Kannibalisme is al lang niet meer voor waar we het eerst misschien wel voor hielden: een paar dansende wilden rond een kookpot vol langzaam gaarkokende blanken.
Het komt niet alleen overal ter wereld voor, maar het is in sommige delen ervan dan ook niet eens strafbaar.
Rusland is bijvoorbeeld zo'n land waarin Kannibalisme niet strafbaar is gesteld. Altijd fijn om te weten als je daar een broodje warm vlees besteld.
Onlangs berichtte het AD dan ook over een geval van kannibalisme in Siberie:
Honger kan van ieder mens een beest maken, dat is een ding wat zeker is. Mensen die wanhopig genoeg zijn kunnen dan ook in hun medemens wel eens een smakelijk maaltje gaan zien. De wereldoorlogen hebben ons geleerd wat honger kan ontketenen. In vele landen deed een volstrekt uitgehongerde bevolking zich dan ook maar al te dikwijls tegoed aan de restanten van soldaten of reeds overleden lotgenoten.
Een vliegramp in het hooggebergte van de Andes in 1972 maakte dat een handjevol overlevenden van de crash uiteindelijk hun maaltje maakten van de doden. Ja, een even onvoorstelbare als verschrikkelijke gedachte. Maar de omstandigheden kweken in deze gevallen misschien wel een soort van begrip voor deze verregaande overlevingsdrang.
Het wordt natuurlijk anders wanneer mensen zich hier vrijwillig aan overgeven. Ook dit komt voor!
In 2002 was het bijvoorbeeld Armin Meiwes die wereldwijd bekendheid sorteerde met het eten van een medemens het jaar ervoor. Het krankzinnige was dat dit op vrijwillige basis gebeurde en het slachtoffer zichzelf via het internet aan Meiwes had aangeboden. De volgende internetdate zag het bij nader inzien niet zitten en het feestmaal ging aan Meiwes neus voorbij.
Reacties (3)