Dit artikel gaat over hoe de aarde is ontstaan. De bijbel (Christelijk) zegt dat god ons heeft gemaakt, Koran (Moslims) praat over de heilige Allah, en dat is het nog lang niet het enige geloof. Boeddhisme is er ook en nog veel meer. De mensen die niet gelovig zijn die praten over de Oerknal. En dit artikel gaat dus over de Oerknal ;)
In het begin was er enkel een enorme, massieve, gasachtige plek in ons lege heelal. Op hetzelfde moment en willekeurig wordt er genoeg energie geproduceerd om de binding van de zwaartekracht, die dit massieve lichaam bij elkaar houdt, te breken, en door heel de ruimte te exploderen in ontzettend hete deeltjes.
In minder dan een miljoenste van een seconde beginnen zich protonen, neutronen, elektronen en hun anti-deeltjes te vormen.
Na verloop van tijd, beginnen deeltjes af te koelen waardoor zij energie afgeven, die hen in staat stelt zich te verenigen en daardoor het eerste en meest eenvoudige ion (elektrisch geladen atoom) te scheppen, waterdamp, en ook een paar meer massieve atomen.
De tijd verstrijkt; er komen overvloedig atomen in het heelal. Zij beginnen zich samen te trekken door atoomkrachten en de zwaartekracht. Gasachtige lichamen worden meer massief, trekken meer atomen aan en worden massiever. De zwaartekracht van deze vroege lichamen is zo groot, dat zij bezwijken door hun eigen zwaartekracht, en gaan samensmelten.
Waterstofatomen verenigen zich, grotere atomen en enorme hoeveelheden energie voortbrengend, genoeg energie om deze sterren niet te laten bezwijken.
Uiteindelijk komt er een eind aan het samensmeltingsproces en explodeert de ster, nog grotere atomen door het heelal verspreidend.
Na verloop van tijd verzamelen en verenigen deze atomen zich en vormen planeten, kleinere sterren, asteroïden (kleine planeten) en talrijke, andere, vaste lichamen.
Hier een redelijk goede afbeelding waar je kan zien hoe de stukjes rond vlogen.
De aarde is ongeveer 5.000.000.000 (5 miljard) jaar geleden ontstaan uit een wolk van gas, stof en puin. Dat gas was er al heel lang. Dat ontstond toen het heelal werd "geboren". Het stof en het puin waren afkomstig van sterren.
Als een ster stopt met lichtgeven dan blijft er iets over. Bij een kleine ster is dat meestal koolstof. Koolstof is bijvoorbeeld het spul waar het staafje van een batterij van is gemaakt. Als een grote ster aan het eind van zijn leven is, dan geeft dat een verschrikkelijke explosie. Daarbij worden de grondstoffen voor steen gemaakt, maar ook goud, ijzer, koper, enz.
De wolk van gas, stof en puin begon heel lang geleden samen te trekken en daarbij ook langzaam te draaien. Het lichtste kwam in het midden terecht.
Daar ontstond de zon. Dat gas bestond voor het grootste deel uit waterstofgas. Op de aarde komt het ook voor. Vroeger werd het veel gebruikt om ballonnen te vullen, zodat die omhoog konden stijgen.
De zon werkt op waterstofgas. Kijk ook eens bij Hoe zit een ster in elkaar?
Meer van de zon af ontstonden de planeten. Het dichtst bij de zon ontstonden de planeten die voornamelijk uit steen bestaan, zoals Mercurius, Venus, de Aarde en Mars.
De planeten die daarna komen, Jupiter, Uranus, en Neptunus bestaan voornamelijk uit gas. het zijn grote gasbollen. De buitenste planeet heet Pluto en die bestaat uit een mengsel van steen en ijs. Die planeet is waarschijnlijk niet ontstaan in de buurt van ons zonnestelsel.
Wat is dat, een zonnestelsel? Wel, dat zijn de zon en de planeten en natuurlijk ook de manen die om de meeste planeten draaien.
De aarde was in het begin een gloeiende bol gesteente. Het heeft heel lang geduurd voordat zij aan de buitenkant was afgekoeld. Maar je weet: van binnen is de Aarde nog steeds gloeiend heet. Als er een vulkaanuitbarsting is, dan kun je dat nog zien.
Tot zo'n 2 miljard jaar geleden waren er behalve de zon en planeten nog heel wat brokstukken in de ruimte. Die kwamen vaak op de planeten en de manen terecht. Op de aarde kun je dat soms nog zien, maar de meeste sporen daarvan zijn nu verdwenen, door weer en wind.
Op de maan heb je geen weer en wind. Daar kun je de sporen van de inslagen van de brokstukken nog zien. De maan heeft namelijk heel veel kraters.
De geschiedenis van de Aarde schetst het ontstaan en de ontwikkeling van de planeet waarop de mensheid leeft. Volgens gangbare wetenschappelijke inzichten is de Aarde ongeveer 4,56 miljard jaar (4.560.000.000 jaar of 4,56 Ga) geleden gevormd door accretie van materiaal uit de Zonnenevel.[1] De ouderdom van de Aarde is vastgesteld door radiometrische datering van de oudste gesteenten en meteorieten (de andere planeten uit ons Zonnestelsel zijn ongeveer tezelfdertijd ontstaan). Ter vergelijking: het heelal ontstond waarschijnlijk met de oerknal, naar schatting 13,7 Ga geleden[2] en daarmee is het ongeveer drie keer zo oud als de Aarde.
