Al heel lang loop ik met de gedachte in mijn hoofd om teksten te gaan schrijven,maar ja die twijfel..
Ik weet dat ik het kan,niet arrogant bedoeld,maar mensen zeggen vaak,jij moet meer gaan doen met je inspiratie en creativiteit..
En dan is het moment..Net of je voor de eerste keer op de hoge duikplank staat en de sprong gaat nemen..eng? een beetje
Vanavond was ik op het strand,heerlijk liggend op mijn rug,kijkend naar de strakblauwe hemel,niets anders dan kabbelende water te horen en gezang van de vogels
Her en der blafte in de verte een hond
Ik besefte hoe rijk je bent als je van die kleine dingen in het leven zo kan genieten..Dat het je energie geeft en hoofd helemaal leeg..
Dat gelukzalige gevoel,die intense rust van binnen,dat laat zich niet onder woorden brengen,dat valt niet te beschrijven,dat is een ervaring zo puur
Je neemt ieder detail om je heen in je op,en maakt er een issue voor,een leidraad voor een nieuw stuk wat zich als los zand tot een geheel van woorden mag gaan vormen
Te meer ik nadenk,te minder er uit mijn vingers komt,ik doe mijn pc even uit,om op een rustig plekje te gaan zitten,en dan een stortvloed van statements die ik mag gebruiken,en dus de pc weer aan,en zo bruisend vol ideeen zomaar gaan beginnen,als vanzelf komen zinnen in mijn hoofd,lijkt wel gestuurd door een hogere kracht,mijn ware ik
Perfectionistisch ingesteld,de curser vaak door mijn tekst,want het moet goed zijn,als ik op plaatsen druk moet ik er voor volle honderd procent achter staan en twijfel,dat blijft altijd,bij iedereen die schrijft zal het steeds weer een spannend moment zijn wat de lezers ervan vinden
Niemand is perfect,en ieder zal al werkend een eigen stijl ontwikkelen,dat maakt schrijven zo mooi,al die woorden tot een tekst
Mijn stukken zijn veelal autobiografisch,en met een stuk spirituele impasse om de mensen aan het denken te zetten,diepgang mee te geven
vaak wordt het script met de hand geschreven,rechtsstreeks vanuit het hoofd via de hand op papier,
statements,wat ik denk in steekwoorden,om het later uit te werken
De thematiek is zeer divers,van actualiteit tot alledaagse dingen,maar ook medisch,spiritueel,dan wel poetisch
Als kind had ik schriften vol,met dagboek teksten,waar ik was zat ik te schrijven,niets ontging mij,in soort dagboekvorm pende ik alles wat in mij op kwam neer,een uitlatklep,met lach en traan,soort biografie
Helaas is veel van dit werk met de diversiteit aan verhuizingen verloren gegaan,maar de essentie,de ware levensloop opgeslagen op een schijf in mijn brein
Ik zal jullie meenemen in mijn reis door mijn ware ik,van kind tot heden,om mensen misschien te helpen die dito aspecten van het leven hebben doorstaan en zich door de teksten en openhartigheid,gesterkt en gestend weten,vertrouwt dat een mens nimmer alleen staat
Ik wens jullie met deze woorden een prachtige tijd om mijn teksten te lezen
Reacties (0)