Ten eerste!
Huismijt is een natuurlijk iets. Ze maken deel uit van ons overlevingscirkel. Ze ruimen dat op wat wij als mens en dier zijnde verliezen, namelijk huidschilfers. De natuur zit veel beter in elkaar dan wij als mens na kunnen bootsen in deze maatschappij zoals vuilnis verbranding. Mega slecht voor onze natuur. Al die dampen....bah!
Ten tweede!
Ze zijn zo klein dat we ze niet eens zien dus waar zouden wij ons zorgen over maken?
GOOR!
Nah, ik heb mij er eens in verdiept via Google en al haar ellende. Waarom? Omdat ik jammer genoeg mijn Cavia heb moeten verliezen afgelopen weekend door mijt. Nu heb ik ondertussen wel geleerd dat een cavia, of welk dier dan ook, met een goede weerstand goed tegen mijt kan, dus zij heeft waarschijnlijk al wat gehad innerlijk waardoor zij niet meer de weerstand had om tegen mijt te vechten. Als kind zijnde kon ik er ook niet tegen omdat ik zwaar astmatisch was maar wat mij nu sterker heeft gemaakt.
Hoe dan ook, na al mijn gegoogle ben ik er zeker van dat ik mijn bed de deur uit gooi en een hangmat ervoor in plaats neem. Matrassen zijn de perfecte broedplaatsen en na het lezen wil ik daar dus niet meer op liggen. Nogmaals, mijt is natuurlijk maar een broedplaats gaat voor mij toch iets te ver van het goede. In de zin van: een mens is niet geboren met een matras maar wel in de natuur. De natuur zoals een bed van bladeren is makkelijker schoon te maken dan een matras die je niet even in de wasmachine kan gooien op 90 graden. Wel? Bladeren gooi je er dagelijks makkelijker uit dan een matras.
Hoe dan ook!
Ik snap nu hoe sommigen, of velen, mensen aan smetvrees komen. Ik zal het haast zelf gaan krijgen nu na het lezen van niet gewilde informatie. Het zal erger worden als ik ze daadwerkelijk kon zien want ze zijn gelukkig zo innie minie miniscuul dat ik ze nog niet naast me zie liggen.
De oplossing?
Ik heb er maar een paar. De volledige fik erin, in het huis uiteraard. Of dynamiet. Gewoon per direct korte metten mee maken. Ik bedoel, daar zijn wij mensen toch al mee bezig, niet? Dus een klein schepje erboven op kan geen kwaad denk ik. Je kan natuurlijk ook veel luchten en zorgen voor een droog huis en vaak afstoffen. Laten we eerlijk zijn, wie heeft daar vandaag de dag nog tijd voor? We hebben ons toch wel in de nesten gewerkt, niet?
Vraag ik mij toch nog ergens af,
Wie neemt nu de aarde over?
Zijn het de zogenaamde wij?
(De Mensheid)
Of zijn het de dieren die prins heerlijk leven door ons onbewust bezig zijn?
Of is het juist ons ON bewustzijn dat dieren in leven houd en zo ons Aarde toch draaiende houdt?
Boeiende vraag! En ondertussen ben ik druk in de weer in met Dettol zoals mij aangeprezen werd om nog meer kapot te maken dan ons Aarde lief is.
Niet altijd makkelijk om tussen twee werelden in te staan!
Wij mensen veroorzaken broedplaatsen van mijt omdat wij niet meer leven zoals de natuur het voor ons gepland heeft. Niet alleen mijt overigens maar de rest nog even achterwege gelaten. Zolang wij ons niet verplaatsen zoals het natuurlijk is, zullen wij alles verviervoudigd in leven brengen. Letterlijk alles inbegrepen. Inclusief de dynamiet dus, en atoom bommen.
We staan stil, al eeuwen lang, en stilstand brengt niks meer teweeg als broedplaatsen van het ergste soort. Ik spreek hier niet over intellectuele stilstand, maar lichamelijke stilstand. Waar de één stilstaat kan de rest van de twee nooit evalueren en zal het ergste soort dus exploderen.
Ach ja. Ik blaas mijn huis en vooral matras op om iets wat we nooit kunnen vernietigen toch iets te verkleinen :)
Reacties (24)
Ik ga me er maar niet in verdiepen, geloof het zo ook wel.
Tegenwoordig, strijk ik heel veel, vooral mijn beddengoed, helaas kan ik mijn matras niet strijken. Verder heb ik ook een stoomapparaat, goed voor hele vieze plekjes zoals de wc.
Vroeger kende ik iemand die waste af met bleek, maakte álles schoon met Dettol, douchte twee uur per dag en raadt eens? Zij en haar zoontje waren altijd ziek, zwak of misselijk!
Het is voor een mens wel eens goed om zich te realiseren dat wij, net als elk ander dier en elke plant, deel uitmaken van een cirkel waarin letterlijk alles hergebruikt wordt, uiteindelijk. Het gaat de voedselketen omlaag en dan weer omhoog. Niets blijft ongebruikt. Zelfs onze lichaamssappen komen op den duur in het grondwater terecht, en is het niet via een begrafenis dan wel via een crematie - alleen worden die eerst tot regen.
Het Universum, en zelfs onze aarde is een gesloten circuit - er komt niets bij en er gaat niets uit, Behalve als wij het de ruimte in schieten, maar ook dan blijft de materie deel uitmaken van het Universum.
Onze uitwerpselen worden gegeten door vissen, vogels, insecten, bakterien etc. en onze huidschilfers door de mijten. So what?
Als je ze vanaf je jeugd hebt meegemaakt ben je er ook niet allergisch voor.
Natuurlijk moet je af en toe een matras uitkloppen, je huis stofzuigen of nieuw beddengoed aanschaffen. Als je ergens een invasie krijgt doordat het evenwicht verstoord is is dat vervelend en moet je ingrijpen.
Maar voor de rest mogen die paar bataljonen matrasmijten hun gang gaan: ik slaap er geen seconde minder om. Schimmels bijvoorbeeld zijn veel erger - die kunnen op je ademwegen slaan. Een altijd vochtige muffe slaapkamer kan wél kwaad. Regelmatig luchten dus.
Je hoeft ook niet in een hangmat te slapen, tenzij er iets op de grond rondscharrelt wat je kan bijten, zoals vlooien of wantsen.
Beter in een gezond milieu wonen waar ook nog kleine wezens bestaan dan in een steriel milieu dat vergeven is met gif uit een spuitbus,
Relax, en besef dat je maar een deel van de schepping bent.
Grappig dat de mens er bepaalde woorden uit haalt en er een eigen verhaal van maakt. Precies wat ik Candice schreef, ik schrijf met een twist, het yin yang verhaal zeg maar, zwart wit, en de reacties verbazen mij altijd :)
Zelfs de mens in het Stenen tijdperk liet al overal huidschilfers achter die door kleine insecten opgevreten werden. En als die geen matras had dan zaten ze wel onder in zijn slaapplaats van huiden, bladeren, hooi of stro. ;)