Waarom willen tegenstanders van Facebook geen persoonlijke Facebookpagina aanmaken, wat zijn hun argumenten? In dit artikel volgen de meeste argumenten die de krant Het Nieuwsblad heeft gepubliceerd in haar krant van vrijdag, 25 mei 2012. Bij elk argument heb ik zelf ook wat bijgeschreven, hoe mijn relatie tot Facebook is op dat gebied.
2.148 Vlamingen en Nederlanders tussen 18 en 62 werden ondervraagd door Ralf Caers, professor Sociale Media aan de Hogeschool - Universiteit Brussel.
De meeste mensen geven dit aan als reden waarom ze geen Facebookpagina willen aanmaken. Ze willen hun leven niet te grabbel gooien op het internet, waar iedereen het kan lezen.
Zelf gooi ik mijn leven ook niet op Facebook. Raar of zelden zal ik een statusupdate doen of het moet iets zijn wat ik echt even wil delen met de rest. Ik ben van het principe degenen die willen weten wat ik doe, zullen het ook wel te weten komen als het uitkomt.
Een tweede leven, online, zien de tegenstanders niet zitten. Veel leden van Facebook spenderen uren op de sociale netwerksite en verwaarlozen zo het echte leven. Uren spelletjes spelen, constant statusupdates van anderen lezen, etc… veel bezig zijn met andere zaken dan jezelf en wat het leven je te bieden heeft. Nochtans is Facebook wel handig om het leven buiten de website als verlengstuk te gebruiken. Het is bijvoorbeeld gemakkelijk om vragen te stellen i.v.m. school. Het is hetzelfde als wanneer je simpelweg een berichtje via je mobieltje stuurt of een email verzendt naar een klasgenoot. Facebook is op dat gebied snel en efficiënt en bovendien kunnen meerdere mensen op een vraag reageren en krijg je misschien onverwachte en nuttige antwoorden.
Zonder Facebook zou je al meer inspanningen moeten leveren om van sommige zaken op de hoogte te blijven. Maar anderzijds zou je zonder Facebook terug de meer persoonlijke manieren van communicatie leren: telefoneren, kaartjes of brieven sturen, …
Persoonlijk gebruik ik Facebook vooral om vragen te stellen i.v.m. schooltaken, om op de hoogte te zijn van bepaalde evenementen en de verjaardag van je vrienden niet te vergeten.
Pleegt Facebook geen inbreuken op privacy? Het is nog steeds niet 100% geweten, wat voor tegenstanders voldoende is om geen account aan te maken. Men vreest bijvoorbeeld dat mensen, waarvan je niet wilt dat ze bepaalde informatie lezen, toch te lezen krijgen. Of dat het account gehackt kan worden.
Het is een kunst om dezer dagen geen account aan te maken. Vrienden zagen de oren van je hoofd om eentje aan te maken want het is superhandig. Nou, iets wat je niet kent en nooit hebt nodig gehad, zal je ook nooit kunnen missen en nodig moeten hebben. Maar de meesten, zoals ik, bezwijken en maken een account aan. Wat je er daarna mee doet, kies je natuurlijk zelf.
We leven in een steeds drukker en stressvoller leven. Na het werk of school hebben de meesten nog hobby’s uit te oefenen en/of moet er huiswerk gemaakt worden. Waar vindt men de tijd dan nog om urenlang op Facebook te spenderen? Het is geweten dat Facebook een perfect middel is om de tijd te doden wanneer je ergens moet wachten, maar daar zit het probleem net. Is er dan iets mis met een boek te lezen? Ik merk het extreem hard op de hogeschool waar ik les volg. Soms heb ik tussen 2 lessen een pauze van 2 uur en dan ga ik in de bibliotheek wat werk verrichten voor school of dergelijke. Sommigen gaan een pintje drinken, sommigen gaan wat sporten en daar is helemaal niets mis mee. Spijtig worden deze mensen meer zeldzaam want de meeste studenten zitten achter de computer Facebookgames te spelen (ik zou niet eens weten hoe ik er moet aan beginnen): eindeloos vooruit starend, de ene hand ondersteunt het hoofd en met de andere hand bedienen ze de muis en klinkt er een constant geklik op die muisknop. Dat is gewoonweg je tijd doden, er zijn toch andere zaken om iets met je tijd te doen?
Toen ik mijn account aanmaakte, heb ik gezworen nooit met die spelletjes te beginnen en na bijna 2 jaar weet ik nog steeds niet hoe ik er moet aan beginnen, ondanks de ontelbare en irritante uitnodigingen van anderen.
Alle statusupdates, alle privéberichten, die honderden foto’s op je profielpagina…Neen, die zijn niet van u, van mij of van je oma. Neen, die zijn en blijven eigendom van Facebook. Het heeft het recht om alles wat je op Facebook plaatst, te mogen gebruiken voor andere doeleinden, meestal commerciële. Je profiel verwijderen heeft geen zin, het spelletje gaat gewoon verder.
Wie kan het wat schelen, buiten de alleenstaande buurman in zijn boxershort, dat je bijvoorbeeld gaat douchen? Of dat je net je nageltjes hebt gelakt? Dit is gewoonweg geen nuttige informatie, volledig nutteloos, niets waard, brengt je leven niet in hogere sferen. En toch zijn er mensen die constant zo’n zaken lezen en erop reageren.
Een klein percentage, zo’n 12%, meent dat Facebookgebruikers kunnen vergeleken worden met voyeurs of dat ze zich als kinderen gedragen. Het is inderdaad wel vreemd wanneer je iemand ergens tegenkomt en die begint over je laatste tripje naar Hawaï dat je gemaakt had, terwijl je hem of haar hier persoonlijk niets over had gezegd. Ah wacht, je had het wel op Facebook geplaatst. Maar het feit dat die persoon er zelf over begint, geeft tegenstanders van de website het gevoel dat je gestalked wordt.
Een klein deel van de – in dit geval kun je het eigenlijk niet zo noemen – tegenstanders weet simpelweg niet wat Facebook is.
Een kleine minderheid gaf aan als argument: Ik vind het te kinderachtig (10%), of ik ben er te oud voor (4%), het is aanstellerij (3%) en ik heb weinig vrienden die actief zijn op Facebook (2%).
Artikel geschreven op: Zondag, 27 mei 2012
Artikel laatst gewijzigd op: Zondag, 27 mei 2012
Tekst: Het Nieuwsblad van vrijdag 25 mei 2012
Figuren:
Reacties (5)
En er staat minder op dan bij XEAD.nl
Pork geeft de DUIM.
DRIMPELS.