Slapen op een bed vol rozen
Slapen tussen de doornen van het leven
Geen bed te zacht, hard als beton
Waar de slaper op rust, niet hoort
Waar de ogen gesloten blijven
In de chaos van de wereld
Tussen het geweld slaapt de vrede
Alsof er niets gebeurd in de stilte
Van de oorlog en verloren levens
Waar de honger toeslaat als een beest
Waar kinderen schreeuwen van angst
Maar waar volwassen mensen slapen
Op een bed van rozen en beton
Veilig verder dromen, doof geworden
Waar het schuldgevoel wordt afgekocht
Door een gift in een busje of in een Aktie
Keer op keer is er geld voor de oorlog
Geen geld voor honger of vrede
Nee, de economie moet draaien
Moet groeien ten gunste van het kapitaal
De besturen, de aandeelhouders
Het zijn de doornen van de rozen
En wij staan het allemaal toe
Slapen op een bed van rozen
doler, de reiziger
27-03-2017
Reacties (2)
Weten: Wij zijn geschapen door de natuurwet. Ook ons geestelijke leven. Met menselijk gevoel waar geen strijd in zit. Een samenleven met andere mensen waar geen strijd in zit.
We weten maar willen het niet weten.