds anderen.... gaat vreemd etc... altijd al... maar goed... zo lang ze partners zijn, lijkt dit samen... het is een raar verhaal waarom hij dit doet overigens...

Ondertussen bemoeide de nieuwe families van die vriendjes en nieuwe mannen ook met ons.

Dus ook met mij, en werd ik uitgedoofd, terwijl ik thuis nog steeds door mn moeder en broers werd mishandelt.

 

En ik werd op een gegeven moment op straat gegooid door mn moeder.

Terwijl ze me officieel ingeschreven liet staan. Ik was 19. De rest kon studeren. Zij had geen kamer voor mij in het nieuwe huis met die man, die nota bene schoolboeken voor de basisschool maakte. Maar gaf niets om mij! Wie weet was het zijn idee? Dus op papier voor Nederland leek ik thuiswonend, terwijl ik rondzwierf. Ik had nog nooit iets fout gedaan, werd alleen maar door en door mishandelt, terwijl ik goede cijfers haalde... En ik vertelde iedereen over hun mishandelingen.... Niemand deed iets.... Dus ik leefde door hun allemaal op straat! Elk schattig kind dat je rond ziet lopen, zo was ik... Gewoon eentje... die ook nog heel bekend was wegens mn hobby dat werk ging worden... Ik zou studeren aan de universiteit van London of in Amerika... Ik zocht nog een muziekstudie... Dat was alles...

Mn rechten werden zo verspeeld door die omgeving! 

Onder de bevolking in de stad en steden om ons heen, wist ieder wat er was, en hielpen ze haar mij zo te behandelen. Ik had het heel zwaar. Door dit plan van haar tegen mij, moest ik duizenden euro s lenen om te overleven, en kreeg ik heel zuur later ook nog de rekeningen van haar voor zaken die ze toen ik kind was nooit betaald had, terwijl de gemeente haar geld had gegeven er voor. Mn moeder bleek dus ook nog fraudeur. 

 

Mijn moeder gebruikte mijn gegevens en deed alsof ze me ging redden... en had een huisje geregeld via de woningbouw...

Ik wilde er niet wonen... Het was een slechte buurt... 

Mn ex was haar beste vriend. Maar mijn "vriendje", eerder gewoon broertje van een collega, die een blinddate had opgezet.... Waar ik geen zin in had.... Maar zij vond het wat... ik had juist verkering met steeds hele leuke jongens uit de hele wereld... en wilde geen verkering met mn ex.... Dus de jongen die veel ouder bleek dan zijn voor deed komen, waarmee ik het uit wilde maken.

Ieder in zijn familie loog voor hem, alsof hij HBO zou gaan studeren etc. Maar hij had LBO. Ik kreeg zo n LBO kring om me heen, terwijl ik hoogbegaafd ben. En een voor een kwam mn leven stil te staan en maakte hij me zwanger, terwijl ik geen kinderen met hem wilde en ik het uit wilde maken. Zn hele familie ging door met geestelijk mishandelen, en dreigen etc. En zij bleken een ramp! Een familie met vele criminelen. Logisch op dat niveau... En met zoveel DSM die zij officieel hadden. Maar men vertelde me dat pas na 5 jaar. Toen er inmiddels al 2 kinderen waren en ik vele miskramen had gehad. 

Het was eerder een loverboy situatie... Compleet erin geluisd... 

De rest van zo'n bizarre omgeving....Ik en de kinderen hadden wel eens wat. De bevalling was een grote mishandeling in het ene ziekenhuis, in het andere een fijne... mn zoontje werd geboren en lelijkerd genoemd, het waren de eerste woorden, na mijn ik herken hem, wat een mooi mannetje, die is van mij! Etc... Zegt de verloskundige zoiets doms! .... wegens zn blauwe hoofd na hun slechte begeleiding... Ze deden alles tegendraads.... De gyneacoloog had een brief met uitleg en was hun baas, zij wilde niets doen wat hij beval...

Kleine goede groepen maakten alles even goed....:

• Het andere ziekenhuis was een hemel, en alles kwam weer goed wegens hun correcte begeleiding omtrend alles! 

• Ik zag een relatietherapeut met mn ex en maakte het dankzij haar uit met veel steun van haar. Ik begon met de families van hem en mij minder zien, wegens hun obsesieve gedrag en stalk gedrag en bemoeizucht en alles ten nadel van mij. 

Na jaren verkracht en mishandelt te zijn, kreeg ik in mn nieuwe provincie slechte scholen voor mn kinderen....

mn ex was net als mn familie... (Hij hield op het laatste zelfs een mes tegen mn dochters keel, en verkrachte haar... toen amk in die andere provincie waar wij woonden hem het gevoel gaf macht te hebben... over mij... in de nieuwe provincie hoorde men pas wat ik zei en kreeg ik rust over mn familie en ex en mocht niemand ooit meer zien van hen, wegens hun slechte invloed op mij... )

De scholen verslechterde hier...

