De kuifcaracara is slechts één van de negen soorten caracaras die er zijn. Hij komt in het wild voor op de prairies van Noord, Midden en Zuid Amerika. Er woont echter ook een kuifcaracara op de Klakbaan in IJzendijke. Pino, zoals hij heet, is één van de roofvogels van de Valkeniershof. Met zijn bekertjes spel heeft hij al vele harten veroverd tijdens de shows. In dit artikel laat ik u kennis maken met Pino en zijn wilde soortgenoten.
Kuifcaracara is een bijzonder intelligente vogel
In een eerder artikel liet ik u al kennis maken met de Valkeniershof op de Klakbaan in IJzendijke.
Tussen alle andere roofvogels en uilen zit er een heel bijzondere vogel.
Pino genaamd. Pino is een kuifcaracara.
Hij is nu 5 jaar oud, en sinds 4 jaar woont Pino op de Valkeniershof.
Hij is overgekomen van een andere valkenier die niet genoeg tijd aan Pino kon besteden.
Op de Valkeniershof vond Pino zijn nieuwe thuis.
Eigenschappen en uiterlijk van de kuifcaracara
De kuifcaracara (Polyborus plancus of Caracara plancus) zoals zijn biologische naam is,
behoort tot de orde van de valken. Het is een vrij forse vogel van 45 tot 61 centimeter. De vleugelspanwijdte bedraagt 120 – 130 centimeter.
Het gewicht van een kuifcaracara ligt tussen de 850 en 1500 gram
Zoals bij de meeste roofvogels is het vrouwtje groter dan het mannetje.
Uiterlijk is er verder nauwelijks verschil te zien tussen mannetjes en vrouwtjes.
Beiden zijn donkergrijsbruin met een roomwitte kop en hals. De borst, de staart en de vleugeluiteinden zijn zwart-wit
Zijn naam heeft hij voornamelijk te danken aan zijn zwarte kuif en het hoge krijsende geluid dat hij vooral in de ochtend en voor zonsondergang laat horen. De kuifcaracara is een eigenlijk een luidruchtige, agressieve bullebak die andere vogels opjaagt tot ze hun voedsel opgeven . Omdat hij op de grond jaagt is hij vaak als eerste bij een kadaver .Andere roofvogels in de lucht hebben te maken met thermiek. Zelfs gieren valt hij net zo lang lastig tot ze hun prooi laten vallen. Daarbij krijgt hij soms hulp van soortgenoten.
Kuifcaracara’s kunnen uitstekend samenwerken om anderen voedsel afhandig te maken.
Een ander kenmerk van de kuifcaracara is het verkleurende deel boven zijn snavel. Normaal, als de vogel in een rustige toestand is, heeft deze huid een oranje kleur. Hoe drukker de vogel zich maakt, hoe meer de huid boven de snavel oranje kleurt. Als Pino tijdens een show druk bezig is met zijn bekertjes kun je daar een mooi voorbeeld van zien.
Het liefdesleven van de Kuifcaracara
Kuifcaracara’s zijn wat liefde betreft heel erg trouwe vogels.
Een paartje caracara’s blijven vaak hun leven leven samen
Eenmaal een vrouwtje gevonden zoekt het koppel samen naar een geschikte plaats om een nest te bouwen.
Hoewel de kuifcaracara dus zijn voedsel voornamelijk op de grond zoekt, maken ze hun nest vaak in het dichte gebladerte van een afgelegen palm. Soms wel dertig meter boven de grond.
Een kunstwerk is het nest van de kuifcaracara zeker niet. Het mannetje en het vrouwtje werken wel samen aan het nest en bouwen met alles wat ze maar kunnen vinden. Zoals stokjes, stukjes huid, botjes, gras .
Als het nest klaar is ziet het er dan ook enigszins rommelig uit.
Nadat het nest is gebouwd is het tijd om eieren te leggen.
Vrouwtjes kuifcaracara’s leggen hooguit drie eieren en de ouders delen samen de verantwoordelijkheid voor het broeden, Om beurten gaan ze op zoek naar voedsel terwijl de partner waakt bij de eieren.
Na zo'n dertig dagen komen de jongen uit. Nadat ze een paar maanden zelf hebben leren jagen, verlaten de jonge vogels het nest om hun eigen territorium en partner te gaan zoeken, en valt de familiegroep uit elkaar. Het mannetje en vrouwtje blijven zoals gezegd wel bij samen.
hier wordt een jong gevoerd door één van de ouders
Altijd op zoek naar voedsel.