Dit artikel geeft een samenvatting van wetenschappelijke theorieën over en inzichten in de geschiedenis van het systeem Aarde, dat bestaat uit de atmosfeer, de hydrosfeer, de biosfeer en de vaste Aarde. Deze inzichten zijn ontstaan door ontdekkingen in zeer uiteenlopende vakgebieden, zoals geochemie, geologie, evolutiebiologie, paleomagnetisme, ecologie, seismologie of astronomie. Nog steeds bestaan met name over de vroegste geschiedenis van de Aarde een hoop onduidelijkheden, waarover de wetenschappelijke inzichten nog verschillen.
De enorme ouderdom van de Aarde wordt wel eens aanschouwelijk gemaakt door de geschiedenis van de Aarde te vergelijken met het verloop van een dag, waarbij elke seconde 53.000 jaar voorstelt.
De Aarde (soms de wereld of Terra genoemd) is vanaf de Zon gezien de derde planeet van ons zonnestelsel. Hierin behoort ze tot de naar haar genoemde "aardse planeten", waarvan ze zowel qua massa als qua volume de grootste is. Op de Aarde komt leven voor: ze is de woonplaats van miljoenen soorten organismen.[1] Of ze daarin alleen staat is onduidelijk, maar in de rest van het heelal zijn tot nog toe nergens sporen van leven, nu of in het verleden, gevonden. Radiometrische dateringen hebben uitgewezen dat de Aarde 4,57 miljard jaar geleden is ontstaan[2] en het leven maximaal 1 miljard jaar daarna.[3] Sinds het ontstaan van leven op Aarde heeft de biosfeer (het leven) de aardatmosfeer zuurstofrijk gemaakt, zodat aerobe organismen er kunnen overleven, en de ozonlaag kon ontstaan. Die beschermt het aardoppervlak tegen schadelijke ultravioletstraling, zodat leven op het land mogelijk is.[4]
Het aardoppervlak is voor 71% bedekt met water in de vorm van zeeën en oceanen, de rest bestaat uit continenten en eilanden. Water is noodzakelijk voor het overleven van alle bekende levensvormen.
De lithosfeer, de buitenste laag van de vaste Aarde, is verdeeld in een aantal rigide platen of schollen, die op een geologische tijdschaal (over miljoenen jaren) langzaam over het aardoppervlak bewegen. Deze beweging veroorzaakt de vorming van gebergten en vulkanisme. Onder de lithosfeer bevindt zich de langzaam convecterende aardmantel. De stroming in de mantel veroorzaakt de bewegingen van de platen en vulkanisme aan het aardoppervlak. Onder de mantel bevinden zich een vloeibare buitenkern (waarin het aardmagnetisch veld wordt opgewekt) en een vaste binnenkern. Dit magnetisch veld beschermt het leven tegen de zonnewind en kosmische straling.
De Aarde draait om de Zon in dezelfde tijd dat ze 366,26 maal om haar eigen as draait. Deze tijdsduur wordt een siderisch jaar genoemd. Omdat de rotatie van de Aarde om haar as en de baan van de Aarde om de Zon dezelfde richting volgen (vanaf de noordpool gezien tegen de wijzers van de klok in) is de lengte van het jaar in zonnedagen gemeten precies één dag korter, namelijk 365,26 dagen.
De aardas staat in een hoek van 23,439281° met het vlak waarin de aardbaan ligt, wat de seizoenen veroorzaakt. De Aarde heeft één natuurlijke satelliet, de Maan, die vlak na de vorming van de Aarde moet zijn ontstaan. De aantrekkingskracht van de Maan veroorzaakt getijden in de oceanen, stabiliseert de hellingshoek van de aardas en doet de rotatiesnelheid van de planeet langzaam afnemen.
Als je op de aarde kijkt, zie je bijna altijd leven. Maar het is niet altijd zienbaar zonder gebruik van apparaten. Hoe begon leven op aarde eigenlijk.. En waar komt het eigenlijk vandaan??
Toen er net mensen bestonden, wisten mensen niet veel van het bestaan. Ze dachten dat er een god of meerdere goden waren, die alles hadden geschapen. Die theorie was echt perfect, dacht iedereen. Misschien bestaat er wel een ''god'' (Heeel weinig kans!) Maar toen mensen hun hersens meer begonden te gebruiken zijn er andere theorieen ontstaan die het leven op aarde verklaart.