• En geestelijk en lichamelijk mishandelen ze vele kinderen... AMK wisselde van soort mensen en nu doet niemand er meer wat tegen... Waar de vorige die me zo goed hielp een goed idee had. Alle ouders samen tegen die scholen... Nu alles is vervangen gingen leraren nog harden tegen de ouders nepmeldingen doen en liegen... 

Inmiddels worden veel leraren ziek van zichzelf en elkaar en de leugens... en zie je een voor een ontslagen en ellende bij hen thuis... en dat is iets gerechtigheid eerlijk gezegd... maar ieder komt er zo mishandelt van af... wij door hen en zij door hen... we melden extreem veel en wachten af op normale tijden... want het is de plicht je goed te gedragen en niemand te mishandelen... Daarij hun ziektes kosten ons allen veel energie.... Het is slecht voor ieder kind in de klas! 

 

Ook nog een slecht UWV hier! 

Komt nu uwv na 5 jaar geen dossier van mij, met in mn vorige provincie dat wel allemaal goed geregeld, met vreemde uitspraken wegens geen inzicht in FM CVS en bekkeninstabiliteit en algehele slechte zorg... deze mensen liegen zich kapot terwijl het dossier er is, maar zij het niet ophalen en niet begrijpen... Pure DSM onder deze mensen... Ik zit in een reuze fysieke mishandelingsstrijd... en geestelijke mishandeling tot aan mishandeling vanuit de ombudsman aan toe... die vrouw was compleet gek... op elk detail zat ze te ziften tegen mij... maar ze gaf totaal geen recht en hielp nergens mee... ze was een reuze probleem...

De afgelopen tijd, voor deze provincie, had ik wel vaker dit soort dingen maar nooit bij uwv etc... de mensen verschuiven van banen en je ziet de slechte medewerkers andere banen nemen en daar verder verzieken... 

Daarbij heb ik ook gehad wat ieder had...

de leugens van verkopers aan deuren of via de telefoon etc... en die lange strijd is mishandeling op zich... als je in leugens van hen terecht komt...

Gekte aan de deur in het verleden met politie... iemand deed alsof ik vermist was etc... ieder heeft wel zo'n verhaal... dat is ook al verstorend en raar... en kan fout aflopen voor velen... we hadden nog geluk met normale politie hier... echt waar... maar de bellers denken mensen te treffen als zij daar hebben en gewend zijn... die zijn ze gewend om de tuin te leiden... nou ik niet dus en ben er ook niet van gediend... 

Ik heb in Nederland heel veel mee gemaakt en de kleine goede dingen en fijne tijden dankzij de goede scholen en verdere familie was het leven echt mooi...

zeker met mn mooie kinderen dankzij die genen en die goede invloeden, waardoor wij een mooi gezin hebben... maar wat er omheen afpeelt bij de rest! Wat een gedoe! Slechte zorg, slechte medewerkers, vele scheidingen en gekten... overal!

Dan kun je geen verplichtingen meer regelen tussen die mensen en mij! Dat is al een mishandeling op zich, want je zit dan te wachten op hun fouten tegen mij... 

Er is wel heel veel werk in Nederland tegen al dit soort rariteiten.....

Ontzettend veel... 
En dat begint met de problemen herkennen en deze oplossen, dat verdient het beste... Met een fijn gevoel...

• Ethiek is een probleem in Nederland...

Ethiek is...:
Verschil tussen goed en fout begrijpen
En nooit afstappen van goed. 

Dat zie je veel mis gaan in het leven in Nederland, en moet verandert worden, zodat alles weer functioneerd. Mensen alles eerlijk opbiechten en eerlijk veranderen voor alle mensen. Zodat ieder eerlijk en goed kan leven. Wat voorwaarde is voor een goed en langst mogelijk leven. 

 

• Niveau is een ramp in Nederland:

Doen alsof LBO het artsenniveau is een ramp gebleken... Mensen met maar 6/7 vakken naar de universiteit laten gaan (Dus GED, naar universiteit ipv highschool, highschool is havo... vwo is highschool, plus 1-2 jaren universiteit=als HND) aan de ene kant en andere kant ieder aan het werk helpen met geen opleiding, zoals mn moeders verhaal met die gehandicapten... Terwijl ieder meest sophisticated idee nodig heeft... Per detail in de samenleving... dus excellent mensen in gehandicapten zorg en als artsen etc... Je hebt namelijk echte zorg... en de wereld is al heel ver per detail in elke studie...

Het staat allemaal zeer scheef tegen over de nieuwe nette meest sophisticated mens, met betere studies...  

als oude kwakzalver vs geleerde... Met daarbij wel ook nog dat alle geleerden eerst kwakzalverij bestuderen moeten via onderwijs... dus men heel lang zaam aan pas van die kwakzalverij af komt... Pas als het in studies juist geinterpreteerd wordt en beter wordt naverteld en de echte waarden in de studies zijn gevonden en worden naverteld.

