"Ubi volentia est, via est", een Latijnse uitdrukking die wij heel vaak in de mond nemen met de uitspraak "Waar een wil is, is een weg".
Ik vraag me regelmatig af of we nog genoeg nadenken over de uitspraken die we doen. Waar een wil is, is een weg... We floepen het er zo gemakkelijk uit, enerzijds om onszelf op te peppen, anderzijds om iemand aan te moedigen eens wat grenzen te verleggen.
Waar een wil is, is een weg.
Ik had een afbeelding gezien op Facebook die op het moment van posten zo goed aanvoelde, zo oppeppend was, dat ik besloot de tekening na te doen in het Nederlands. In het Engels stond er "If something is important to you, you'll find a way, if it isn't you'll find an excuse". Toen ik aan mijn Nederlandse variant begon dacht ik meteen aan de uitspraak "Waar een wil is, is een weg.", maar ik bleef haperen op het excuus. Is het werkelijk zo. Want dat betekent dat er niet zoiets bestaat als overgeleverd zijn aan het 'lot'.
Ik vertrouw op het 'lot', ik geloof dat er een hogere stroom is die mij leidt, dus wanneer iets niet lukt, zelfs wanneer het in mijn ogen belangrijk is, dan geloof ik dat er iets anders op mijn pad komt. De enige zelfreflectie dat ik hier kan vinden is dat ik dan het 'lot' en mijn 'geloof' als excuus gebruik. Aangezien mijn geloof een grote bron van inspiratie en kracht is, kan ik me dan enkel afvragen of een 'excuus' dan iets negatief is?
Waar de weg is, is de wil
Online vond ik een songtekst van Freek de Jonge, de man die zong over "er is leven na de dood".
Waar de weg is, is de wil
Die verder, hoger wil
Die trekt op drift en overstuur
Een betonnen streep door de natuur
Waar de wil is, is de weg
De weg, die alles plet
De boom, de egel en het kind
Zolang de weg zijn weg maar vindt
Op Wikipedia (ja, ik weet het, door sommigen bestempeld als geen betrouwbare bron) lees ik dat de 'vrije wil' het vermogen is van rationeel denkende mensen om controle uit te oefenen op hun daden en beslissingen. Hebben wij een vrije wil? Een filosofisch en theosofisch stokpaardje van velen waar ik me zelf niet aan waag, aangezien in die gesprekken de intelligentie het altijd wint van de wijsheid. Ik geloof dat we allen vrij zijn binnen onze beperkingen. We kunnen ons eigen handelen beïnvloeden, maar niet de handelingen van iemand anders.
Wanneer iets niet lukt, dan ligt het dus niet altijd aan een gebrek aan 'wil', soms heb je gewoon niet de wil om de boom, de egel en het kind te pletten en die keuze is dan mijn vrije wil. In theorie lijkt alles oorzaak en gevolg te zijn, maar in de praktijk heeft een boom vele zijtakken, ook al willen we de hoogte in groeien, we moeten vele zijtakken ook de kans geven. Om ons pad te bewandelen in wijsheid moeten we vele zijpaden bewandelen om ervaring op te doen. Mijn Nederlandse variant kwam tot stand.
"Wie iets WIL doen, vindt een WEG of een PAD."
Ik heb niet meteen het meest leesbare lettertype gekozen, maar ik heb genoten van het proces. Tekenen en kleuren liggend op de koele grond tijdens een veel te warme dag.
Op de koop toe vond ik de grappige variant "Waar een wil is, ben ik weg".
Reacties (19)
Bedankt
Groetjes
Als het belangrijk voor je is, vind je de weg hoeveel moeite het ook mag kosten. Men wil iets bereiken.
Als het niet belangrijk is, vind je een excuus ... waarom moeite doen? het is toch geen doel dat je wil bereiken!
Geen wil, geen weg ...
Een weg maar geen wil ...
Maar die 'hogere stroom' die ons leidt (zoals je zo mooi schrijft) ... het lot, dat bepaalt zoveel!
dikke duim
Een weg maar geen wil, ja, als de gevolgen zwaarder doorwegen dan het doel verdwijnt soms de wil... Mooi
Groetjes
Dat ik veel herkenning lees in wat je zegt over het soort lot... Dat wanneer dingen niet gaan zoals je eigenlijk had gewild, daar dan iets anders voor terug komt. Ik ben vrij veel in de ratio, maar dat is altijd zo sterk in mij, dat ik er ook zo insta. Mijn bewijs is dan het verleden die het steeds op zijn plek liet vallen.
Ja, mooie overpeinzing! Zou ik geen omgevingsfactoren hebben zou mijn wil idd mijn weg zijn, aangezien niets anders dan ikzelf in mijn eigen karma kan zitten. Doorzettingsvermogen en discipline zorgen daar wel voor. Maar het leven staat bol van omgevingsfactoren die maken dat niet altijd omgaat, waar een wil is, is een weg. Sommige dingen kunnen we helaas niet voorkomen en veranderen..
