Het voelt alsof ik zweef als een luchtballon Die opstijgt tot aan de horizon Zo licht als een veertje Zit ik in de boeddha houding Ik hoor alleen mezelf Een kloppend hart Mijn levens asem Langzaam aan word ik meegevoert door de luchtstroming Hopend naar een regenboog Die mij doet stralen Opnieuw doet bloeien Bloeien als een bloe...

In de zon die zijn gouden gloed achterlaat Op de bloemen in het veld Die naar de hemel reiken Daar waar rust heerst Vlinders vladderen Vogels vliegen In alle kleuren van de regenboog De wind die de takken van de bomen laat dansen Het gezang van vogels De frisheid van de buitenlucht Die de aromatische geuren van bloemen met zich ...

Ik kijk door het raam naar buiten Alles is grijs Geen vogel die ik zie of hoor fluiten Een slecht humeur is de prijs Ik hoor de wind waait De melodieen van de tocht door een kier Een storm die onrust zaait Geen zomersplezier Wat verlang ik naar de zomer Terwijl de winter nog moet beginnen Ben ik een dagdromer Ik zet mijn zonnebr...

Als de zon die mijn schaduw doet verdwijnen Opkomt en gaat schijnen Voelt het als een goedemorgen Met het zonnetje in huis Een dag zonder zorgen Ik omhels het leven En zeg ik hou van jou Want dat wat ik koester Geeft mij warmte Een deken in de kou Voor de donkere tijden die om mij heen zijn Het is niet te vermijden Ik hoop op de...

Laat mij jou een knuffel geven Omarmen met een hart van goud Ik wil het met je delen in een gelukkig leven Waar onze relatie tot stand houdt Door eerlijkheid en jezelf zijn De innerlijke jij Als ik aan je denk dan verdooft dat de pijn En voel ik mij blij Want ik heb verdriet in die slapeloze nachten Zonder jou ben ik niet comple...

Door het ontbreken van de liefde heb ik het koud Voel me eenzaam en alleen Niemand die van me houd Met alleen de muren om me heen Treur ik weg in verdriet Een zakdoek helpt niet Voor deze tranen Die zich een weg wanen Naar de rivier van treurigheid Waar ik niet in wil verdrinken De pijn maakt me gek Ik wil me niet verminken

Ik ben zo moe van het rennen Laat me even wennen Wennen aan de bank Waarom al die spoed Ik wil slapen Want ik voel me niet zo goed Voorlopig sta ik niet meer op Ik ben liever lui dan moe Met de zorgen uit me kop Ik hoef niet naar bed toe De bank is mijn plek Waar ik kan slapen Even word ik niet gek En tel ik schapen Wens ik dat ...

Verdriet is de roest van mijn ziel Het komt hard aan Ben niet meer stabiel Ik wil me een weg banen Naar geluk en plezier Maar er is geen zakdoek voor mijn tranen Die stromen als een rivier Wil niet blijven treuren In eenzaamheid achter gesloten deuren In tranen die zouter zijn als de woeste zee Het sleurt me als een angstaanjage...

In stilte draag ik de pijn Het verborgen verdriet van lijdende jaren Ik voel me zo niet fijn Alleen een lach van vreugde zal mij bedaren Nu zit ik in het donker Waar ik durf te huilen Waar ik niet voor mij verdriet hoef te schuilen Ik heb mijn tranen niet meer in bedwang Door emoties die mijn hart pijnigen Dat triest en ellendig...