Woon je in een land met veel dieren en een bergklimaat, kent het de bergen en de dieren. Woont het aan zee, kent het "zijn zee" en bootsoorten... Woon je in de stad kent het stadszaken en stadsgeluiden...
Al zijn woorden zijn aan zijn context aangepast... En meestal leeft een kind gelukkig met wat het heeft in zijn omgeving... Over de hele wereld zijn er speeltuinen en huizen met mensen... We doen het eigenlijk bijna allemaal hetzelfde... Zeker de babytijd, overal wordt gelet op het overleven van jonge kinderen... Steeds meer en steeds beter, en steeds meer hetzelfde. De wereld populatie stijgt en de mensen leven niet meer in ee kloof van mensen die een auto kunnen betalen, en mensen die sparen voor op een dag een paar schoenen om op te lopen... Nee de afgelopen jaren veranderde de wereld in biljoenen hebben schoenen, de volgende biljoenen hebben schoenen en een fiets, en nog meer volgende biljoenen hebben schoenen, fietsen en auto's en de laatste biljoenen hebben schoenen, fietsen, auto's en vliegtickets... Er zijn inmiddels 4 categoriën op de wereld waar kinderen in leven... Met landen en dus ouders met alleen een paar schoenen... Landen met ouders met schoenen en een fiets. Landen met ouders met schoenen, fietsen en auto's En zoals wij landen met schoenen, fietsen, auto's en vliegtuigtickets... Sommige zijn zelfs de baas van een vliegtuig, of vliegen zelf als piloot...
Deze contexten bepalen allemaal wat voor een babytijd je hebt gehad als kind. Wat voor babytijd jouw kind dus gekend heeft... En waartussen hij/zij opgroeid.
En maakt dan nog veel meer verschillende contexten mee. Het maakt een kind vertrouwd aan papa en mama, die zijn overal. Dat geeft rust. En geeft een kind ook al vroeg de kans, om extra bij te leren. Dat mensen overal... Zus en zo zijn... En je meer mogelijkheden hebt dan alleen je achtertuin... Ieders achtertuin is ook nog eens erg anders. Waardoor je kind leert keuzen maken en zichzelf te zijn. Als je meer verschillen ziet, wordt je gedwongen zelf uit meer te kiezen, dus kies je beter. Je kunt niet al die mensen zijn. Maar wel jezelf. Ook leer je, je kind zo een aandeel te zijn niet alleen van een land, maar van verschillende landen op een continent of van de wereld. Je leert je kind de mogelijkheden en werkeloijke begrenzingen. Je kunt de hele wereld over, maar waar pas jij? en kun jij bijdragen? Zijn wereld en mogelijkheden worden vergroot. Een zegen voor de rest van z'n leven. Gaat ons land failliet zal hij minder lang wachten met verhuizen naar een ander gebied waar meer te halen is. Is ons land geteisterd door een ramp, dan weet jouw kind meer mogelijkheden op te noemen om heen te gaan. In dit en dat land ben ik al geweest en daar voelde ik me zo en zo, dus pas ik ook in die en die landen... Etc. Het is een eindeloze rijke bijdrage aan een gezond lang leven.
Inmiddels zijn alle kinderen opgegroeid tot "ontdekkers" Ze exploreren zelfstandiger. Nog meer informatie komt bij een kind binnen, doordat het zelf een weg creert in het leven. Het leert stukje bij beetje zichzelf kennen. Als ik... Dan... De gevoelens van leven in een soeptijd is voorbij. Een kind leert oorzaak en gevolg. Ik en jij. En speelt heel veel. Zo kan het alles leren.
Hoeken met poppen, auto's, ballen, keukentjes, knutseltafels, met tekenpapier, trampolines, glijbanen, schommels, bellenblaas, treinen, af en toe een DVD en TV. Favoriete knuffels en helden. Verhalen over prinsessen en ridders. Alle dieren van ons land, de dierentuin en de dieren op de hele wereld.
De wereld is nog steeds dezelfde plaats waar papa en mama onmisbaar zijn. Maar er is een begin met zelf iets doen. Alles in het mini, maar het is een echt begin voor de rest van je kind zijn leven...
Kleuren, knippen, plakken een festijn! Zelf broodjes eten en zelf z'n lichaam leren verzorgen... Papa en mama zijn overal bij, maar een kind heeft een beperkte ruimte die als een reuze wereld voor zichzelf wordt beschouwd.
Dat voelt heel bevrijdend, de achter deur is niet het einde van z'n leven, waar binnen hij moet blijven tot hij groter is en zelf weg kan lopen. Nee de achterdeur is een verlengstuk naar de werkelijke wereld waar binnen we leven. Waar tussen ons land staat. Dat is de luxe van een vliegtuig land zijn... Je kan overal heen... Een arm kind, beleeft deze dagen als meelopen naar de markt voor voedsel en meelopen naar de weilanden als er koeien zijn om te melken. En zal de rest van de wereld nooit of voorlopig nog niet zien. Zo'n kind kan de wereld niet als een complete wereld ervaren waar het een plaats kan vinden. Zo'n kind leeft lokaal. En zal waarschijnlijk altijd lokaal blijven leven. Totdat zijn land welvarender wordt. Dan mag het ook rijk leven en het hele leven ervaren.
