Agnes 1966 schrijft tipje bevrijdingsdag op het forum naar aanleiding van haar artikel http://www.xead.nl/bevrijdingsdag-5-mei-2012-deventer

Toen Bevrijdingspop in Haarlem nog als bevrijding voelde.

Agnes 1966 schrijft tipje bevrijdingsdag op het forum naar aanleiding van haar artikel http://www.xead.nl/bevrijdingsdag-5-mei-2012-deventer , wat veel gelezen wordt via google.. Inspiratie, niet door Google,  maar om het bevrijdingsgevoel wat ik in de loop der jaren heb zien vergaan.

 

1980: de eerste keer Bevrijdingspop in Haarlem

Bevrijdingspop in Haarlem is het geesteskindje geweest van de Jonge Socialisten, de jongerenorganisatie van de PvdA.Bevrijdingspop werd in 1980 opgericht door de toen 16-jarige Ilco van der Linde. De eerste jaren vond het festival nog binnen plaats met slechts enkele honderden bezoekers. Vanaf 1984 werd het festival door de 5 Mei Kommissie van de Jonge Socialisten georganiseerd  en vond het festival in de open lucht plaats, het eerste jaar op het Prinsenhof. Tot 1988 is Bevrijdingspop door de JS het georganiseerd. Toen was het bezoekersaantal inmiddels gegroeid naar ruim 10.000. Sinds 1988 organiseert Stichting Bevrijdingspop het festival en  bezoeken jaarlijks zo’n 150.000 mensen Bevrijdingspop.

Bevrijdingsdag. Ik weet nog hoe het begon. Bevrijdingspop in de Haarlemmerhout van Haarlem. Het eerste Bevrijdingspop van Nederland welteverstaan!
Bevrijdingsdag. Vrijheid. Liggend op het veld; dansend, pratend en wat al niet meer. Freedom dat was wat je voelde. Het veld kon je vanaf alle kanten vrij belopen; je eigen drinken en eten meenemen kon ook... Een stukje vrijheid....

 

Uiterst rechts van het podium!

My God, dat was de plek, waar ik altijd afsprak. Geen mobiele lastpakken, indertijd. Daar, uiterst rechts ontmoetten en dan een plekje zoeken, in de volle zon in de Haarlemse Hout. Anders onder een fijn plastic bouwfolie, bij minder weer.
Een bos wat ooit tot Den Haag reikte... Een Armada zullen ze er niet van gebouwd hebben, maar hier en daar een VOC-scheepje zou ik niet durven uit te sluiten.  Kortom: een pracht locatie voor bevrijdingsdag!

 

Bevrijdingspop in de Haarlemmerhout.

Altijd gezellig en enige voorbereiding kon het nog leuker maken.
Jerrycans vol met Tequilla Sunrise hadden we gemaakt. Joehoeee! Voor op het veld.
Niet vollopen hoor, gewoon voor een ouderwetse Hollandse gulden kreeg je bij ons een cocktail.
Als die meuk op was? Nah, dan flitsten we richting huis, om nieuw te maken.
Luna woonde om de hoek, dus zo gepiept. De gezelligheid; daar ging het om..
Rondom het veld, was niets... 
Aan alle kanten een weg naar de vrijheid.
Geen enkele belemmering weerhield je te gaan en te komen.
Bevrijdingsdag. We vierden vrijheid.. You come and you go.

Het jaar erna, we gaan het grootst aanpakken!
Joehoeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
Welke wereldberoemde band er was, dat jaar. Ik weet het niet meer. Ze kwamen wel met een helikopter en dat was toen nog uniek. We hebben het over eind jaren 80; begin jaren 90
Luna en mijn persoontje hadden bedacht, dat ons stekkie op het veld nog leuker moest worden. Of nee..Loiker.. noemden wij dat. We hadden volop voorbereidingen getroffen. Jerrycans Tequilla Sunrise gemaakt. (Met veel liefde!)..  Zelfs aan de aankleding hadden we gedacht. Iedere Zonsopgangs-Tequilla had een eigen gefabriceerde Centerpiece... Oftewel, opgekuiste parapluutjes, die je normaliter op ijsjes vind. Dan effe anders...
Het werd een feest. Lol alom. Let's stick together.

 

Dat gaat door....
Bevrijdingsdag was een vaste hit. Een dag die je in het begin van het jaar al vrij plande. Bevrijdingspop was te gek. Goeie bands, gratis entree, je drankjes en hapjes kon je meenemen. Je hele sociale omgeving kwam je er tegen. Kicken toch...

Maar toch, veranderde dat vrijheidsgevoel.

 

 

Hekken omsluiten de Haarlemmerhout.

Bepakt en bezakt komen we aan; het wordt weer leuk dit jaar, dat gevoel, overheerste onze verwachtingsvolle geesten.
We kijken wat raar op als de hele Hout door hekken omsingeld blijkt te zijn.
Ach ja, veiligheid..
Nietsvermoedend lopen we de poortjes, omgeven door stalen hekken, in.
Tja....
De gezellie jerrycans moesten de containers in.
Tja.....  PIEP  had het alleenrecht gekregen en moest daar natuurlijk dik voor betalen.
De jerrycans gingen in de container.
Biertje of wijntje of frisje voor een vast duur tarief.
Wel even aansluiten in de rij, want er moeten eerst muntjes gehaald worden.
En hekken.
Hekken op bevrijdingsdag....

Een jaar later
Luna had dat jaar diabetes gekregen en haar eigen ding-dongs meegenomen.
Dat werd uitgelegd. Tot en met verklaring van diabetes aan toe...
Tja,  PIEP...  verkocht geen Cola Light...
Ruw werden haar drankjes en eigengemaakt voedsel in de container gestort...
Een paar uur later vertrokken we..

De jaren erna
Wil je op bevrijdingspop binnenkomen moet je wat doorstaan.
Geloof me: “ik heb niets te verbergen”

zie dit artikel:   http://www.xead.nl/hoe-veiligheid--anno-2011-hutspot-gewordt

Maar..
Als ik een bevrijdingsfeest vier, door hekken moet, gefouilleerd wordt; mijn eigen dieet-voer niet mee mag nemen, dan gaat de pret er wat vanaf...

En zeker
En dat is een feit
En de reden dat ik bevrijdingspop mijdt...
Als je een kleurling bent, of anders oogt,  word jij juist altijd gefouilleerd.
Ik als blondje mocht altijd doorlopen.. gekleurde maatjes tot de draad geïnspecteerd.

Bevrijdingsdag. Hoezo?

 

Bevrijdingsdag? Dat is de dag, die ik prijzen zal, die ene zonsopgang, dat onze wereld bevrijd is van alle vooroordelen, grenzen en afbakeningen; een wereld waar wij nu iedere dag een stukje verder van raken.

Bevrijdingsdag? Ik vier het thuis. In gepaste stilte... 

 

   

 

Voor de die-hards: http://bevrijdingspop.nl/

 

 

 

Meer reacties weergeven