Het water is altijd mooi en wij stoppen, ik stap uit en loop naar de waterkant om een foto te nemen van het schip wat net langs. Daarna besluit ik de MG op de foto te zetten. Ik ontdek dan Jan niet meer achter het stuur zit, ik ben hem wel vaker kwijt. ik kijk om mij heen en zie dat Jan het hoger op heeft gezocht. Hij zit daar en maakt met zijn mobile foto`s van de omgeving.
De paden op, de lanen in
De paden op, de lanen in, vooruit met flinke pas.
Met stralend oog en blijde zin.
En goed gevulde tas.
De Zonne lacht ons vrolijk toe,
ons groet der vooglenzang.
En wij worden vast niet moe.
Al wand'len w'uren lang.
Tra-ta-ta-ta bom, bom, tra-ta-ta-ta bom, bom.
Al wand'len w'uren lang.
Marcheren is gezond voor 't bloed.
Verruimd wordt d'enge borst.
't Versterkt de spier van been en voet.
't Wket eetlust op en dorst.
Daarom vooruit en inde maat.
Zo netjes als 't maar kan.
Nu 't eensgezind en ordlijk gaat,
Heeft elk plezier er van.
Tra-ta-ta-ta bom, bom, tra-ta-ta-ta bom, bom.
Heeft elk plezier er van.
Wat ik gewend ben als ik met Jan mee rij, gebeurd natuurlijk nu ook. Tijdens het toeren rijd hij vaak laantjes in waarvan hij dan zegt , 'zo daar is het mooi' en draait dan het stuur automatisch lijkt het wel die richting op. Zo belanden wij op erven van boerderijen en doodlopende weggetjes. Keren is niet altijd even makkelijk op die smalle paadjes. Dit keer merk ik het nadeel van een cabrio. Een stank niet te zuinig overwelmd ons. De oorzaak ziet u op de volgende foto. Jan moest hier keren, want ook hier liep het dood. De oorzaak van de stank?
Gelukkig was de stank snel verdwenen toen wij verder reden. Onderaan de dijk is het prachtig rijden. Op de dijk ondek ik een schaap en weer wordt de auto stil gezet om een foto te nemen. Het schaap op de dijk stond als snel met meerderen onder aan de dijk. Prachtig die beesten hoe ze nieuwsgierig je in de gaten houden.
Als we door rijden komen wij in een prachtig plaatsje, daar is een wandelplek. Wij rijden over een mooie brug en parkeren dan op de daarvoor bestemde parkeerplaats. Het is een schitterend stukje natuur. Achter het wandelpaadje ligt water.
Het plaatjse heet;
Kleine mooie bloempjes die aan de zijkant bloeien van het wandelpad zorgen voor een zoete geur en mooie kleuren, de witte ken ik wel goed die zie je erg veel op dit moment maar die roze zie ik minder vaak.
Als wij het wandelpad afkomen , zien wij door de bomen heen het water. Prachtig!
Na deze wandeling gaan wij weer richting huis, nog een foto neem ik, niet veel later rijden wij de snelweg op en heb ik de camara opgeborgen. Mijn zonnebril houdt mijn haar die alle kanten opwaait uit mijn gezicht. Het wordt kouder en zeker op de snelweg is de wind niet zo aangenaam meer. Nog een laatste foto om afscheid te nemen van de rust.
De volgende toer die ik met Jan zal gaan maken is naar België. Dan gaan wij naar een mede Plazilliaan die ondertussen meer is geworden dan dat. Een hele waardevolle lieve vriendin en vriend. Drie dagen zullen wij dan bij Chris en Rik zijn, daar verheug ik mij op.
Ik wil jullie bedanken voor het mee lezen en kijken van dit dagje Hoeksche waard.
-Yneke-
Reacties (31)
Puttershoek, daar wonen mijn (ex.) shoonmoeder en (ex.) schoonzus. Strijensas kwamen we ook vaak doorheen op onze motoren. Voordeel van de motor was dat we de tol konden ontvluchten. Met de auto lukte dat niet.
Veel plezier in Tielt!
En ja ... wij weten wie Jan is hahaha
Ik tel de dagen en uren af tot het vrijdag is!! En Rik ziet het ook al helemaal zitten hoor!
XXXX