De kuifcaracara is een uiterst actieve vogel. De hele dag is hij bezig om voedsel te zoeken. Anders dan de meeste roofvogels doet hij dat niet vanuit de lucht.
De kuif caracara zoekt liever zijn voedsel op de grond.
Ieder steentje, takje of blaadje dat hij tegenkomt draait hij om , zoekend of er iets eetbaars onder verstopt ligt.
De kuifcaracara zoekt naar allerlei soorten levende prooi, zoals konijnen, stinkdieren, ratten, eekhoorns, schildpadden en zelfs prairiehonden. Ook insecten zijn niet te versmaden.
Die vindt hij door met zijn scherpe klauwen in de grond te graven. Verder keert hij uitwerpselen van andere dieren om of boomstronken om zo kevers te vinden.
Jagen in het water vormt ook geen probleem. Geregeld waadt hij in ondiep water om zo kikkers, salamanders en vissen op te sporen. In het wild jaagt de kuifcaracara soms ook ’s nachts
Pino heeft een gezonde eetlust.
Pino hoeft op de Valkeniershof natuurlijk niet zelf op jacht naar muizen en konijnen. Elke dag wordt hij door Marina voorzien van een heerlijk maaltje
Toch is hij , ook in zijn kooi, de hele dag op zoek naar voedsel.
Veel meer dan kleine insecten vindt hij daar echter niet.
Kuif caracara’s zijn flinke eters. Pino heeft helemaal geen moeite om per dag zo’n 8 kuikens op te eten. Ook krijgt hij van Marina muizen, vleugels van duiven en ratten. Per dag wordt bekeken wat hij nodig heeft zodat het een gevarieerd menu blijft.
Muizen hebben bijvoorbeeld een heel andere voedingswaarde voor Pino dan een kuiken.
Tijdens zijn show wordt Pino beloont voor zijn prestaties met stukjes vlees.
Als Pino meedoet met de show wordt vooraf gekeken hoeveel hij weegt.
Voor de vogels draait de show vooral om het krijgen van beloningen.
Als ze zich van te voren al volgegeten hebben, zijn ze natuurlijk veel minder geïnteresseerd in een beloning.
Toen Marina begon met Pino was hij al een jaar getraind door zijn vorige eigenaar.
Die had hem eigenlijk voornamelijk laten vliegen.
Helaas luisterde Pino niet altijd even goed en bleef hij soms uren in een boom
zitten wachten. Dat is niet handig als je een demonstratie aan het geven bent.
Daarom heeft Marina een ander spel voor Pino verzonnen.
Iets wat heel dicht bij zijn natuurlijke manier van jagen ligt.
Kuifcaracara’s zijn van nature hele slimme vogels.
Pino had dan ook al heel snel door wat er van hem verwacht werd.
Het vergde slechts een week of zes training voor hij zijn act kon opvoeren.
Hoe werkt de act van Pino ?
Marina zet een achttal gekleurde bekertjes in een cirkel op de grond.
Onder sommige verstopt ze een stukje vlees.
Omdat Kuifcaracara’s van nature gewend zijn om alles om te draaien , is
het voor Pino geen enkel probleem om de stukjes vlees te vinden.
Het is echt heel grappig om te zien hoe snel hij het vlees vindt, en direct weer op zoek gaat naar het volgende bekertje.
Door zijn lange poten en platte klauwen kan Pino heel snel lopen, en Marina moet zich dan ook behoorlijk haasten om sneller dan Pino te zijn bij dit spel. De bezoekers vinden het keer op keer prachtig.
Kuifcaracara’s kunnen,met een levenswijze zoals die van Pino, gemakkelijk
25 jaar oud worden. In het wild halen ze deze leeftijd meestal niet omdat er daar meer gevaren zijn voor de vogels. Net zoals zijn in het wild levende soortgenoten kan Pino behoorlijk fel reageren.
In een boze bui kan hij ook superhard knijpen.
Marina heeft met haar vaardigheid en geduld Pino gemaakt tot de vogel die hij nu is.
Een schitterende, unieke, grappig uitziende, roofvogel die ondanks dat
hij in de show nauwelijks vliegt, het publiek uitstekend weet te vermaken.
Wilt u ook eens persoonlijk kennis maken met Pino ?
Dat kan. Tijdens het zomerseizoen (juli – augustus ) is er elke woensdagavond en zondagmiddag een demonstratie waarin u behalve Pino ook de andere roofvogels kunt bewonderen.
Wat er nog meer mogelijk is op de Valkeniershof, leest u in dit artikel.
Reacties (4)