Je ziet het.. Gedachten gaan vloeien vanuit jouw artikel.
Top Cinzia, daar ben ik gek op!
Duim!
Als aanhanger van het existentialisme denk ik dat je de handelingen van een ander wel kunt beïnvloeden. Alleen die handelingen van de ander beïnvloed weer jezelf. Iedereen heeft de mogelijkheid om de ander te beïnvloeden, alleen de reactie van de ander ligt af en toe niet in het verwachtignspatroon van jezelf.
Voorbeeld: De collectieve verontwaardiging in België over het vrijlaten van de partner van Dutroux heeft er voor gezorgd dat er extra politie nodig is om het klooster te beschermen voor de (overigens terechte) boosheid van de bevolking.
Voorbeeld 2. Dhr. Wilders wordt in verband gebracht met een variatie op anti-islam. Dat gaat zover dat men in de kleinste plekjes in Friesland, waar men het woord Marokkaan niet eens kan spellen; laat staan dat men er eentje heeft gezien, bang is voor de islam.
In beide voorbeelden zorgt het handelen van de één voor een handeling van de ander .... .
Waar een wil is om een ander onheus te bejegenen, ben ik derhalve niet weg, maar ga de confronatatie aan. Ik reageer hiermee op handelingen van een ander of ik nou wil of niet ... .
Groetjes .... .
Vandaar dat ik schreef "Soms heb je gewoon niet de wil om de boom, de egel en het kind te pletten en die keuze is dan mijn vrije wil."
In jouw voorbeelden blijkt duidelijk dat die mensen besloten hebben dat het doel de middelen heiligt en dat is een vorm van manipulatie waar mijn haren van recht staan. Ook al denkt de wereld er anders over, toch hebben ze hun wil doorgedreven, niet stilstaande bij het feit dat het 'excuus' misschien niet negatief is.
Jouw twee voorbeelden zijn dan ook weer perfect om na te denken over in welke mate wij een kuddedier zijn. Angst en verontwaardiging daar kan je de mens blijkbaar gemakkelijk door samendrijven... Zelfs het ravijn in. Maar dat is dan weer een gans ander artikel.
Groetjes
Dank je wel
Een moordgoede zin:
waar de intelligentie het altijd wint van de wijsheid.
Daar hadden we het laatst geloof ik ongeveer over?
Verbaal willen winnen is m.i.nogal dom en beslist geen winnen en naar mijn mening net zo min erg intelligent of wijs
Zeker is degeen die zijn wil gebruiken kan ook onderweg
Net als de mens wiens wil afhankelijk is van dingen buiten zichzelf, De weg.... heeft niets met wil te maken... dat is een gegeven waar ik van gemerkt heb dat die je leert dat je anderen niet kunt beinvloeden als je hen niet wilt overheersen of manipuleren.
De weg is alleen een hulpmiddel om wijsheid te vergaren door wat je niet eigen is als les te zien. Oempffff.
Ingewikkeld, maar zeker interessant
Al vaak, want nu denk ik telkens aan Siewerd zijn artikels hierover.
Dat is dan weer het voordeel van bij gelijkdenkenden te zijn, dan hoef je niet te manipuleren. Ik besef dat we allen vroeg of laat eens manipuleren, maar wanneer de grondgedachte heel egocentrtisch is en enkel met de bedoeling die betonnen weg doorheen de natuur te trekken, dan staan we niet genoeg stil bij onze 'wil'.
"De weg is alleen een hulpmiddel om wijsheid te vergaren door wat je niet eigen is als les te zien" eentje om over na te denken, geloof dat dit dan het 'pad' in mijn tekening is.
Groetjes
Mijn mening: voor het grootste deel wel, wie wilt, die zoekt een weg, maar soms komen er hindernissen op die weg. Meestal kun je ze aan met wilskracht, maar soms zijn de hindernissen te onoverkomelijk.
Maar ik denk wel dat er een andere weg om aan de wil te voldoen. Andere wegen, andere manieren.
En wat het lot betreft, ik denk wel dat er zoiets bestaat, maar je kan het een eigen invulling geven of het weigeren.
Dus ook voor mij bestaat de vrije wil.
Mooie tekeningen, trouwens.
Vandaar dat ik onder het woordje weg een steenbok heb getekent, volgens de astrologie iemand die doelgericht is met een duidelijk pad naar de toekomst en de dolfijn bij het pad omdat de dolfijn symbool staat voor vrijheid, blij rondzwemmen in de oceaan, aanmoedigend om dichter bij jezelf te komen.
Twee verschillende manieren... Toch het zelfde doel.
Groetjes
en ben het er helemaal mee eens,
waar een wil is, is een weg