Natuursmurf

‘Ahem, mag ik even uw aandacht? Ook graag de zeepaardjes achteraan. Ik weet dat jullie vol ongeduld staan te springen, maar wacht daar nog even mee tot ik onze hoofdgast heb aangekondigd. Het is inmiddels twee weken geleden dat onze geliefde bultrug Anton onze bescheiden gemeenschap vertegenwoordigde in de “Oceanische Kelen�...

Eindelijk! Mijn laatste ritje voor de vakantie. Ik rij al drie jaar van hot naar her en heb nog nooit een pakje niet kunnen bezorgen. Dagelijks wurm ik mezelf door het verkeer, kriskras door het hele land. Zes dagen per week, soms dag en nacht. Ik bezorg alles: van (waardevolle) postzegels tot mahoniehouten bureaus; zolang het m...

Ze is het offer in de donkerste periode van het jaar. Onder het onheilspellende oog van de bloedmaan wordt ze veroordeeld en terechtgesteld. Geen levende ziel is het waard om zo te sterven. In het licht van het laaiend vuur, in het aanschouwen van de menselijke aard.Liefde en verraad. Verraad en verlangen. Verlangen en dood. Ze ...

‘Edwin!’ Dromerig staar ik over de rand. Het uitzicht is werkelijk fantastisch. Ik kan hier uren blijven liggen. ‘Edwin!’ Een groepje tuimelaars speelt in de zee. Ik speel in gedachten mee. De zon spiegelt zich in het water. Een kleurige regenboog laat zich zien. Oh, wat een ultiem genot. Kon ik maar eeuwig… ‘Edwin!�...

Het was op 11 mei 1943, twee dagen na mijn veertiende verjaardag, dat ik een jong kauwtje redde van een hongerige zwerfkat. Ik droeg die dag voor het eerst de pet van mijn opa, nu mijn pet.Er ging bijna een hele ceremonie aan vooraf. Hij was fier op dat ding, noemde de pet zijn vaste maatje. Opa had hem van zijn vader geërfd en...

De winterse kou deert mij niet ook al dringt het diep door en heb ik al enige tijd geen gevoel meer in mijn armen. Het strakke koord snijdt in mijn polsen. Mijn rug schreeuwt om zijn ongemakkelijke houding en de wond aan mijn slaap lijkt mijn hoofd te verscheuren. Maar ondanks mijn uitzichtloze situatie is mijn blik vast en schi...

“Soms herken ik mezelf niet meer; lijkt het net alsof ik in een droom leef” Zijn werk beheerste zijn leven. Hij wist niet eens meer wanneer hij voor het laatst vakantie had gehad. Het werk hield hem in een staat van alertheid, hield hem nuchter. ‘Harry, ik heb je vriendin, pardon ex-vriendin weer aan de telefoon.’ ‘Zeg...

Verslag van een baanbrekend blauwachtig onderzoek naar de toekomstmogelijkheden van het versmurfingsproces op de mensheid. Sinds ik mijn dorp uit pure armoe verlaten heb in de hoop een (leuke) baan op de kop te tikken ben ik in meerdere avonturen verzeild geraakt, maar mijn nieuwste werkgever maakt het af en toe wel erg bont, wa...

Daar zit ik dan: midden op de Stille Oceaan. Een veredeld roeibootje is het enige wat mij scheidt van het oneindige blauw. Ik draai mijn hoofd naar alle windrichtingen, maar er is niets anders te bekennen dan water zo ver het oog reikt. Hoe ben ik hier gekomen? Een brief in een fles. Aangespoeld bij Hoek van Holland en later met...