Deze zitten vast aan school. En kunnen niet vrij de wereld over, tenzij je in een ander land woont waar je makkelijk thuisschool kunt geven. De voordelen van de wereld zijn dus een lange tijd ver weg van een kind. In vakanties kun je nog wat doen, als je het geld hebt en de tijd... De meeste banen geven maar 6 weken vrij, terwijl je kind er zeker 10-13 weken vrij heeft van school...
Dus dan papa, dan mama met de kinderen, de rest opvang... De komende jaren werk je helaas alleen voor de dure kinderopvang en is ontdekken en echt ontwikkelen, op hoog niveau er niet meer bij. Je moet het dus hebben van die eerste 4 jaar! Dan is een kind ook nog eens gratis in de treinen door Europa, en over de hele wereld is er reuze veel korting van tickets, tot aan slaapplaatsen gratis voor kinderen, als er 1of 2 volwassenen betalen. De regering pushed ons, om alleen met babies te reizen als je er op uit wilt. En geeft verder geen ruimte voor een echt werelds bestaan met grotere kinderen. Waardoor de visies van kinderen, de "thuisblijvers", krimpen. Ze verliezen het contact met de werkelijkheid van een totale wereld, en komen alleen nog soms daar waar ze eerder zijn geweest, op de aardbol... Vanaf nu moet je ze in Nederland vermaken... en daar is niet veel meer dan een speeltuin en af en toe een verjaardagspartijtje, wat bossen, en een zee met lage golven en alleen maar school... Geen werkelijk leven weet elke volwassene die gereisd heeft en een goede baan heeft. Zeker de volwassenen die eerst zelf lekker zijn uitgeraast en de wereld verkenden voordat zij laat aan kinderen begonnen. die hebben over de wereld allemaal baantjes gehad en informatie verzameld over de echte wereld. Waarna ze nu uiteindelijk ook "vast" zitten in bekrompen Nederland... Wat is lokaal leven nu eenmaal in zo'n klein landje, niets reeël... Journalisten, mensen in de economie, het zakelijke leven, toerisme is allemaal verbonden aan de hele wereld. We kopen in in Japan en China en verkopen weer door aan duitsland etc. Dus je kinderen moeten wel mee om later echt goed te zijn in hun werk... Dat over de hele wereld gaat! Ze worden in Nederland niet voorbereid op zo'n werkelijk werelds bestaan waar de zaken logischerwijs over de hele wereld gaan, aangezien we er op wonen! En zelf niet redzaam zijn zonder contact met de wereld. Daarbij zo leuk is Nederland ook niet, om dan maar het alleen te doen... We zijn sociale dieren, die van vakantie houden, van ontwikkeling en samenwerking... Die schooltijd is een teistering en maakt meer kapot dan men lief is...
Je kunt het ook zo zien. Nederland is nog arm, en kan nog niet lange vakantie weken veroorloven in alle beroepen, waardoor ouders gedwongen zo weinig met hun kind kunnen zijn. En allemaal gedwongen door de arme situatie vast zitten aan "thuis". Een plaats waar ze toevallig geboren zijn... Iedereen is happier onder de warme spaanse zon aan zee, of een ander land met veel meer natuur, of een gebied waar je echt eens een wild dier kan zien...etc... Maar we zitten hier, alsof het geld er nog niet is voor een echt leven... En zo groeien onze kinderen op... Geschokkeert als twintiger dat de wereld wel "open" is! Vol avontuur! En vol extra werk en mogelijkheden! Zonde dat u mij dat niet leerde overheid!
Dus wat uw kind nu leuk vind, is erg gedwongen door deze context waarin we leven... Het mag niet zoveel meer dan eens een simulatie spel op de WII, of op een ander computersoort... En mag niet zoveel meer dan dromen met TV kijken. En lezen over wilde dieren en fonteinen in Parijs, de liefdesstad en romantiek in Seattle... Allemaal ver weg! Voor ooit op een dag!
Dus houden we ze nog even bezig met nog meer knutselen tegen verveling. Allemaal een hobby en nog extra lezen als tijdsverdrijf.
Er zijn vroege vogels die aan deze tijd beginnen op hun 4e en late kinderen die door gaan met dit soort spellen tot 10... Na 10, tienertijd is er een heel andere wereld voor 4 ook, baby, peuter,kleutertijd!
Na 10 begint een nieuwe tijd, je kind begint aan z'n compleet eigen leven. Jij staat er nog naast en doet steeds minder van deze 4-10 activiteiten, en langzaam aan, wordt je kind steeds meer vrij en kun je samen op wereldreis! In het buitenland studeren en weer echt leven! Spaar alvast voor die tijd! Tot 30 is je kind tegenwoordig onder je hoede... Steeds meer los van jou, steeds meer een eigen leven aan het opbouwen. Om later daarna z'n eigen gezinsleven te beleven. Waarin jij opa of oma zult zijn! Wellicht extra zult oppassen en je kinderen bij zult blijven staan. Ze zal beschermen tegen gevaar en ze op weg helpt naar meer eigen vrijheid, met je opgebouwde wijsheid.
(Ook kan je kind zodra het tegen het einde van z'n middelbare school tijd is gekomen, en goed engels kan, gratis studeren aan www.coursera.org gratis cursussen aan de universiteiten van over de hele wereld. Voor een gratis, nog betere toekomst...)
Reacties (5)
Duim!