Het Arabische volbloed, drinker van de wind.....zo snel als de wind......
Het Arabische volbloed paard, drinker van de wind......
Volgens de Arabische volkeren werd het Arabische volbloed door Allah geschapen uit de zuidenwind.
Volgens de Grieken heeft de zeegod Poseidon het Arabische paard uit de golven van de zee laten verschijnen.
Drinker of the wind.........fast as the wind........
Het Arabische volbloed is een zuiver ras. Er wordt wel gesteld dat dit het meest zuivere paardenras is dat er bestaat. Het wordt daarom ook al sinds heel lang gebruikt om andere rassen te veredelen.
Het Arabische volbloed is verfijnd, temperamentvol en gevoelig. Van een Arabisch volbloed wordt gezegd dat als je eenmaal het vertrouwen hebt gevonden het door het vuur gaat voor je. Loyaal dus.
Er wordt ook wel over "een Arabier" gesproken, in plaats van een Arabisch volbloed. In Nederland maakt men daar geen onderscheid tussen. In Duitsland bijvoorbeeld wel, daar wordt met een Arabier een paard bedoeld dat voor 70 % Arabisch bloed heeft, terwijl een Arabisch volbloed 100 % Arabisch bloed heeft, en dus geen "Arabier" genoemd wordt, maar "Arabisch volbloed" in Duitsland.
In 1877 gaf de Sultan van Turkije een Amerikaanse generaal enkele Arabische volbloeds cadeau, dit waren de eerste Arabische volbloeds in de Verenigde Staten.
In 1924 werd het eerste Arabische volbloed naar Nederland geimporteerd.
Het Arabische volbloed is temperamentvol, gevoelig, intelligent en zeer loyaal. Omdat het eeuwenlang met de bedouienen door de woestijn trok en heel nauw bij het familieleven van de bedouinen was verbonden heeft het een sterke affiniteit met de mens en een grote intelligentie opgebouwd. De bedouinen moesten soms zelfs naast hun voedsel en water hun slaapplaats met het paard delen.
Huiselijk.......
Er werd ook geloofd dat "geen kwade geest het zou wagen een tent binnen te gaan waar een zuiver gefokt paard huisde". De profeet Mohammed had ook in die dagen bevolen het ras zuiver te houden. De profeet was er ook van overtuigd dat wie het paard goed behandelt, beloond zal worden in het hiernamaals.
Het paard Arabische volbloed heeft door zijn eeuwenlange verblijf in de woestijn een enorm uithoudingsvermogen. Het wordt daarom vandaag de dag veel voor endurance racing gebruikt. Daarnaast is het snel en wendbaar en daarom ook voor andere ruitersporttakken zeer geschikt.
Het Arabisch volbloed is vriendelijk en zachtmoedig, het kan soms schrikkerig zijn en daardoor minder geschikt voor de niet zo ervaren ruiter. De gebruiker moet eerst zijn vertrouwen winnen waarna het paard alles voor hem wil doen. Het paard is aanhankelijk ook. Het is gevoelig, in het bijzonder de mond is gevoelig en het moet dan ook met zachte hand gereden worden. Ook qua beenhulpen is niet veel nodig om het paard tijdens het rijden te laten doen begrijpen wat men wil
.
Zachtmoedig en trouw.......
Duidelijk zichtbaar zijn de jibbah en de dish, de bobbel tussen de ogen de deuk boven de neusgaten.
Een vrij klein hoofd. Grote ogen vol uitdrukking, fijn gevormde neus en een gebogen hals.De oren zijn klein en spits en de borst is verhoudingsgewijs breed. Daardoor hebben de longen veel ruimte en dat is goed voor het uitdhoudingsvermogen. De staart is hoog, en wordt soms in draf en galop als een soort vlag hooggehouden. Het paard is vrij klein met een schofthoogte van rond de 1.50 meter, soms worden Arabieren gemeten tot 1.60 of 1.65 en weegt het paard vaak niet meer dan 500 kilo. Het paard beweegt zich sierlijk en soepel, vooral in draf, maar in galop is het op zijn best. De kleuren waarin het Arabisch volbloed voorkomt zijn: vos, bruin, zwart en verschilende variaties schimmel. Soms worden er witte aftekeningen op het hoofd en de benen gezien. Er zijn ook painthorses gemengt met Arabier, die de staart hoog dragen, maar het is de vraag of deze tot de volbloed Arabieren gerekend mogen worden.
