Laag vliegen, dat vond ik pas een hoogtepunt.

In een eerder artikel vertelde ik over mijn luchtdoop, vandaag vertel ik over mijn tweede vlucht een korte binnenlandse vlucht. We gingen met een klein vliegtuigje, een heel aparte ervaring.

Laag vliegen, dat vond ik pas een hoogtepunt.

Hoe het begon 

Mijn luchtdoop beleefde ik in een grote Boeing 747 van  KLM, die plaats bood aan ruim 400 passagiers, op een 11 uur durende vlucht van Amsterdam naar Johannesburg. De tweede vlucht zou ik maken in een klein Haviland toestel van South African Airlines.  Na een overnachting in de omgeving, staat de tweede dag een binnenlandse vlucht van Johannesburg Airport naar Hoedspruit op het programma, een reis van hemelsbreed 344 km. We checken in bij Domestic flight (binnenlandse vlucht) op Johannesburg Airport. Het gaat hier allemaal heel wat minder formeel als op Schiphol. De koffer wordt gewogen en meegenomen. De dames bij de incheckbalie zijn erg vriendelijk en belangstellend. Dan gaan we verder door de douane, waar de handbagage wordt gecontroleerd. We zoeken waar we moeten boarden en gaan daar vlakbij even wat drinken. Om 11.50 uur mogen we door het poortje en de bus in, omdat de luchthaven van Johannesburg groot is brengt die ons naar het vliegtuigje.
We kunnen nog niet instappen, want er wordt nog gepoetst. Dan is het zover, via een trapje mogen we het vliegtuig in. De Zuid Afrikaanse dames zijn nog druk in de weer met emmers en dweilen.  Het tweede deel van onze reis kan beginnen

Het vliegtuig met instructies

We vliegen met South Africa Airlines in een Havilland DCH – 8 Dash , een klein vliegtuig, dat plaats bied aan 37 passagiers. Aan weerszijde staan 2 rijen stoelen en voorin bij de cockpit is een toilet, achterin is een klein keukentje. We hebben een plaatsje bij de nooduitgang, daarom krijgen we persoonlijk uitleg van een stewardess, hoe we in geval van nood de deur kunnen openen. Pfff... dat geeft moed! Hebben we het begrepen, vraagt ze vriendelijk, anders zullen we een andere plaats krijgen toebedeeld. Nou laat ons hier maar zitten hoor, we snappen het en hopen het niet nodig te hebben...

De vlucht

We stijgen op, dat voelt wel heel anders dan in de Boeing, je hebt veel meer het gevoel van vliegen. Wat is dit gaaf !! We zien de propellers draaien en de roestige bouten lijken te trillen, maar we vliegen veel lager nu, zodat je alles mooi kunt zien. In de bochten gaat het vliegtuig helemaal schuin hangen, heel apart en heel mooi, dan kun je alles nog beter bekijken. Dit is genieten! We zien het landschap veranderen van stad naar landbouw. Dan wordt het landschap natuurlijker en komen de heuvels, waar achter ook Hoedspruit ligt.. Ik beleef alles in een euforie, nog even en dan zal ik na lange tijd mijn zusje weer in de armen sluiten.

Het landen

Dan zijn we er al weer, 1 uur en een kwartier vliegen. We zien het landingsgestel uitklappen, we dalen en gaan landen op Hoedspruit Airport. Dit wordt ook wel East Gate Airport genoemd, het is een kleine militaire luchthaven. Als we bijna aan de grond staan, zegt de piloot ”cheeta aan de rechterzijde langs de landingsbaan”. We taxiën al, dus gauw nog even kijken. Hij zit daar heel stil naar ons te kijken. Wat een ervaring, nauwelijks de grond geraakt en het eerste wild al gespot. Later horen we , dat een aantal cheeta’s speciaal zijn uit gezet in de buurt van het vliegveld om de vogels te verjagen.

We verlaten het vliegtuig via het trapje, de koffers zijn inmiddels al op een tractor met kar geladen. Wij moeten over een paadje naar een klein gebouwtje lopen. Zouden hier ook cheeta’s zitten, toch maar even goed rond kijken!!!

Door de douane stelt hier niet veel voor, er staan 2 vriendelijk knikkende beambten en je mag meteen verder. De koffers wachten een stukje verderop, netjes langs de stoeprand.

Meer lezen van Mereltje kijk op Mereltjes jouwpagina of volg Mereltje op Mereltjes Blog. Heb je alleen interesse in reisverhalen, dagje uit en tips volg dan op Wereldspotterblog  
© Mereltje, maart 2011