Soms is het beter oude beroepen te laten verdwijnen, en nieuwe namen te bedenken. Waar men totaal opnieuw start met onderwijs... Vanaf de bodem af voor dit nieuwe beroep. Daarvoor moeten de mensen meer samen staan, en meer samen werken... dan durft men samen uit te spreken wat er nodig is voor de nieuwe beroepen... Al blijven we altijd afhankelijk van voorouders... 

Je begint dus met definieren wat de mens is. En de nieuwe mens is. En wat de nieuwe mens kan. Dan creëer je daar studies voor, zodat die nieuwe mensen zich verder kunnen ontwikkelen naar de gewenste staat in het beroep. En de professionals kunnen dan hun beroep passend uitoefenen... 

note. De toon van commentaar tijdens het kijken van tv met je kinderen doet meer dan het programma dat een kind ziet, mits naar juiste leeftijd... dus min trauma s van te snel te moeilijke dingen moeten zien...etc.. die toon wordt gekopieerd en onthouden met de tv input... dus hoe je het onderwijs betoont.... dat blijft! Als je dat "toon geven aan..." goed doet en passend is, werken alle beroepen beter... De juiste toon is dan gezet. 

• Men leefde fictief... 

Met een idee erachter zoals: als er maar iemand was. Ongeacht opleiding. En er zou zoveel vraag zijn naar de beroepen, dan maar zo maar iemand... dan kon je ook iets anders bedenken, de ouders het geld geven die de werkende zonder opleiding anders krijgt... zijn de kinderen in ieder geval thuis... en met iemand die het kind wil hebben, niet voor het geld, en de werkplicht, maar wegens de liefde voor het kind en de goede zorgen er voor. Etc... enige weerwoord was altijd, ach dan is deze oppas ten minste bewust van het feit dat jij zo'n moeilijk kind hebt. Een gewone oppas niet, en die ga je ook niet vinden. En jij moet toch eens een dagje weg? De meeste ouders wilden dat helemaal niet. Die wilde hun kind zelf verzorgen, maar zij moesten hun kind weer wegbrengen... Ieder moest zoiets kunnen, maar de ouders niet... 

En 6/7 vakken leren was duur, dus heel moeilijk... Moeilijk te regelen, niet moeilijk om te bestuderen....Maar in het echt is alles zo op te lossen met gratis onderwijs, en rust thuis om te kunnen studeren... Zo kan ieder meer vakken leren zonder problemen... Wellicht met iets meer tijd... Dat was hoe dan ook al belangrijk, dat ieder zn eigen tempo mag ontdekken... Leren is ontwikkelen... Niet verplicht nu leren, wegens de tijd die een ander bedacht heeft... Maar een ontwikkeling... Soms gaat het even sneller, soms langzamer... Of even een ander onderwerp gaat sneller dan een ander onderwerp etc... Men moet onderzoeken, om te weten wat er nog meer echt is aan studie, voor men een verplichting kan bedenken... Daarbij weet men al dat alles heel veel tijd kost voor men het echt weet... Met de tijd is wetenschap al weer achterhaald... dus men heeft zelfs heel veel eeuwen nodig tot er echt een lange tijd stabiliteit is, om zeker te zijn dat iets zo lang hetzelfde blijft. Zelfs de mens verandert met de miljoenen jaren... Zo verandert ook onderwijs... maar veel sneller... men is ergens begonnen en nam aan dat onderwijs dan altijd maar nodig zou zijn en goed zou zijn... Dat is natuurlijk niet zo. Onderwijs is maar bedacht... Men bedoelt juiste input... En ontwikkeling. En wat is een mens? Als men weet wie het zelf is. En wat de mensheid tot in detail is, dan weet men ook wat leren en ontwikkelen is. En hoe dat beter en beter kan. Dommigheid hield een systeem in stand, wegens het geld. 

Geld vs echte leven is altijd een probleem geweest sinds geld. De waarde snappen van zaken is de gedachtengang er achter..., Maar men leeft inmiddels in maatschappijen die alleen nog gaan om geboren worden en werken... Terwijl geld in het leven was... en ieder iets kon... dus een werkje had... ruilen, geld betalen... voor een waarde... dus waarde tegen waarde... Dat hoeft dus geen ruilen, geld, of werken te zijn... Maar er is een waarde nodig om tegen over geld te zetten... dus zijn er kletsers, en werkers, en denkers, en artiesten etc... die allemaal geld kunnen krijgen... De waarde van iets is dus belangrijker dan geld... Maar je kunt er geld voor krijgen om samen de waarde uit te spreken tegen over elkaar, waardoor je eten etc kunt kopen, zonder iets te hoeven ruilen... Hoeveel waard is je gezin? Hoeveel waard ben jij? Geld toont wel hoeveel je gegeven is. Maar is je waarde wel al betaald? Etc. Men leert nog over verschillende ideeën over waarden... Het is nog steeds een menselijk gebruik. 

 

Aan de slag! Er is veel te doen! Blijf alles aanpakken!