Elk jaar heb ik veel valappels en ben daardoor altijd op zoek naar een creatieve manier om van deze beschadigde appels nog wat lekkers te maken. Tevens is het zaak iets te produceren dat niet al te veel ruimte inneemt, want daar heb ik niet veel van. Appelstroop is mijn antwoord. Hoe je dit heerlijks zelf maakt lees je hieronder.
Er zijn er veel appelbomen te vinden die niet aan onze hoge verwachtingen voldoen. Ook kan het zijn dat er wormpjes in de vruchten zitten of dat de vogels uit elke appel een hapje hebben genomen. Iedereen weet dat deze appels niet te bewaren zijn en gooit ze met pijn in het hart op de composthoop. Enkele zullen nog een appeltaart bakken of appelmoes maken. Hoe heerlijk ook, elke dag appeltaart gaat tegen staan. Deze appels en valappels van bomen die het wel goed doen zijn uitermate geschikt voor de appelstroop.
►TIP Heb je zelf geen tuin? Ga eens bij een tuinder langs en vraag of je wat valappels mag rapen. Ook tuinders vinden het vaak zonde om ze weg te laten rotten, maar verkopen kunnen ze deze appels niet.
Ga er niet vanuit dat je een rijen met potten appelstroop in de kast zult hebben, want dit valt tegen. Van de drie kilo appels die ik in dit recept gebruikte hield ik maar een paar potjes over. Het principe is simpel. Appels inkoken tot het de gewenste dikte heeft. De suikers in de appels bepalen hoe zoet je appelstroop zal worden. Mocht je geen suiker toevoegen dan moet je nog verder inkoken om de gewenste dikte te verkrijgen en blijft er minder appelstroop over. Wel is deze dan lekkerder en net zo donker van kleur als de gekochte stroop.
Onrijpe appels zijn minder zoet en hebben de suiker echt nodig voor een goed resultaat. De meeste valappels of appels van oudere rassen zijn vaak niet rijp als ze van de boom vallen. Door het vallen kneuzen ze en zijn ze niet meer geschikt om te bewaren. Jammer genoeg bevatten deze appels ook minder sap.
In kookboeken en recepten op het web kom je overal de traditionele manier van appelstroop maken tegen. Ik en vergeleek veel recepten, viste de gemene deler eruit en ging aan de slag. Het ging niet naar tevredenheid en daarom ben ik met een andere manier gaan zoeken. Hieronder het traditionele recept en daaronder mijn recept.
Ontdoe de appels van de wormstekige en gebutste plekken en snijd ze in stukken. De klokhuizen kunnen blijven zitten. Doe de appels in een grote pan en giet er per kilo fruit 100 dl water erover. Breng het geheel aan de kook en laat het zachtjes pruttelen met het deksel op de pan tot de appels tot moes gekookt zijn. Pas op voor aanbranden, voeg indien nodig nog wat water toe. Reken op een uur.
Draai de gekookte appels door de roerzeef. Dit is de makkelijkste manier het is ook mogelijk ze door een gewone zeef te drukken, maar dat is een langdurig werkje.
De nu verkregen massa is gewoon appelmoes. Deze moes gaat in een grote zeef met een doek erin. Laat het geheel langdurig uitlekken, sommige recepten spreken van 24 uur. Ook kun je het er zelf uitpersen.
Hierna gaat er voor elke kilo appels 150 gram suiker bij en begint het inkoken tot de gewenste dikte.
Dit recept gaf me enorm veel afwas en was tevens veel te bewerkelijk naar mijn zin. De opbrengst was ook niet wat ik er van verwachtte. Mijn appels waren blijkbaar niet rijp en sappig genoeg, maar dat zijn valappels zelden en het uitpersen door een doek was een waar drama dat ik al snel opgaf. Om die reden ben ik op een andere manier helemaal opnieuw begonnen, appels genoeg.
Maak zoveel appels schoon dat je drie kilo schoon overhoud. Pers ze tot sap middels een sapcentrifuge. Het gebruik van een sapstomer zou ook kunnen.
Na het persen had ik nog zo’n tweeënhalve liter sap inclusief schuim over. Giet het sap inclusief het schuim over in een pan. Blijf het schuim regelmatig door het sap roeren tot het kookt en houd er dan een oogje op. Na zo’n vijftien minuten trekt het schuim weg.
Laat het sap tot ongeveer de helft inkoken. Het heeft dan een mooie kleur gekregen. Voeg 450 gr suiker toe. Bij voorkeur donkere basterdsuiker voor een mooie donkere kleur. En kook het geheel verder in.
Ik moest het geheel nog eens tot de helft inkoken, op dat moment was de appelstroop nog dun en had een mooie donkere oranjebruine kleur. Dit omdat ik kristalsuiker gebruikt heb anders was de stroop veel donkerder geworden. Wel had het die glans en structuur die ik ken van het jam koken. Op dat moment besloot ik de gesteriliseerde potten te vullen.
Na een uur was de appelstroop nog steeds dun en ik vreesde het ergste. Om het zeker te weten liet ik alles voor wat het was en vreesde de volgende dag verder te moeten inkoken. Mijn verbazing was dan ook groot toen ik een paar uur later zag dat de stroop mooi dik geworden was. Dat het lang duurt voor het echt stevig wordt is dus echt iets om rekening mee te houden.
Nu had ik nog het mislukte overblijfsel van het traditionele recept over. Daar heb ik appeljam van gemaakt en die is heerlijk geworden.
Ik voegde een kilo suiker toe, drie eetlepels kaneel, twee eetlepels nootmuskaat en twee eetlepels gemalen kruidnagel. Dit maakte een smakelijke dikke en frisse appeljam die ik maar even flink hoefde door te koken..
Deze appeljam is lekker op brood en goed te gebruiken als smeuïge laag onderin je appeltaart. Ook het maken van een snack door een flinke klodder appeljam in een plakje bladerdeeg te vouwen is erg lekker. Wel raad ik aan deze jam na openen in de koelkast bewaren.
Gebruik dit recept ook om perenstroop te maken. Ook kweeperen zijn geschikt, alleen vragen die meer water.
Dit artikel komt uit de verzamelmap: Wat Eten Wij
Meer 'Wat Eten Wij'
Reacties (1)
dank voor je artikel, ik sla het op en wil dit wel maken!