Het bestandssysteem van een besturingssysteem gebaseerd op Linux ziet er helemaal anders uit dan het bestandssysteem van het populaire besturingssysteem Windows. Het biedt meer flexibiliteit en stelt hoge eisen aan data integriteit. Dit artikel vormt een belangrijke basis om de betekenis van de hoofdmappen en de indeling van het Linux bestandssysteem te begrijpen.
Het Linux besturingssysteem wordt in een aantal distributies aangeboden. De meeste daarbij zijn gratis verkrijgbaar. Door een verbeterde gebruiksvriendelijkheid zijn er enkele distributies die inwinnen aan populariteit en aanhang. Enkele voorbeelden zijn: Ubuntu, Fedora, openSUSE, Mandriva. Maar de organisatie van het bestandssysteem ziet er daarbij helemaal anders uit dan het Windows besturingssysteem dat nog steeds het meest gebruikt wordt op de desktop computer.
Voor de meeste Linux distributies wordt het bestandssysteem EXT gebruikt. EXT staat voor 'extended file system' (wat uitgebreid bestandssysteem betekent). De laatste versie is EXT4. Het werkt sneller dan zijn voorganger EXT3 voor aangebrachte optimalisaties. Bij EXT2 werd nog geen gebruik gemaakt van een journaal. Het journaal houdt alle veranderingen aan het bestandssysteem bij waardoor een snellere controle en herstel van data mogelijk is. Onder andere daardoor is defragmenteren niet nodig, wel wordt er regelmatig op fouten gecontroleerd (bvb. tijdens het opstarten).
In een DOS/Windows systeem wordt elke partitie van de harde schijf aangesproken door een letter (standaard startend bij de letter 'C') gevolgd door een dubbele punt ':' en een backward slash '\'. Een diskette drive heeft de letter 'A' (en een tweede diskette drive de letter 'B'). Andere opslagmedia (zoals een CD-ROM drive, DVD-ROM drive, Iomega ZIP drive, geheugenkaartlezer, netwerkdrive, externe harde schijf) krijgen een oplopende letter. De letters van de opslagmedia kunnen gewijzigd worden volgens persoonlijke voorkeur.
Het Linux bestandssysteem start vanaf een zogenaamde 'root', voorgesteld door een forward slash '/'. Vanaf hier wordt de mappenstructuur opgebouwd. Andere partities van de harde schijf of andere opslagmedia worden dan 'gemount' (of gelinkt) aan een submap onder de 'root'. Dit maakt het dus mogelijk om mappen te laten verwijzen naar andere partities. Deze manier van werken zorgt voor veel flexibiliteit.
In tegenstelling tot het DOS/Windows bestandssysteem, zijn de namen van bestanden en mappen hoofdlettergevoelig in het Linux bestandssysteem. In een Linux omgeving zijn dit enkele belangrijke hoofdmappen vanaf de root directory:
Reacties (2)