De karakteristieke knik in de hals wordt de mitbah genoemd. Het hoofd kan hierdoor makkelijk in alle richtingen gebogen worden. Tussen de ogen zit een soort bobbel die de jibbah wordt genoemd. Het hoofd van het Arabisch volbloed is licht geknikt, en komt vervolgens tot een soort deuk uit bij de neusgaten, deze deuk wordt de dish genoemd.
Ook kan nog vermeld worden dat de Arabier 34 ribben heeft, in tegenstelling tot de meeste andere paardenrassen die 36 ribben hebben. Ook hebben ze maar 5 lendenwervels in plaats van 6 lendenwervels en 16 staartwervels in plaats van 18 staartwervels.
Hier is duidelijk het "vlageffect" van de staart te zien, waar Arabieren zo bekend om zijn.
De profeet Mohammed moest op een gegeven moment uit Medina naar Mekka vluchten. Tijdens deze vlucht galoppeerde hij met enige volgelingen in de woestijn. De paarden roken op een gegeven moment water, men steeg af om de paarden te laten drinken. Op dat moment riep Mohammed de paarden terug. De zeven merries die terugkeerden vormen de stammoeders van het ras. De namen van deze merries zijn: Sakab, Mohammeds' favoriete rijpaard, Lezaz, sterk en gespierd, Tarb, licht terwijl ze beweegt, Wonard, rood kastanje, met zwarte manen en staart, Lakif, rots spelonk, Nakif, nerveus en opgewonden en Martiagiaz, van de vijand buitgemaakt. Deze merries werden de favoriete paarden van de profeet, en gebruikt om te fokken. De legende verwijst naar het veronderstelde trouwe karakter van de Arabier. Een Arabier zal vaak bij een afgeworpen of afgevallen ruiter blijven.
Buiten de zeven stammoeders zijn er vijf hoofdlijnen:
Kahilan, krachtig en mannelijk, groter, 1.57 m gemiddeld, hoofden opvallend kort, groot uithoudingsvermogen.
Seglawi, heel verfijnd, met een vrouwelijke gratie en elegantie. Kleiner, 1.47 m gemiddeld, langere hoofd en hals. Zeer snel, maar minder uithoudingsvermogen dan de Kahilan.
Abeyan, ook heel verfijnd, maar met een langere rug.
Hamdani, eenvoudig met zwaardere botten en sportieve bouw, rechter profiel en hals, Groter, gemiddelde stokmaat 1.57 m.
Hadban, kleinere versie, 1.52 m gemiddeld, gespierd en zwaarder, en zeer vriendelijk en meegaan, vaak zwartbruin, of roodbruin.
Andere hedendaags bekende lijnen zijn :
De Crabbet lijn, afkomstig van de stoeterij Crabbet, de Egyptische Arabier, de Poolse Arabier en de Spaanse Arabier.
Hier is duidelijk de gebogen hals te zien, zo kenmerkend voor veel Arabische volbloeden, afhankelijk van de lijn, meer of minder zichtbaar.
HIeronder volgen twee Youtube clips over Ali Al Ameri en zijn bedouienenpaardentraining. Zijn methodes hebben de meest wilde paarden geholpen om vertrouwen te krijgen en een paar andere mooie clips.
Bedouin story: training and living with Arabian horses
The loyalty of the Arabian horse, dessert kings:
Mooie clip over Gazal Al Shaqab:
De geschiedenis van het Arabische paard:
brief history of the Arabian horse
En tot slot nog een mooie Franse video over het Arabisch paard
Een kleinere stokmaat, hoogstwaarchijnlijk van de Segwali lijn.
Een wat robuustere Arabier, ook met groter hoofd, zou tot de Hamdani lijn kunnen behoren.
Showpaard van de El Shabaq stoeterij.
Arabisch volbloed met Paint horse pattern. Vooral aan de dracht van de staart, "vlaggend", is te zien dat het om een Arabisch volbloed gaat.
Reacties (5)