Ik sta in mijn dorp bekend als de mevrouw met de hond,want zeg nou zelf waar ik ben,is zij
zo een hechte twee eenheid,wij horen bij elkaar,onafscheidelijke eenheid
Ik ga gemiddels een keer of 5 met haar uit ,en we genieten elke keer weerr
ik praat tegen haar en ze kijkt me kwispeledn aan als wil ze zeggen,ik begrijp je
haar snuit tegen mijn hand als ik soms even te kwaad,
rustig maar alles komt goed..
Ik tover een lach op mijn gezicht
de schat..
13 lentes jong is ze,wat grijs om de snuit
mijn kruising labrador/herder
waaks ,trouw en zeer zorgzaam
waar ik ga of sta
loopt zij me achetrna
onrustig als ze evben alleen in huis is
maar ze weet dat ik haar niet vergeet
..........
Maar mee naar de winkel mag ze niet,ik ben zo bang dat iemand haar steelt als ze aan de haak vastzit
dus moet ik die kant op blijft ze thuis
Ik moest een verjaardagskaart voor mijn zoon hebben
hij wordt komende week alweer 32 jaar
wat vliegt de tijd
de passie voor dieren en de natuur heeft hij van mij
ook de band tussen hem en mij zeer hecht te noemen
.......
een scala aan kaarten maar ik ben kritisch en wil een leuke gepaste kaart,eindelijk na velen door mijn handen te hebben laten gaan een gevonden die de toets der kritiek heeft doorstaan,afrekenen en een losse postzegel
Ik doe alles digitaal maar dat vind ik nog leuk een kaart krijgen met je verjaardag over de post
.......................
Onderweg spraken diverse mensen mij aan
Waar is je hond..hij is toch niet dood?
ik glimlach en bedank voor de belangstelling leg ze uit waarom mijn schat thuis is,men geeft mij groot gelijk je hoort tegemnwoordig zul;ke rare dingen.Honden die gestolen worden of mishandeld.Mensen ik krijg al kippevel bij de gedachte,ik mag er niet aan denken
Ik heb wel eens gezegd als je wil weten of er leven na de dood is moet je aan mijn hond of mijn familie komen...
Ik ben zeer vredelevend en zal niemand slaan,maar als ik dat merk dat iemand met de vingers mijn dierbaren kwetst is het hele foute boel
ik ben wat dat betredft als een leeuw,en een adelaar die mijn geliefden onder de vleugels beschermd
Ik houd van mijn hond net al;s vamn mijn zoon
en ook uiteraard mijn moeder moet je geen leleijks over zeggen of aandfoen want dan zien mensen ineens een heel andere kant van mij
..............
Ik ben weer thuis,mijn lieverd was op balkon gaan zitten en kwam aangerend,zo blij
heerlijk zo thuis te komen
Kaart voor mijn zoon geschreven en zo op de bus doen
wil niet dat hij hem te laat krijgt
Dus hondje mee om de kaart te posten en dan eten koken
Reacties (0)