Hier een bijvoorbeeld van een theorie: Leven op aarde is ontstaan door een andere planeet. In het jaar 1884 zei een zweedse man die Svante Arrhenius heten een theorie, die hij zelf Panspermia noemde. Hij dacht dat micro-organismen in de ruimte zijn ontstaan door vulkanische uitbarstingen van planeten die luchtstromen hebben. Hij zei ook dat micro-organismen zijn gestoten door de ruimde doordat er druk werd uitgeoefend door de stralen van de zon. Hij dacht dat in 14 maanden een micro-organisme bij onze dichtbijzijnde ster Alpha Centauri uit ons zonnestelsel gestoten zou worden. Die ster deed 4 lichtjaren van de aare, slechts in 9000 jaar zou bereiken. Arrhenius veronderstelde dat zó het leven de aarde bereikte.
Dit lijkt echter niet waarschijnlijk, omdat wij geen levensvormen kennen, die de extreme omstandigheden van de ruimte, de heel hoge of erg lage temperaturen, de immense straling enz., kunnen overleven.
Niemand weet heel precies hoe het is ontstaan. Er zijn wel ideen.
Als zo'n idee logisch klinkt, en goed is uitgelegd dan noemen we het een theorie.
Een van de bekenste theorie van het heelal is de Big Bang theorie. Een andere naam voor die Theorie, heet de Oerknal.
Die theorie zegt dat het heelal dicht bij elkaar zat gepakt. Er was één zeer kleine, vreselijk hete bol van materie. En die dichtheid moet echt heel groot zijn geweest.
En die bol klapte rond 18 miljard jaar geleden. Hoe die explosie is ontstaan zullen we nooit achterkomen. Heel snel vlogen er veel stukjes door de ruimte. In enkele minuten ontstond bijvoorbeeld waterstof en helium.
Jaren later onstonden er ook sterren stelsels. (Die ook wel melkwegstelsels genoemd worden.) En afzonderlijke sterren.
Reacties (7)
Als een topwetenschapper al erkent dat de wereld niet ontstaan kan zijn door een oerknal, wat bewezen is, wie zijn wij dan om dat tegen te spreken. En Steve Hawking is net zo ongeloofwaardig als de duivel.
Rachel
En het feit dat je nog zegt dat hij een dak boven ons hoofd geeft slaat ook nergens op.
Je moet vast niks weten over al die miljoenen kinderen die doodgaan omdat ze niks kunnen eten? In een god geloven is net zo geloofwaardig als geloven in een vliegend spaghetti monster.
En Richard Dawkins is juist een van de wetenschappers die zegt dat god niet bestaat. Richard Dawkins is namelijk een atheïst.
Dus dat je dat voorbeeld hebt gegeven was niet zo slim.
En het is nog nooit bewezen dat god bestaat, en er is wel bewijs gevonden dat de oerknal wel heeft bestaan.
Maar dan heb ik toch even een vraag aan jou. De theorie van de schepping is namelijk ouder dan de theorie van de oerknal. Wetenschappelijk geldt dat een theorie standhoudt tot aangetoond is waarom die theorie niet juist is.
Een wetenschappelijk bewijs is verder alleen geldig als een proef herhaald is of kan worden. Daar heb ik wat betreft de oerknal nog niets van vernomen. Volgens mij is de oerknal namelijk ook onmogelijk na te bootsen. Dat zou immers ernstige â?? dramatische? - gevolgen hebben voor het hele heelal.
Het feit dat Dawkins atheïst is ontkennen wij niet. Daar zijn we het juist volkomen mee eens. En dat maakt het ook sterker, want hij geeft â?? zoals gesteld â?? aan dat de oerknal als zodanig NIET heeft plaatsgevonden. Hawking en Dawkins kunnen we overigens als evolutionisten over één kam scheren. Daar kunnen we dus heel kort over zijn.
Jouw vergelijking van God met een spaghetti-monster komt overeen met een andere uitspraak van Dawkins. Volgens hem kan inderdaad nooit sprake zijn van schepping door God, maar is het wel mogelijk dat de aarde is ontstaan door intelligente aliens of zoiets. Als je het nou over een spaghetti-monster hebtâ?¦ Knap verzonnen, die theorie; dat staat buiten kijf. Maar wetenschappelijk verantwoord? Dat vraag ik me toch serieus af.
Mijn vraag is tweeledig: waarom is het onmogelijk om te geloven in de schepping en hoe en wanneer is de oerknal bewezen?
Of dat de wereld heel oneerlijk in elkaar zit, al die kinderen die worden vermoord of baby's die worden gebruikt als sekspop.
Als ik zou zeggen dat ik geloofde in een dwerg die magische krachten heeft en mensen in een knip in je vingers kan verdwijnen, zou iedereen me uitlachen.
Maar als mensen geloven in een reus die nu recht voor me staat die dacht : "Hee zal ik eens een arm maken, en een neus en een mond, en zal ik allemaal van die mensen maken die andere verkrachten en pijn doen maar ik heb veel macht en kan gewoon een mooi leven maken." dan is het ineens normaal. En ik had trouwens niet verteld dat het bewezen was, ik zei dat er bewijzen waren gevonden van de oerknal.
Het is nog nooit bewezen dat god bestaat, of dat de theorieën van god bestaan.
Maar er zijn wel theorieën van hoe de wereld is bestaan dat wel bewezen is.
Dus het hele universum is geschapen door de God van de Bijbel.