Liefde en genegenheid is nooit verkeerd Had ieder mens dat maar geleerd
Als de sterren aan de hemel staan
Als de bomen beschenen worden door de volle maan
Als de avond het woud en omringend landschap met zijn duistere deken
Als het licht van de dag begint te verbleken
Als de zon zijn plek met de sterren en de maan verruild
Als de wolf naar de maan huilt
Is er weer een dag verstreken en voor bij
En begroet je de avond vrij en blij
Kijk je uit over het landschap beschenen door die zachte gloed
Het licht van de maan maakt je blij, doet je goed
Het licht van de maan maakt herinneringen bij je los
Herinneringen die je bezorgen een zachte blos
Herinneringen van die nachten nog niet zo lang geleden
Die nachten waarbij jij in zijn armen was gegleden
Die nachten zo vol passie en kracht
Die nachten die je niet voor mogelijk hield en had verwacht
Nachten zo passievol en vol vuur
Nachten die duurden menig uur
Al die herinneringen glijden in je herinneringen weer voorbij
Herinneringen je zo zoet smaakten en je maakte zo blij
Je kijkt naar de maan die zo helder en vol daar aan de hemel staat
En met zijn zachte schijnsel zo teder streelt je gelaat
Je hoort het gehuil van de wolf naar deze zelfde maan
Je kijkt op en ziet de wolf daar op het bospad staan
Je kijkt naar de wolf die daar staat en naar jouw staart
Je hart slaat sneller met een sneltrein vaart
Je voelt weer wat je eerder gevoeld had
Een gloed in je zo warm en apart
Je weet het niet te omschrijven zo heerlijk en onbeschrijfbaar
Een gevoel zo heerlijk en toch verwarrend en raar
Een gevoel dat er eigenlijk niet mag zijn
Een gevoel toch zo heerlijk en fijn
Je weet dat je naar die ander eigenlijk niet zo mag verlangen
Toch houd dat gevoel je in zijn greep gevangen
Maar is liefhebben en liefde geven dan zo verkeerd
Het verlangen is als een vuur dat alles verteerd
Is het dan een misdaad die ander te begeren
Ja, het kan iemand bezeren
Maar het gevoel is zo puur en zuiver
Dan opeens voel je een rilling een huiver
Je voelt twee zachte armen die je omarmen
Je voelt hoe zijn lichaam je begint te verwarmen
Langzaam draai je je om
En valt in zijn armen heel stil en stom
Jouw lippen zoeken gretig de zijne
Zijn kussen smaken naar de zoetste wijnen
Je voelt je smelten en voelt hoe jullie lichamen elkaar vinden
Je voelt hoe zijn lippen en zijn handen je beginnen op te winden
Langzaam zakken jullie weg in een roes van liefde en geluk
Jouw avond kan niet meer stuk
Je zweeft op wolken van geluk en genot
Je leeft in een paradijs tot
De zon weer opgaat en hij moet gaan
Je kijkt hem na terwijl je voor het raam blijft staan
Dan zie je die wolf weer op het bospad staan
Die zich langzaam omdraait om het woud in te gaan
Nog eenmaal hoor je hem huilen naar de maan
En je schrikt op je had hem verstaan
Liefde en genegenheid is nooit verkeerd
Had ieder mens dat maar geleerd
Reacties (12)