Kruip in de huid van… Het heeft me moeite gekost om me naar het toetsenbord te begeven om mijn kant van het verhaal te vertellen. Het is een uiterst genante beleving geweest, die ik liever helemaal zou willen vergeten, maar op aandringen van mijn psychiater vertrouw ik u toch mijn grootse kwelling toe, die mijn leven drastisch...

Het is elf uur en de haan heeft me al uren geleden laten weten dat er een nieuwe saaie dag is aangebroken. Ik draai mezelf nog eens om, om me voor te bereiden om op te staan. Met lood in mijn sloffen dwing ik mezelf tot een ontbijt en ik sla de ochtendkrant open. Het zal wel weer een bundeling zijn van allerhande ellende, maar j...

Zwarter dan het donkerste zwart. Mijn hersenen bonken tegen mijn schedel. Ze verzetten zich tegen indrukken en ervaringen die volkomen nieuw zijn. Ze bevinden zich in een gevulde emmer die hard in het rond wordt gedraaid, opdat de vloeistof op de plaats blijft. Temperatuur en ruimte zijn vreemd; alsof ik in het luchtledige zweef...

Illanipi is de naam die mij bij mijn geboorte gegeven is. Mijn moeder heb ik nooit gekend. Haar afbeelding staat in de grot der Groten geëtst; zij was een moedige vrouw. Toen ons dorp onverwacht aangevallen werd, was zij het die de pijl van onze vijand de Kiowa, opving, die voor Mahpia Ithica bestemd was. Ik was nog een ongebor...

‘GOEDEMORGEN VRIENDEN! LEKKER GESLAPEN?’ Ik rek mijzelf uit door mijn armen te spreiden en mijn hoofd in mijn nek te leggen. Ik plaats een hand tegen de pijler van mijn comfortabele appartement en ik zet mijzelf af, waardoor ik de welgevormde kuitspieren van zuurstof voorzie. Ik wissel de handeling met mijn andere been en re...

- ‘Nou jò, dat gevoel had ik nou ook met hem. Heb je hem later nog gesproken eigenlijk? - Dat meen je niet, hij wilde je niet meer zien? - Hartstikke onbetrouwbaar! Ik zei je het toch? Hij stond toen ook al zo met Annelies te vozen! - Ja ja, dat snap ik wel, en ik vind het ook echt zwaar shit voor je.’ Voor mij staat een jo...

En daar sta ik dan. Ik ben me ervan bewust dat ik me nu nog kan omdraaien om verder te gaan in mijn turbulente, woeste leventje, dat menig ander leven moeiteloos uiterst gecompliceerd kan maken. Toch besef ik ook dat ik dit voor mezelf moet doen, want hoe lang kan ik dit volhouden? Ik kijk naar de beschadigde knokkels op mijn ha...

Mijn hoofd bonkt. Ik ben misselijk. In mijn lichaam draaien verschillende temperaturen door elkaar heen in een stroomversnelling die ik niet herken. Het lijkt alsof ik dronken ben; een gevoel dat ik mij vaag kan herinneren. Weer stijgt een helse hitte in me op. Ik wil mijn ogen openen maar dat lukt niet. Het lijkt alsof mijn oog...

Hij weet het. Er gaan geruchten die nooit zullen verstommen. Hij zal nooit verbintenissen aangaan, dat is zijn lot. Vereenzaming, door een verleden dat hem altijd zal achtervolgen; dat is zijn meedogenloos uitzicht. Gevangen in zijn eigen identiteit, is de straf die hij geërfd heeft van zijn opvoeders. Hij schuurt zijn rug tege...