De hondenrolstoel.

 

 

 

 

 

Tot mijn eigen hond een verlamming in haar achterpootjes kreeg had ik er nog nooit van gehoord.....de hondenrolstoel. Mijn dierenarts had wel gezegd :"je wilt haar toch niet in zo'n karretje laten lopen ?" niet wetende waar ze op doelde, en ik had heel wat anders in gedachten bij "zo'n karretje". In ieder geval niet wat ik later ontdekte  "de hondenrolstoel" was.

 

"Maak haar toch af, het beest heeft geen leven meer......". Nee, daar leek het wel op. Ik heb ook serieus nagedacht om die stap te maken......totdat ik bij toeval op een website van de hondenrolstoel terechtkwam bij het zoeken naar oplossingen en hondenfysiotherapeuten. Ik had nog nooit zo iets moois gezien.

Wat een uitvinding ! Weg hopeloosheid, en triestheid.......er is toch nog een oplossing !

 

Het heeft even geduurd om om te schakelen naar het idee van een hond die bijna ten dode opgeschreven was, naar een hond die nog toekomstmogelijkheden heeft. Die misschien weer vrolijk uit haar ogen kan kijken en kan rondlopen. Ik heb haar maten, de borstomvang, buikomvang, lengte van de rug, etc, opgemeten en informatie aangevraagd, en binnen een paar weken was de hondenrolstoel besteld.

 

 

De dag dat het pakket met de hondenrolstoel afgeleverd werd was een keerpunt in het leven van mijn Dalmatier, Nanou. De hondenrolstoel bestaat uit een tuigje wat je kunt afstellen met riempjes en de feitelijke rolstoel, een ijzeren soort apparaat met twee wielen. Er zit een soort broekje in, met twee openingen waar ze in hangt, als het ware, haar achterpootjes ieder in 1 van de openingen gestoken, en die bungelen dan naar beneden. Je kunt ze ook nog omhoog laten hangen, maar in het geval van Nanou laat ik de pootjes lichtjes op de grond meeslepen. Het tuigje wordt aan de voorkant van het apparaat bevestigd, en dit tilt het apparaat op tot de hoogte van haar rug. Haar voorpoten lopen gewoon op de grond.

 

Wat een metamorfose........van een trieste, depressieve hond werd Nanou weer vrolijk, het staartje ging weer heen en weer, ze keek weer blij uit haar ogen, geen hele dagen meer op de bank hangen, maar door het huis lopen, zoeken, onderzoeken, snuffelen, alles wat een hond leuk vindt, behalve rennen en springen...dat niet....maar beter dan haar vorige staat van doen.

 

Nanou is 15 jaar oud, en langzaam aan zijn haar achterpootjes gaan verlammen door de ouderdom hoogstwaarschijnlijk. Het begon met moeizaam de trap op te lopen, daarna door haar achterpootjes zakken met wandelen, niet meer de auto in kunnen springen, niet meer de bank op kunnen springen, en omvallen. Het was zo triest en zielig om te zien.......

 

Ik ben hier zo ontzettend blij en dankbaar voor.  Ik heb een hele andere hond in huis.

Buiten lopen met de rolstoel gaat ook, maar ze houdt slecht richting, en kan niet zo ver lopen, omdat haar conditie wat achteruit is gegaan. We oefenen regelmatig ergens, waar ze de ruimte heeft en ze loopt daar zelfstandig rond. In het begin moest ik haar met de riem toch wel naar voren trekken lichtelijk. Dat hoeft nu vrijwel niet meer. Haar behoefte doen gaat op een speciale bak thuis, dus dat is ook opgelost.

 

 

 

Ik krijg doorgaans hele leuke en positieve reacties van de mensen, een enkeling ziet het sceptisch aan, maar de meerderheid van de reacties is postief, zoals gezegd, waar ik erg blij mee ben, want het geeft mij ook het gevoel dat ik op de goede weg zit hiermee.

 

Voor meer informatie verwijs ik jullie naar de website van de hondenrolstoel, met daarin leuke foto's van enkele honden, en reacties en uitleg. De eigenaren van dit bedrijf hebben indertijd zelf de hondenrolstoel ontwikkeld toen hun hond verlamd werd.

 

Voor mensen met een hond die verlammingsverschijnselen begint te krijgen, of al verlamd is, hier een hele goede oplossing.

 

© Erica 2012